เวรธรรมดา 25 ก.ย.53
รายงานเวรวันปกติ หลังจากที่เพิ่งผ่านพ้น การเปิดบริการ24 ชม.เมื่อคืนวันศุกร์ที่24 ก.ย.53 และวันนี้ก็คือวันเสาร์ที่25ก.ย.53 นะเอง เช้านี้ตั้งแต่เริ่มเข้ามาทำงาน เดินผ่านประตูเข้ามา ก็ยังพบว่าบรรยากาศไม่ได้ต่างกันเลยกับวันธรรมดาปกติจันทร์-ศุกร์ เพราะบรรยากาศที่เด็กๆเดินเข้า เดินออกหอสมุดฯยังมีให้ดูจนชินตา ไม่เหงาเหมือนตอนไม่เปิดบริการ24ชม. พี่สาวทั้งสอง พี่ศรและพี่ต้อย ยังดูมีพละกำลังมากอยู่ ไม่มีอาการง่วงนอนให้เห็นเลย ได้เวลาทักทายกันตามประสา ก่อนลำลาไปขอตรวจลูกเวรก่อนว่าใครมาแล้วบ้าง เพราะวันนี้…
ภาระกิจ พิชิต24ชม.
😆 …………และแล้วก็กำลังจะผ่านพ้นไป กับภาระกิจหัวหน้าเวร 24 ชั่วโมง ที่ต้องรับผิดชอบกันคนละ1วัน /เทอม สำหรับในปีนี้ ก็ยังเป็นอีกปีที่กินกาแฟแล้วช่วยได้ดี ไม่ง่วงไม่หาว ทนทนทนไปได้ผ่านช่วงเวลาที่น่าจะนอน แต่ไม่นอน ภาระกิจแรกเริ่มจากมารับเวรช่วงต่อจากหัวหน้าเวรล่วงเวลาในช่วง21.30น. จากนั้นก็เดินสำรวจไปเรื่อยๆว่ามีอะไรที่ต้องเติม เพิ่มไว้ล่วงหน้าหรือปล่าวเช่น กระดาษทิชชู่ในห้องน้ำ กรวยน้ำดื่ม ถังน้ำดื่ม ฯลฯ จากนั้นก็ประจำเสาหลักอยู่ที่ชั้น2 …
รายงานเวรจันทร์ 21ธ.ค.2552
เป็นอีกวันที่ธรรมดาในสัปดาห์แห่งการเริ่มต้นทำงานภายใต้เดือนธันวาคม52 นับถอยหลังก้าวสู่ทศวรรษใหม่2553
บรรยากาศก็เป็นไปแบบเรื่อยๆเรียงๆพี่ๆน้องๆมานั่งอ่านหนังสือ กันตามระเบียบแต่ที่ไม่เป็นระเบียบแบบออกนอกกรอบบ้างนั้นก็มี..จนต้องนำมาเล่าสู่กันฟังนี่แหละ
😎 เริ่มต้นด้วยปัญหาแรกของวันในเวลานอกราชการ16.50น.ณ ห้องศร2302หรือที่เรารู้จักกันในนามห้องสารนิพนธ์นั่นเอง เรื่องมีอยู่ว่ามีนศ.สาวท่านหนึ่งได้มาแจ้งกับเจ้าหน้าที่ประจำชั้น3ว่ามีผู้ใช้กลุ่มนึงส่งเสียงดังรบกวนการอ่านหนังสือ เจ้าหน้าที่ประจำชั้นจึงมาแจ้งหัวหน้าเวรให้รับทราบเพื่อดำเนินการต่อไป หลังจากได้รับข้อร้องเรียนแล้วจึงได้ขึ้นไปดูตามคำบอกเล่าก็ปรากฏว่าเป็นจริงดังที่นศ.สาวแจ้ง จึงได้รุดไป(ที่เกิดเหตุ)ซึ่งนั่งกันเป็นกลุ่มสมาชิกในกลุ่มมีประมาณ3-4คน เสียงที่ดังนั้นเกิดจากอะไรเล่า? เสียงคุยก็ไม่ใช … ที่แท้คือเสียงส่งจากโน้ตบุ๊ตตัวจิ๋วนั่นเองที่กำลังเล่นหนังให้เธอๆท่านๆได้ดูอยู่ ครั้งแรกนั้นก็ได้แจ้งเตือนไปว่าให้เบาเสียงลำโพงหน่อย..มันดังเกิน รอผล.. …
รายงานเวรเสาร์ 19 ธ.ค.52
