เรือนลาวโซ่ง
หลายวันก่อนพี่พงศ์สินได้นำข้อเขียนที่ถ่ายเอกสารจากหนังสือสยามรัฐสัปดาห์วิจารณ์มาให้เป็นเรื่องราวเกี่ยวกับ เรือนลาวโซ่ง หลังสุดท้ายในจังหวัดเพชรบุรี ที่มีอายุกว่า 100 ปี ซึ่ง โซ่ง หรือ ไทดำ เป็นกลุ่มชาติพันธุ์หนึงที่อพยพเข้ามาตั้งถิ่นฐานในประเทศไทยตั้งแต่สมัยกรุงธนบุรี เดิมที่กลุ่มชาติพันธุ์นี้ตั้งถิ่นฐานในแคว้นสิบสองจุไทในเขตเวียดนามตอนเหนือ ที่มีอาณาเขตติดต่อกับภาคใต้ของจีนและภาคเหนือของลาว
ในช่วงต้นกรุงรัตนโกสินทร์มีการเกณฑ์คนโซ่งให้ไปอาศัยตามหัวเมืองรอบนอกเช่น เพชรบุรี ราชบุรี นครปฐม สุพรรณบุรีโดยเฉพาะที่พิพิธภัณฑสถานแห่งชาติอู่ทอง จังหวัดสุพรรณบุรี …
พิพิธภัณฑ์ท้องถิ่นกรุงเทพมหานคร เขตบางขุนเทียน
เล่าเรื่องข้ามปีนะค่ะ ดีใจที่ได้มาเที่ยวชมสถานที่แห่งนี้ ในวันสุดท้ายของการอบรมของสมาคมห้องสมุดแห่งประเทศไทย ถึงแม้จะรู้สึกไม่ค่อยสบาย (ปวดหัว) ก่อนวันจะไปศึกษาดูงานได้ไปสอบถามเจ้าหน้าที่ของสมาคมฯเพื่อขอรับบัตรขึ้นรถ ปรากฎว่าบัตรหมดแล้ว แต่ก็มาได้เพราะเขียนชื่อไว้แล้ว รถออก 8 โมง เช็ดชื่อ 7 โมง (เหมือนนักเรียนเลย) เราก็เลยต้องขณะตื่นแต่เช้าอีก 1 วันกลัวจะตกรถเหมือนผู้เข้าอบรมบางท่าน ที่อุตสาห์นั่งรถมอเตอร์ไซด์ตามแล้วก็ไปไม่ถูก ก็เลยตัดสินใจไม่ไป …
ไปศูนย์ศิลปวัฒนธรรมกรุงเทพมหานคร
เมื่อวันศุกร์ดูโทรทัศน์มีการรายงานเรื่องนิทรรศการภาพถ่ายของคุณจิตต์ จงมั่นคง ศิลปินแห่งชาติ สาขาทัศนศิลป์ (ภาพถ่ายศิลปะ) ปี พ.ศ. 2538 ท่านได้เสียชีวิตไปแล้วเมื่อ 7 เมษายน พ.ศ.2552 นิทรรศการดังกล่าวจัดโดยทายาทรุ่นหลาน ดูข่าวแล้วน่ารักดีจึงอยากไปดู เพราะชอบภาพของท่านเป็นทุนเดิม ที่ทุกภาพยังติดตามานับสิบๆ ปี
งานนี้จัดที่ศูนย์ศิลปวัฒนธรรมกรุงเทพมหานคร http://www.bacc.or.th/ ตั้งใจว่าจะไปวันเสาร์ …
รายงานจากพิพิธภัณฑ์สถานแห่งชาติชุมพร
หลังออกจากตลาดกิมหยงก็บึ่งขึ้นมาที่ชุมพร กะว่าตอนเย็นๆ โน่นแหละคงได้พัก ฝนตกตลอดทาง พี่แมวต้องนั่งตัวตรงคอยควบคุม พขร. ประมาณห้าโมงเย็นจึงถึง โดยมีน้องอ้อเป็นผู้นำทางในฐานะมาพักชุมพรบ่อยๆ เข้าที่พักในเมืองเลยมีเวลาพักยาวหลับสบายพี่แมวบอกว่าจะไปเดินเล่นก่อน ศ่วนเรานัดน้องอ้อว่าจะหาร้านสระผมเนื่องจากหมักหมมมาหลายวัน หลับเพลินสะดุ้งตืนขึ้นมาจึงลุกไปหาน้องอ้อ/เอ๋ ที่บอกว่าเพิ่งตื่นเหมือนกัน
