แบบว่า…ศิลปากร
สัญญลักษณ์อย่างหนึ่งของบรรยากาศเปิดเทอมใหม่สำหรับเมืองไทย
ก็คือการต้อนรับเปิดเทอม…ด้วยฝนฉ่ำน้ำนองฟ้า
สงสารก็แต่เจ้าตัวเล็กๆ ที่เพิ่งพ้นอกพ่อแม่..ไปโรงเรียนวันแรก
ก้าวแรกที่ต้องไปผจญ..คนแปลกหน้า ก็น่าสพรึงกลัวพอควรอยู่ไม่น้อยแล้ว
ยังแถมด้วยบรรยากาศฝนตกฟ้าร้อง..น่าจัวอีก…เฮ้อ..เจ้าตัวเล็ก น่าสงสารจริงๆ
เคยคุยเล่นๆ กับคนที่บ้าน..เมื่อไหร่เมืองไทยจะเปลี่ยนเปิดเทอมเป็นฤดูอื่นไม่รู้นิ
………
สำหรับพี่ๆ มหา’ลัย…ก็เป็นอีกก้าว…ใหม่…ในความเติบโต
ใกล้ปิด (summer) …เทอมใหม่ก็ใกล้ๆ เข้ามาอีกแล้วสินะ
เช้าวันพุธอันขมุกขมัวในรั้วศิลปากร..เลยมีบรรยากาศน่ารักๆ แบบนี้ให้เห็น
จักรยานคนจน…แต่รวยน้ำใจของพี่ๆ
มีผู้โดยสารแล้ว….
ปั่นๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ เข้าไป ปั่นเพื่อน้อง
ไปรับน้องคนใหม่
เห็นธงไหวๆ…ไม่ต้องบอกคงรู้ว่าพี่ๆ วิดยานี่เอง
มีทั้งพี่ๆ ฝ่ายอำนวยฯ อยู่แยก 50 ปี
ส่วนพี่คนนี้ประมาณ..เธอคอยอำนวยความเรียบร้อยรายทาง
สอบถามได้ความว่า…รับน้องที่ีมาสอบสัมภาษณ์
ถามถึงชื่อกิจกรรมพ่อหนุ่มบอกไม่มี..เป็นการรับ-ส่งน้อง เฉยๆ
พี่ช่วยตั้งให้ได้มั้ยเนี่ย…จักรยานช่วยชาติ…เอ…คงไม่เกี่ยวนิ
4 thoughts on “แบบว่า…ศิลปากร”
Leave a Reply
You must be logged in to post a comment.
ใครก็ได้ Print แล้วนำไปติดบอร์ดสำหรับผู้ใช้บริการ ( หน้าห้องธุรการ) ด้วย โดยด่วนint สีได้ยิ่งดี แสดงถึงความเอาใจใส่ในกิจกรรมของลูกค้าก็คือนักศึกษาของเราด้วย ไม่ใช่แค่เขียนไว้ใน blog หาก Print แล้ว แจ้งด้วย Tel ก็ได้นะ
ป้าแมว เมื่อเช้าคุยกันกับทีมว่าจะไปถ่ายวีดิโอกัน รอให้ฝนหายก่อนค่ะ ทั้งภาพนิ่งและภาพเคลื่อนไหว เป็นน้องคณะวิทยาฯ ทีมงานค่ายเด็กค่ะ
พี่ๆ ศิลปากรรับน้องอบอุ่นจัง เสียงกลองเสียงฉิ่งเร้าใจคึกคักดี พาลูกไปรายงานตัวที่ ม.มหิดล ไม่มีหรอกบรรยากาศแบบนี้ หรือว่ายังไม่ถึงเวลาจริงก็ไม่รู้ เพราะรายงานตัวแบบโควต้า บรรยากาศจะเป็นอีกแบบ คุณยามจะทำหน้าที่ได้ดีมาก เมื่อขับรถเข้าไปก็จะบอกว่าไปจอดรถตรงโน้นนะครับ ส่วนนักเรียนลงมาก่อนแล้วไปรายงานตัวที่ตึกนี้นะ หลังจากนั้นจะมีรถมหา’ลัยมาจอดรอเป็นแถวพาไปตรวจสุขภาพที่รพ.กาญจนาภิเษก นักเรียนเดินเรียงแถวขึ้นรถมีพี่ๆ เจ้าหน้าที่คุมไปอย่างเป็นระเบียบ แล้วกำหนดวันให้ตรวจฟันอีกครั้งหนึ่ง ใครฟันผุทำให้เลย บางคณะรายงานตัวที่ศิริราช ก็ตรวจที่ศิริราช
บรรยากาศแบบ ม.มหิดล ก็ดีไปอีกแบบนิป้านก ดูเป็นระเบียบไม่วุ่นวายดี
แล้วคุณยามที่ป้านกเล่า ก็ทำหน้าที่แข็งขันดี
แอบหวังเล็กๆ ว่า คุณยามบ้านเราจะแข็งขันอย่างนี้บ้าง
หลายๆ ครั้งเวลาบ้านเรามีงาน ต้องเสีย’รมณ์พอประมาณกับคุณเธอ “บางท่าน”
หรือในยามปกติ อย่างเมื่อวานตอนเย็น คุณยาม “บางท่าน”
เธอก็นั่งรับ – ส่งบัตรเข้า -ออก ตัวเหยียดยาวเชียว…
เธอคงลืมไปว่า…เธอคือประตูบานแรกที่เป็นสง่าราศรีของสนามจันทร์
น้องเอ..ครับ…ทราบแล้วเปลี่ยน..รายงานคนใกล้ตัวด้วยจ้า
ทีแรกวันนี้ ว่าจะโทร.บอกอยู่เหมือนกัน ฝากบอกด้วยจ้ะ