ห้องสมุดกับอาเซียน…เขียนได้อีกหลายๆครั้ง
กระแสการจัดสัมมนาเรื่องห้องสมุดกับอาเซียนค่อยๆ จางหายไป แต่ในความรู้สึกแล้วดูเหมือนตลาดหนังสือกลับมีหนังสือที่ตีพิมพ์เกี่ยวกั เรื่องอาเซียนมากขึ้นทั้งจำนวนและมิติขององค์ความรู้
และเข้าใจว่าห้องสมุดได้รับโจทย์ดังกล่าวและคำตอบได้เนียนไปกับเนื้องานเรียบร้อยแล้วส่วนความรู้สึกว่าจะเป็นอันหนึ่งอันเดียวกัน ชื่นชมต่อศิลปวัฒนธรรมที่หลากหลายของกันและกัน ตระหนักในความเป็นมาทางประวัติศาสตร์ของแต่ละประเทศและมีความรู้ ความเข้าใจด้านภาษา ศาสนา และค่านิยมในชีวิตทางสังคมและวัฒนธรรมของกันและกัน ให้สำเร็จภายในปี 2558 นั้น คงยากที่จะหาคำตอบได้
ส่วนดิฉันก้มๆ เงยๆ พยายามหาจุดที่ห้องสมุดทำได้ และได้รบกวนให้คนอื่นทำ “หนังสืออนุสรณ์งานศพ” ที่คิดว่าเป็นเอกลักษณ์ของข้อมูลไปสู่นานาชาติไปบ้าง …
หนังสืออนุสรณ์งานศพ
เป็นหนังสือที่ระลึกในงาน ซึ่งคนส่วนใหญ่มักไม่เห็นความสำคัญ ไม่มีความน่าสนใจ ไม่น่าหยิบอ่าน ซึ่งเดิมทีข้าพเจ้าก็คิดเช่นนั้นเหมือนกัน แต่เมื่อได้มาปฏิบัติหน้าที่ในตำแหน่ง บรรณารักษ์ ในงานวิเคราะห์/จัดหมวดหมู่หนังสือ (Cataloging) ซึ่งต้องวิเคราะห์หมวดหมู่หนังสือที่มีเนื้อหาหลากหลาย โดยเฉพาะหนังสืออนุสรณ์งานศพ
เมื่อข้าพเจ้าได้อ่านเนื้อหาภายในเล่มส่วนใหญ่แล้วจึงได้เห็นว่า นอกจากเนื้อหาในเล่มจะมีชีวประวัติผู้ตายแล้ว ยังมีเนื้อหาอื่นๆ ที่น่าสนใจ ซึ่งเรื่องนั้นๆ อาจเป็นเรื่องที่ผู้ตายสนใจเป็นพิเศษ หรือชอบก็เป็นได้ เช่น เรื่องการดูแลสุขภาพ …
หนังสืออนุสรณ์งานศพคุณแม่สายหยุด ยางงาม
ตัวเองไม่ได้ไปงานศพของคุณแม่น้องโรส เนื่องจากทั้งสองครั้งติดภารกิจงานที่บ้าน ครั้งแรกทำบุญบ้านและครั้งที่ผ่านมาก็เป็นงานแต่งน้องสาว
น้องเอ๋เอาหนังสืออนุสรณ์งานพระราชทางเพลิงศพฯ มาให้อ่าน จึงอ่านตั้งแต่หน้าแรกและหน้าสุดท้าย เพราะถือว่าหนัวสือทุกเล่มมีคุณ เมื่อได้มาแล้วต้องอ่านให้คุ้มค่า ถ้าไม่อ่านแล้วจะรู้สึกว่าตัวเองเสียโอกาส
หนังสืออนุสรณ์งานศพ ทำให้เรามีมุมมองมากขึ้นทั้งในเรื่องของการเลี้ยงดูบุุตรหลาน ความเพียร ความพยายามของคนรุ่นพ่อ รุ่นแม่ ที่เราต่างอยากให้ลูกหลานของเราเป็นคน “ดี” ด้วยกันทั้งนั้น
แบบอย่างของปู่ ย่า ตา …