วันนี้งานที่ทำหลังจากที่เคลียร์งานทั้งหลายให้หมดไป โดยเฉพาะน้องเน่า่กับน้องราที่ปีนี้ทำไมพร้อมใจกันมาแบบคึกคัก… เคลียร์จนเหนื่อยทั้งใจและกาย แต่โชคดีที่ได้เสียงหัวเราะจากพี่ๆ เป็นกำลังใจ เพราะทุกคนมองปัญหาที่มันน่าโมโหแบบขำๆ แม้บางครั้งโมโหจนหน้าเขียว อย่างเช่นเราโมโหบ้าอยู่คนเดียว ส่วนคนที่ทำให้ไม่โมโห เขาไม่รับรู้ไปกับเรา ดังนั้นจึงไม่ควรปี๊ดดดด
แต่พวกเราอนุญาตให้โวยวาย เพราะถือเป็นการคลายเครียดแบบไม่ต้องซื้อหา บอกตามตรงว่าทุกวันที่มาทำงานมีแต่ความสุข  และสนุกที่จะทำงาน
สัปดาห์ที่แล้วกับสัปดาห์ทั้งต้องทำและก็เพิ่งส่งไปขออนุมัติอยู่หลายโครงการ ดังนั้นงานจึงเข้าค่อนข้างชุก พี่น้องบอกว่าเหนื่อย แต่พี่น้องอีกนั่นแหละบอกว่ามีคนอื่นที่เหนื่อยกว่าเรามากมาย คนที่ไปด้วยกันได้เห็นและได้สัมผัสของจริง…