ผักไทยของที่นี่ขึ้นชื่อมาก ที่ตลาดโต้รุ่งจึงมีเรียงรายกัน น้องอ้อเป็นไกด์เช่นเคยแต่ตอนสั่งนี่ น้องหนูบอกว่าวุ้นเส้นคะน้้า แต่เราไม่ชอบบอกว่าผัดไทยธรรมดา ซึ่งหมายความว่าไม่ใส่คะน้า ดังนั้นผลที่ตามมาคือของคุณเธอหน้าตาหรูหรามาก ส่วนของเราสองคนหน้าตางั้นๆ …
รายงานจาก CLP
กลับไปใต้กันต่อนะ…กว่าจะออกจากศูนย์บรรณสารและสื่อการศึกษา มหาวิทยาลัยวลักษณ์ก็เกือบห้าโมงเย็น ฝนตกหนักตลอดทางเล่นเอาพวกเราซึม เพราะตั้งใจจะไปร้านหนังสือ นาคร-บวรรัตน์” ซึ่งใกล้กันมีร้านขนมจีนพื้นเมืองแบบหรอยๆ และมีร้านเช้าหนังสือที่ตัวเองชอบไปเช่าวารสารแล้วหอบกลับไปที่โรงแรมเวลาไปประชุมที่โน่น และไปไหว้พระธาตุที่หลายคนเพิ่งมาที่นี่เป็นครั้งแรก… ผลคือไม่ได้อย่างที่ตั้งใจไว้… กว่าจะถึงโรงแรมก็เกือบหกโมงเย็นแถมฝนยังตกจั๊กๆ ไม่มีท่าทีว่าจะหยุด
ก่อนออกจากห้องสมุดถามน้องๆ ว่าฝนตกแบบนี้พี่ควรจะไปที่ไหน ได้รับคำแนะนำว่าให้ไปที่ CLP เพราะใกล้กันกำลังมีสินค้า OTOP ขาย ก็เลยยกโขยงไปที่นั่นกันท่ามกลางสายฝน และไปตามเส้นทางที่พนักงานโรงแรมแนะนำ …
ณ สมุทรสงคราม ภาค 2
ตั้งใจว่าจะส่งรูปให้ป้าหน่อยโพสลงต่อจากเนื้อหาที่ป้าเขาร่ายยาวเอาไว้ แต่ป้าบอกว่าให้ลงเป็นภาค 2 ไปเลย
งานนี้อารมณ์ของพี่น้องชาวหอสมุดที่ได้เดินทางร่วมกัน บอกเป็นเสียงเดียวกันว่า มีความสุขมาก ได้ทั้งอาหารตา อาหารใจ รวมทั้งอาหารสมองอีกด้วย หัวหน้าชุดปฎิบัติการพิเศษอย่างป้าหน่อย ทำหน้าที่ได้สุดยอด หลายคนเรียกร้องว่าเอาอีก..เอาอีก
ขอบคุณ นายแบบ นางแบบ ทุกคนทั้งที่เต็มใจและไม่เต็มใจให้ถ่าย
ขอบคุณ Mr. P …
มิวเซียมสยาม
เมื่อวันที่ 15 ส.ค. 2552 ได้หนีเวรไปเที่ยวที่กรุงเทพฯ ยกขโยงกันไปหมดบ้าน จุดแรกที่ไปคือเรือห้องสมุด (Dulos) แต่จะไม่เล่าถึงเรือห้องสมุดหรอก เดี๋ยวน้องกาญจน์จะเล่าให้ฟังเอง แต่ที่จะเล่าให้เพื่อนฟังคือ มิวเซียมสยาม พิพิธภัณฑ์การเรียนรู้ ที่อยู่ไม่ไกล้ไม่ไกลจากบ้านเรา แต่จริงๆแล้วจุดมุงหมายจะไปดูเรือ Dulos กันเพราะเด็กๆอาจจะไม่เคยเห็น (รวมทั้งคะเจ้าด้วย) หลังจากนั้นหลานก็เลยพามาเที่ยวพิพิธภัณฑ์แห่งนี้ มิวเซี่ยมสยามอยู่แถวท่าเตียน …