มองนอกกรอบ…ไม่ได้ ตอน 2
ปราสาทประธาน ตะวันสุดท้ายปลายพนมรุ้ง
…..ย้อนกลับไปคืนเก่า วันก่อน ตอนสมัยจ๋าวๆ 😆 ครั้งนั้นให้บังเอินเอ็นสะท้านไปติด
ณ มอดินแดง แดนดอกคูณเสียงแคน แอ่งอารยธรรมที่ราบสูง
ในครั้งนั้น เหมือนใกล้เกลือกินด่าง หรืออาจเป็นเพราะความสนใจในวัยนั้น ต่างจากวันนี้
โปรแกรมการท่องไปในโลกกว้าง ประสาเด็กหอของเราและผองเพื่อน จึงวนเวียนอยู่กับสายลม …
มองนอกกรอบ…ไม่ได้
บัดnow ป้าแมว มักมีคำฮิดติดปาก “คิดนอกกรอบ”
ดังนั้น…ป้าไม่ควรอ่าน (ดู) บทความนี้นะเ้จ้าคะ
เพราะ “คิดนอกกรอบ” ไม่ได้จริงๆ
เมื่อวานตอนตรวจเวรค่ำ
ทั้งๆ ที่ทำงานประจำที่ชั้น ๔ แต่ไม่เคยมองแบบได้ Feel
เท่าเย็นนี้เลย ตอนฟ้าหลังฝนเนี่ยอะไรๆ มันก็งาม
นกยูงดอกแดงสะพรั่งบนยอดดอยชั้น …
แบบว่า…ศิลปากร
สัญญลักษณ์อย่างหนึ่งของบรรยากาศเปิดเทอมใหม่สำหรับเมืองไทย
ก็คือการต้อนรับเปิดเทอม…ด้วยฝนฉ่ำน้ำนองฟ้า
สงสารก็แต่เจ้าตัวเล็กๆ ที่เพิ่งพ้นอกพ่อแม่..ไปโรงเรียนวันแรก
ก้าวแรกที่ต้องไปผจญ..คนแปลกหน้า ก็น่าสพรึงกลัวพอควรอยู่ไม่น้อยแล้ว
ยังแถมด้วยบรรยากาศฝนตกฟ้าร้อง..น่าจัวอีก…เฮ้อ..เจ้าตัวเล็ก น่าสงสารจริงๆ
เคยคุยเล่นๆ กับคนที่บ้าน..เมื่อไหร่เมืองไทยจะเปลี่ยนเปิดเทอมเป็นฤดูอื่นไม่รู้นิ
………
สำหรับพี่ๆ มหา’ลัย…ก็เป็นอีกก้าว…ใหม่…ในความเติบโต
ใกล้ปิด (summer) …เทอมใหม่ก็ใกล้ๆ เข้ามาอีกแล้วสินะ
เช้าวันพุธอันขมุกขมัวในรั้วศิลปากร..เลยมีบรรยากาศน่ารักๆ แบบนี้ให้เห็น
จักรยานคนจน…แต่รวยน้ำใจของพี่ๆ…
แนะนำนักเขียน I
ระหว่างตรวจสอบซ้ำรายการหนังสือ เรื่อง “ภควคีตา”
ทำให้ต้องหาข้อมูลวรรณกรรมคลาสสิคเพิ่มเติม
เพื่อประเมินคุณค่าหนังสือที่อยู่ตรงหน้า และที่สำคัญจำไม่ได้ว่า
เรื่องนี้เป็นหนึ่งในจำนวนวรรณกรรมคลาสสิคที่ต้องลงรายการชื่อเรื่องแบบฉบับด้วยหรือไม่
ถ้าใช่ ใช้รายการแบบฉบับว่าอย่างไร
ปกติถ้าเป็นวันทำงานก็จะมีชาวแคตตาล็อกเป็นสรณะให้พึ่งพิง
แต่วันนี้ต้องช่วยตัวเอง เลยเริ่มลงมือหา…ก็อย่างว่า ทำงานในยุคนี้
กูเกิลสรณังคัจฉามิ เป็นที่พึ่งที่เร็วที่สุด แถมได้ของแถมอีกต่างหาก
อย่างวันนี้การค้น “วรรณกรรมคลาสสิก”…