เจ็ดโมงกว่าๆ ล้อหมุนจากโรงแรม หมายความว่ามื้อเช้าคือหกโมงครึ่ง วันนี้เลยเปิดซิงอาหารเช้าของโรงแรมอาหารเช้าแบบเดิมๆ มีข้าวยำที่เราชอบนักหนา แต่ที่ไม่ชอบเลยคือทำไมต้องใส่แครอท และดูเหมือนเจ้าผักชนิดนี้จะอยู่ในทุกจานอาหารในบ้านเรา
ฝนยังตกแบบเบาๆ บางๆ หายๆ ปลายทางของเราคือสงขลาถิ่นเก่าของน้องยา แต่ต้องผ่านถิ่นใหม่ของคุณน้องอ้อเพราะเป็นเส้นทางเดียวกับทีู่ต้องเดินทางทุกปี เพื่อพาเด็กๆ กลับไปหาปู่ย่าในช่วงปิดเทอม
ผ่านวัดพะโคะที่เราอยากจะไป พี่แมวบอกให้โทรไปแจ้ง แต่ดูเหมือนใจตรงกันพอยกโทรศัพท์ขึ้นมาปลายทางโทรเขามาพอดี  พขร. ไม่เคยมา ดังนั้นพอเข้าสงขลาน้องยาจึงสามารถบอกทิศทางเลี้ยวซ้ายขวาจนถึงที่หมาย…