เมื่อสัปดาห์ก่อนฉันตรวจหนังสือใหม่เพื่อเปลี่ยนสถานภาพออกบริการตามหน้าที่ แต่ต้องสะดุดหยุดกึกกับหนังสือสองสามเล่มที่ซื้อมาจากราชบัณฑิตยสถานซึ่งเป็นหนังสืออ้างอิง ด้วยเหตุที่ชื่อผู้แต่งและชื่อผู้จัดพิมพ์ ใช้ว่า “สำนักงานราชบัณฑิตยสภา” อ้าว!ท่านเปลี่ยนชื่อหน่วยงานตั้งแต่เมื่อใดละนี่เราก็ไม่ได้สังเกต แรกที่เห็นเกือบจะแก้เป็น ราชบัณฑิตยสถาน อยู่แล้วเชียวเพราะคุ้นชินกับชื่อนี้มาตลอดตั้งนานมาแล้ว แต่ตรวจดูที่ตัวเล่มก็ใช้ชื่อหน่วยงานในชื่อใหม่ ชื่อที่แสนจะใกล้เคียงกับชื่อเก่าเพียงแต่เปลี่ยนตัวอักษรจาก “ถ” เป็น “ภ” เท่านั้น จึงสอบถามคุณเอกอนงค์ว่ารู้ไหมว่าเปลี่ยนชื่อมานานแล้วหรือยังซึ่งคุณเอกอนงค์ก็ไม่ทราบเช่นกันว่ามีการเปลี่ยนชื่อแล้ว จึงเข้าไปหาข้อมูลจากเว็บของหน่วยงานนี้จึงได้ทราบว่า ได้เปลี่ยนชื่อหน่วยงานจาก “ราชบัณฑิตยสถาน”…

“ผี” คำสั้นๆคำนี้บางคนพอนึกถึงหรือได้ยินได้ฟังมักจะเกิดความรู้สึกแปลกประหลาดหวาดกลัวขนหัวลุกเลยเชียว ยิ่งเป็นคนจำพวกขวัญอ่อนละก้อกลัวขึ้นสมองไปเลยทั้งที่ไม่เคยพบไม่เคยเจอสักครั้งแต่ขอกลัวไว้ก่อนแล้วกัน(ก็มันโดนขู่โดนหลอกให้กลัวมาตั้งแต่เป็นเด็กๆแล้วนี่) คำว่า “ผี” ตามพจนานุกรมฉบับราชบัณฑิตยสถานนั้นท่านให้ความหมายไว้ว่า  คือสิ่งที่มนุษย์เชื่อว่าเป็นสภาพลึกลับมองไม่เห็น แต่อาจจะปรากฏเหมือนมีตัวตน อาจให้คุณหรือให้โทษ มีทั้งดีและร้าย หรือใช้เรียกคนที่ตายไปแล้วว่า “ผี” ตามความเชื่อแต่โบราณกาลนั้น ผีเป็นวิญญาณของคนหรือสัตว์ที่ตายไป แล้วอาจจะมาปรากฏให้เห็นเป็นรูปหรือไม่เป็นรูปก็ได้ ผีถือเป็นความเชื่อดั้งเดิมของมนุษย์ทุกชาติทุกเผ่าพันธุ์ในโลกนี้
ในยุคที่ยังไม่มีศาสนาอุบัติขึ้นมาในโลก ผู้คนต่างนับถือผี โดยเฉพาะผีบรรพบุรุษเพื่อใช้เป็นเครื่องยึดเหนี่ยวในกลุ่มหรือเผ่าของตน  ถึงแม้ในยุคปัจจุบันโลกจะเจริญก้าวหน้าไปมากมายขนาดไหนก็ตาม …