ปั่น…ปันรัก
…ชอบคำนี้…
…การแบ่งปัน…
เป็นอะไรที่ทำได้ไม่ยาก และอาจไม่จำต้องลงทุน
หากแต่หลายครั้ง หลายครา เราต้องลงแรงและเติมใจ
การปั่นจักรยาน หรือ ภาษาวัยรุ่น เรียก…ปั่นจั๊ก
เป็นกิจกรรมที่ เรา รักมานมนาน
สมัยเรียนมัธยม ที่สาธิต มศก เรามีจักรยานคู่ใจ
เป็นจักรยานญี่ปุ่น มีไฟท้าย …
ปั่นเรื่อยเรื่อย เหนื่อยก็พัก…2
ท้องฟ้าหลัว ไม่มีแดด วันนี้ธรรมชาติเป็นใจ ผมออกเดินทางด้วยจักรยานเก่าญี่ปุ่น ทั้งๆที่สภาพยางนอกเริ่มแตกลายงา ซึ่งทีแรกตั้งใจว่ารอให้ถึงสิ้นเดือนก่อนจะเปลี่ยนใหม่ แต่วันนี้ตัดสินใจแล้วว่าจะไป เป็นไงเป็นกัน
เก้าโมงเศษๆ ออกจากนครชัยศรี กะว่าคงใช้เวลาเดินทางประมาณชั่วโมงกว่าๆ ตั้งใจว่าจะไปเรื่อยๆพบอะไรน่าสนใจระหว่างทางก็จะถ่ายภาพเก็บไว้ โรงเรียนโสตศึกษาพิเศษ – วัดกลางคูเวียง(เจ้าตำรับยาหม้อเลื่องชื่อ) – ตลาดห้วยพลู (ชุมชนเก่าแก่ริมแม่น้ำนครชัยศรี) ผมปั่นรถผ่านไปโดยไม่ได้แวะเกรงว่าจะไม่ทันเวลาที่มีอยู่ จนถึงจุดหมายแรกที่จะแนะนำสำหรับทริปนี้…
ปั่นเรื่อยเรื่อย เหนื่อยก็พัก
เข้าจุด…….START
ได้ให้สัญญากับตัวเองเอาไว้ว่า จะปั่นจักรยานแบบท่องเที่ยว ทั้งๆที่อายุเลยหลักสี่มาครึ่งค่อน แต่เมื่อตัดสินใจแล้ว ก็เริ่มวางแผน จักรยานพร้อม สภาพร่างกายเริ่มเข้าที่เข้าทาง อ้อ….ขอเล่าย้อนหลังไปนิดนึง ตอนที่ไปหาซื้อจักรยานโชคดีที่ได้พบกับประธานชมรมจักรยานเพื่อสุขภาพของจังหวัดนครปฐม ตอนนี้ท่านอายุ 60 กว่า เริ่ม
ขี่จักรยานเมื่ออายุ 40 เพราะเป็นโรคร้ายที่รักษาไม่หาย แถมโดนผ่าตัดเปลี่ยนไตไปอีกข้างหนึ่ง…