ระหว่างตรวจสอบซ้ำรายการหนังสือ เรื่อง “ภควคีตา”

ทำให้ต้องหาข้อมูลวรรณกรรมคลาสสิคเพิ่มเติม

เพื่อประเมินคุณค่าหนังสือที่อยู่ตรงหน้า และที่สำคัญจำไม่ได้ว่า

เรื่องนี้เป็นหนึ่งในจำนวนวรรณกรรมคลาสสิคที่ต้องลงรายการชื่อเรื่องแบบฉบับด้วยหรือไม่

ถ้าใช่ ใช้รายการแบบฉบับว่าอย่างไร

ปกติถ้าเป็นวันทำงานก็จะมีชาวแคตตาล็อกเป็นสรณะให้พึ่งพิง

แต่วันนี้ต้องช่วยตัวเอง เลยเริ่มลงมือหา…ก็อย่างว่า ทำงานในยุคนี้

กูเกิลสรณังคัจฉามิ เป็นที่พึ่งที่เร็วที่สุด แถมได้ของแถมอีกต่างหาก

อย่างวันนี้การค้น “วรรณกรรมคลาสสิก”AND”ชื่อเรื่องแบบฉบับ”

ทำให้ได้พบกับบทสัมภาษณ์นักเขียนท่านหนึ่ง

ก็ขออนุญาตนำบทความ ของคุณ “นกป่า อุษาคเนย์” มาปรับปรุงและกล่าวซ้ำ ณ ที่นี้นะคะ

บทความนี้ตั้งแต่ปี 2549

อาจเก่าไปสักนิด แต่เชื่อว่าหลายๆ คน อาจยังไม่เคยรู้จักเขาคนนี้ “แดนอรัญ แสงทอง”

เช่นเดียวกับตัวเองที่ห่างจากวงการแคตตาล็อกไป……..นานนนนนนนนนนน…………………………

เคยได้ยินแต่ชื่อบทประพันธ์ของเขา บางเรื่อง เช่น ดวงตาที่สาม อสรพิษ

แต่ก็ยังไม่มีโอกาสได้อ่าน

ก็เลยถือโอกาสทำความรู้จักท่านผ่านตัวหนังสือ ละกัน….

“แดนอรัญ แสงทอง” เป็นนามปากกาของ “เสน่ห์ สังข์สุข” เกิดเมื่อปี 2500

จบการศึกษาเอกวรรณคดีอังกฤษ จาก มศว.ประสานมิตร

เมื่อเป็นนักศึกษา มักจะนัดเพื่อนจากมหาวิทยาลัยต่างๆ มาที่หอพัก

เพื่อตั้งวงถกเถียงและพูดคุยเรื่องงานเขียน นอกจากนี้แดนอรัญยังไปยืมเอาหนัง

ที่สร้างจากวรรณกรรมคลาสสิกของโลกจากสถานทูตต่างๆ มาฉายดูกัน

โดยมีเพื่อนๆ อาทิ สุคนธ์ แคแสค, แก้ว ลายทอง, อุดร วงษ์ทับทิม, เตือนจิตต์ นวตรังค์,

โดม วุฒิชัย และนิรันศักดิ์ บุญจันทร์ ร่วมสุมหัวกันบ่อยครั้งในยามเย็นวันศุกร์

เขาเคยทำงานที่ USAID [United States Agency for International Development ]

ในตำแหน่งล่าม เคยทำงานด้านโฆษณาและเคยทำสำนักพิมพ์

ผลงานสร้างชื่อคืองานแปลระดับคลาสสิก เช่น คนโซ, คนสวน, จากทุ่งหญ้าถึงดวงดาว,

เมตามอร์ฟอซิส, สวนสวรรค์แห่งความรัก ฯลฯ

เขาเป็นนักเขียนไทยคนหนึ่งที่ไม่จำเป็นต้องประทับตรารางวัลใดๆ

แต่กลับมีชื่อเสียงเป็นอย่างมากในระดับสากล ภายใต้ชื่อจาก ‘Saneh Sangsuk’

เพราะมีการแปลผลงานของเขาเป็นภาษาต่างประเทศแทบทุกเล่ม

ทั้งหมดผงาดอยู่บนชั้นหนังสือในร้านมีชื่อที่เมือง แฟรงก์เฟิร์ต, โบโลญญา, ปารีส, มาดริด, ลิสบอน ฯลฯ

…นั่นก็คือ วรรณกรรมชุด เงาสีขาว, อสรพิษ และเจ้าการะเกด

ข้อมูลจาก http://www.bangkokbiznews.com/jud/wan/20060801/news.php?news=column_21247687.html

และที่อยากบอก….ห้องสมุดเรามีหนังสือที่กล่าวนี้ทุกชื่อ รวมทั้งอีกหลายชื่อนอกจากนี้ด้วย

และจำนวนผู้หยิบยืมไปอ่านก็มีไม่น้อยทีเดียว ทั้งที่สนามจันทร์ ที่ท่าพระ

เอาเป็นตัวอย่างที่สนามจันทร์มีก็ เงาสีขาว (น ด83ง75) เจ้าการะเกด (น ด83จ72)

ดวงตาที่สาม (PL4209.3.ด83ด52) มาตานุสติ(น ด83ค63)

คนโซ หรือ Hunger (PT8950.H3ค3 2550

เล่มนี้เป็นงานแปลจากผลงานของ Knut Hamsun

ส่วนเล่มสุดท้าย “อสรพิษ” (PL4209.3.ด85อ54)

เล่มนี้ถ้าเราจำไม่ผิดตอนไปงานหนังสือที่ศูนย์สิริกิต์

ปีที่หนังสือออกได้รับการโปรโมทมาก

เพราะได้รับการแปลเป็นภาษา ’ปะกิต ชื่อ Venom โดย มาร์แซล บารังส์

ไหนๆ…ก็ไหนๆ…อ่านมาถึงตรงนี้แล้ว…

อยากรู้เรื่องราวของเขาและหนังสือของเขาอ่านตอนต่อละกัน…