…เจ้าหน้าที่บริการวันนี้มาทำหน้าที่กันครบทั้ง12คน และเริ่มเปิดประตูให้บริการหอสมุดฯตามเวลาปกติ คือ9.00น. วันนี้ขยับเวลาเปิดแอร์ มาเป็น9.30น.เพื่อรองรับแขกพิเศษ ที่จะเข้ามาขอใช้พื้นที่ถ่านทำเทปวีดีโอ ในเวลา 10.00น.(เวลาที่โทรมาแจ้งนัดไว้) บริการอื่นๆในช่วงเช้าเแ้นไปด้วยความสงบและเรียบร้อย มีผู้ใช้ทะยอยกันเข้ามายังหอสมุดฯด้วยความสมัครใจเป็นจำนวนมากมาย ส่วนใหญ่มาหามุมสงบอ่านหนังสือ เพื่อเตรียมสอบ ทางด้านของแขกพิเศษที่นัดเวลาเข้าใช้สถานที่ไว้10โมงเช้าได้ขอเลื่อนนัดมาเป็น12.00น.แทน และพอถึงเวลาคณะถ่ายทำมา จึงขอลงไปเอี่ยวพบปะอยู่แป็บนึงตามมารยาทของคนไทย(อิอิ)จะว่าไปตามคำบัญชาของนายใหญ่ก็ได้นะ..สอบถามจากนักศึกษาปริญญาโทท่านนึงก็ได้ทราบว่าผู้ที่มาขอใช้พื้นที่หอสมุดฯบริเวณส่วนร้านขายเครื่องดื่ม ที่รู้จักกันในนามร้านพี่แจ็ค เพื่อการถ่ายทำในวันนี้นั้นเป็นกิจกรรมหนึ่งของนักศึกษาปริญญาโท สาขาวิชาเทคโนโลยีการศึกษา คณะศึกษาศาสตร์ …
โอทีแบบโอเค
วันนี้ 3 พฤศจิกายน ก็จะเป็นการเปิดโอทีวันแรกของภาคเรียนที่สอง ปีการศึกษา 2552 เป็นภาคเรียนที่เราจะรู้สึกว่าเบาหน่อย เพราะนักศึกษาจะไม่เป็นหน้าใหม่กันแล้ว
แต่วันนี้คนที่เป็นหน้าใหม่ส่วนใหญ่เป็นอาจารย์ชาวต่างชาติ ซึ่งก็ได้เจรจาพาทีให้เรียบร้อยแล้ว
นอกจากนี้ยังเป็นการทำงานที่ลดจำนวนและปรับเปลี่ยนทั้งตัวผู้ปฏิบัติงานและภาระงานต่างๆ ดังนั้นจึงขอให้ทบทวนจากเอกสารที่หัวหน้างานธุรการจัดทำขึ้นมาใหม่ อย่าลืมอ่านและปฏิบัติตามนั้นด้วยก็แล้วกัน
การใช้ความจำมักอยู่ในสภาพ อยากลืมกลับจำ อยากจำกลับลืม ซึ่งจะส่งผลถึงความไม่เข้าใจกันทั้งโดยตั้งใจหรือไม่ตั้งใจ
และการปรับเปลี่ยนหน้าที่นี้ เป็นครั้งที่หนึ่ง…
24ชม. 9/09/2009
ฤกษ์งามยามดี เป็นของใครไปมิได้ (อิิอิ) 🙄 เลยรู้สึกดีขึ้นมาทันที่วันนี้ต้องมารับหน้าที่อยู่เวร 24 ชม.ท่ามกลางจิตใจตุ้มๆต่อมๆว่าจะผ่านไปด้วยดีหรือจะมีอะไรให้ประทับใจอีกหรือปล่าว ก่อนออกจากที่พักเพื่อมารับเวรจึงได้บวงทรวงกับเจ้าที่เจ้าทางนิดหน่อยว่าขอให้ผ่านพ้นไปได้ด้วยดีสาธุ พอได้เวลาจึงเดินทางมารับเวรต่อจากหัวหน้าเวรล่วงเวลา ในเวลา 21.30น. ซึ่งในวันนี้ผู้ัร่วมชะตากรรมจะมีอยู่ด้วยกัน3คนคือ พี่กวีผู้มีอารมณ์สุนทรีในหัวใจ พร้อมกับพี่มาร์คผู้มากไปด้วยมาดขรึ่ม แต่ใจดี และตัวผู้เขียนเอง
😮 การปฏิบัติหน้าที่เริ่มจากมารายงานตัวเซ็นชื่อที่ห้องพักเวร จากนั้นก็มองไปมองมาบริเวณชั้น1 ด้วยความตื่นเต้นและแปลกตากว่าที่เคย …
เคลียร์ๆ เพลียๆ
ตั้งแต่เมื่อวันจันทร์ที่ผ่านมาทีมงานเกิดอาการเดียวกันคือเพลียๆ เจอหน้ากันก็พูดว่าเหนื่อย แล้วถอนหายใจ ไม่ไ้ด้คุยกันแบบเห็นหน้าเห็นตา เจอกันแถวๆ Twitter หรือออนเอ็ม ส่วนตัวเป็นๆ อยู่ตามมุมๆ อาหารกลางวันก็กลายเป็นบ่ายๆ มีคนบอกว่าต้องเรียกอาหารมื้อเกือบเย็นแล้ว ยังไม่เสร็จงานนี้ ก็ต้องเริ่มงานโน้น เคลียร์กันไป เพลียกันมา จนหมดแรงไปดูงานสุนทราภรณ์จนได้ เพราะไม่ไหวจริงๆ ได้แต่ปลอบใจกันว่าปีนี้อะไรไม่ค่อยจะลงตัว เลยซ้อนๆ กัน …