หลังจากไปเที่ยวหมู่บ้านกะเหรี่ยงคอยาวกันแล้ว ต่อมาเราไปกราบไหว้พระธาตุดอยกองมู ซึ่งมีคำกล่าวกันว่าถ้ามาถึงแม่ฮ่องสอนแล้วไม่ได้กราบไหว้สักการะพระธาตุดอยกองมู ก็เหมือนกับมาไม่ถึงแม่ฮ่องสอน
ทางขึ้นไปพระธาตุนั้น ชื่อก็บอกอยู่แล้วว่า ดอยกองมู ฉะนั้นแน่นอนว่าเส้นทางขึ้นเขาครับ คดเคี้ยวและลาดชัน แต่ก็ไม่เกินความสามารถหรอก คนอื่นขึ้นได้เราก็ขึ้นได้ และยังมีความเชื่ออีกว่าขึ้นไปแล้วต้องไปตีระฆังเพื่อจะได้กลับมาที่แม่ฮ่องสอนอีก และเมื่ออยู่บนพระธาตุดอยกองมูจะมองเห็นทิวทัศน์ด้านล่างในตัวเมืองสวยงามกว้างไกล

หลังจากเที่ยวพระธาตุดอยกองมูเสร็จก็เดินทางกลับที่พัก เพราะเวลาขณะนั้นก็ประมาณ 4 โมงเย็นแล้ว ที่สำคัญคือ ต้องรีบกลับไปอาบน้ำก่อนพระอาทิตย์ตกดินเนื่องจากสิ้นแสงตะวันเมื่อใดจะสิ้นความอบอุ่น ความหนาวเย็นจะเข้ามาแทนที่ทันที …

หลังจากค่ำคืนในบรรยากาศถนนคนเดินแล้ว วันต่อมาก็ไปเที่ยวชมบ้านกะเหรี่ยงคอยาว ซึ่งเป็นจุดท่องเที่ยวที่มีชื่อเสียงอีกแห่งหนึ่งของ จ.แม่ฮ่องสอน เส้นทางไปก็ลัดเลาะคดเคี้ยวไปตามไหล่เขาเช่นกันแต่ไม่หฤโหดนัก ในหมู่บ้านมีร้านค้าให้นักท่องเที่ยวไปจับจ่ายซื้อสินค้าพื้นเมืองหลากหลาย มีนักท่องเที่ยวไปถ่ายรูปกับกะเหรี่ยงคอยาว และเด็กๆ ชาวกะเหรี่ยงกันอย่างมากมาย












ระหว่างเดินเที่ยวก็สังเกตเห็นว่าผู้หญิงกะเหรี่ยงบางคนใส่ห่วงที่คอ บางคนจะนำเอาห่วงกลมๆ มาใส่ที่ติ่งหูประมาณว่าถ่านไฟฉายขนาดก้อนกลางลอดผ่านได้ สอบถามจึงได้ทราบว่าในหมู่บ้านนั้นมี 2 เผ่าคือ กะยาง กับ กะยอ โดยมีวิธีการจำง่ายๆ กะยางใส่คอ …

ช่วงวันหยุดส่งท้ายปีได้มีโอกาสขับรถตะลอนทัวร์ขึ้นไป ณ จังหวัดแม่ฮ่องสอน ระยะทางประมาณ 9 ร้อยกว่ากิโลเมตรเส้นทางจาก นครปฐม ผ่านสุพรรณบุรี นครสวรรค์ กำแพงเพชร ตาก ลำปาง ลำพูน เชียงใหม่ออกไปทางแม่ริม เข้าอำเภอปาย และปางมะผ้าซึ่งขอบอกว่าสุดยอดท้าทายและอันตรายมากในเวลาเดียวกัน เพราะลัดเลาะตามไหล่เขาและหน้าผา คดเคี้ยวเลี้ยวโค้งหักศอกเจอทางลาดสูงชันมากถ้าไม่ชินเส้นทางหรือกะระยะเร่งเครื่องยนต์ไม่ดี รถจะไม่มีแรงส่งขึ้นและอาจเครื่องยนต์ดับหรือไม่ก็รถจะไหลลงมา แต่ก็ดั้นด้นไปจนกระทั่งถึงแม่ฮ่องสอนในที่สุด …