เมื่อสัปดาห์ก่อนฉันตรวจหนังสือใหม่เพื่อเปลี่ยนสถานภาพออกบริการตามหน้าที่ แต่ต้องสะดุดหยุดกึกกับหนังสือสองสามเล่มที่ซื้อมาจากราชบัณฑิตยสถานซึ่งเป็นหนังสืออ้างอิง ด้วยเหตุที่ชื่อผู้แต่งและชื่อผู้จัดพิมพ์ ใช้ว่า “สำนักงานราชบัณฑิตยสภา” อ้าว!ท่านเปลี่ยนชื่อหน่วยงานตั้งแต่เมื่อใดละนี่เราก็ไม่ได้สังเกต แรกที่เห็นเกือบจะแก้เป็น ราชบัณฑิตยสถาน อยู่แล้วเชียวเพราะคุ้นชินกับชื่อนี้มาตลอดตั้งนานมาแล้ว แต่ตรวจดูที่ตัวเล่มก็ใช้ชื่อหน่วยงานในชื่อใหม่ ชื่อที่แสนจะใกล้เคียงกับชื่อเก่าเพียงแต่เปลี่ยนตัวอักษรจาก “ถ” เป็น “ภ” เท่านั้น จึงสอบถามคุณเอกอนงค์ว่ารู้ไหมว่าเปลี่ยนชื่อมานานแล้วหรือยังซึ่งคุณเอกอนงค์ก็ไม่ทราบเช่นกันว่ามีการเปลี่ยนชื่อแล้ว จึงเข้าไปหาข้อมูลจากเว็บของหน่วยงานนี้จึงได้ทราบว่า ได้เปลี่ยนชื่อหน่วยงานจาก “ราชบัณฑิตยสถาน”…

 

ได้อ่านบล็อค เรื่อง “พัฒนาการการพิมพ์ซองจดหมายเพื่อติดตามทวงถาม” ของพี่สมบูรณ์
ทำให้เห็นกระบวนการขั้นตอนการทำงานที่เพื่อนหลายคน อาจเคยชินในการปฏิบัติเป็นเรื่องปกติ
ขณะที่เราอาจไม่ทราบเลยว่ามีเพื่อนอีกหลายคนไม่คุ้นเคยกับกระบวนการขั้นตอนปฏิบัตินั้นๆ
การมีเพื่อนร่วมงานที่มีน้ำใจไมตรี ก็ทำให้ได้เรียนรู้เทคนิควิธีการทำงาน
จากเพื่อนๆ ช่วยให้งานราบรื่นยิ่งขึ้น อิฉันอ่านไปจนจบบทก็ให้รู้สึกอบอุ่นยินดีไปกับพี่ๆ น้องๆ เรา
ที่ร่วมด้วยช่วยกัน “ทำมาหากิน” อันเป็นคำคะนองที่ชาวหอหมุดเรามักใช้กระเซ้าเย้าหยอกกัน
เวลาที่จะต้องยกพลโยธาทำการอันหนึ่งอันใด
แต่ด้วยในตอนท้ายบล็อกดังกล่าว …