…ชอบคำนี้…
…การแบ่งปัน…
เป็นอะไรที่ทำได้ไม่ยาก และอาจไม่จำต้องลงทุน
หากแต่หลายครั้ง หลายครา เราต้องลงแรงและเติมใจ
การปั่นจักรยาน หรือ ภาษาวัยรุ่น เรียก…ปั่นจั๊ก
เป็นกิจกรรมที่ เรา รักมานมนาน
สมัยเรียนมัธยม ที่สาธิต มศก เรามีจักรยานคู่ใจ
เป็นจักรยานญี่ปุ่น มีไฟท้าย ไฟเลี้ยว เป็นแผง
เวลาเปิดไฟเลี้ยวจะมีเสียง จำไม่ถนัดว่าเป็นเสียงเพลงมั้ย แต่มีเสียงแน่ๆ
กิจกรรมปั่นจั๊กประจำวันของเรา คือ
วันเรียน ก็ปั่นจากช้านที่ตลาดท่าเมล์ขาว
ลัดเลาะมาทางถนนต้นสน
เข้าพระราชวังสนามจันทร์ ผ่านหน้าจวนผู้ว่า
ผ่านร้านไก่ย่างลมโชย ในครั้งเก่าราว 40 ปี ผ่านมา
กับพระตำหนักมารีราชรัตบัลลังก์
ส่วนในวันเสาร์ – อาทิตย์ กับอีกสารพัดวันหยุด
ในวันที่ไม่มีภาระซ้อมบาสเก็ตบอล ซึ่งเราเล่นให้กับโรงเรียน
เรามักจะออกจากบ้านแต่เช้าก่อนแดดจัด ราว 7-8 โมงเช้า
มุ่งหน้าไปยังบ้านเพื่อนรัก ที่อยู่ในซอยข้างโรงเรียนสว่างวิทยา
(ปัจจุบัน ซอยด้านขวามือไม่มีแล้ว เข้าใจว่าทางโรงเรียนขอซื้อที่ไป)
เมื่อรับตัวเพื่อนรักออกจากบ้าน เราสองคนก็พากันตะลอนทัวร์ทั่วเมือง
มีเพื่อนสาวเป็นสารถี ด้วยเหตุผลของความตัวเล็กกว่า
วันๆ เรา ก็ ปั่นๆๆๆๆ ไปไหนๆๆๆๆๆ เข้าซอยนุ้น ออกซอยนี้
ถนนเล็ก ซอยน้อยเราพากันไป วันดีคืนดี เรา ก็ไปโผล่เอาป่าช้า…สยองงงงง
วันนี้ กิจกรรมปั่น กลับเข้ามาสิงในชีวิตเอาในวัยใกล้เกษียณ

เปลี่ยนจากเพื่อนรัก ปั่นซ้อนกันไปไหนๆ ตะลอนๆ ทั่วเมือง
เป็นปั่นเพื่อสุขภาพ กับคนที่…รู้ใจ (เป็นคราวๆ อิอิ) อยู่บ้านเดียวกัน
กิจกรรมปั่นจั๊กประจำวันของเรา คือ morning riding
ปั่นเป็นวงรอบทุ่งสิรินธร ท้องนาท้องทุ่งใกล้บ้าน
เบาๆ เบาะๆ (เกือบ…ทุกวัน) วันละ 20 กม. เศษนิดหน่อย
และวันหยุดสุดสัปดาห์ ที่คุณผู้ชายหยุดงาน
เราก็มักจะหา ‘เรื่อง’ … ‘ดิ้นรน’ ตะลอนไปประลองพละกำลัง
ในระยะไกล อย่างน้อย 50 กม. ใหม่ๆ ก็ วนๆ เวียนๆ ใกล้ๆ บ้าน
จากฝั่งทุ่งสิรินธร เริ่มขยับไปถึงดอนยายหอม
ขยับไปๆ ข้ามฟากไปถึงวัดบ่อตะกั่ว วัดจินดาราม
ทริปจินดาฯ นี้ น่าจะเป็นทริปปั่นเล่นที่ไกลสุด ไปขาเดียวเข้าไป 70++ กม.
และเป็นครั้งแรก ที่เรา เท…ลุง ไม่กลับพร้อม
…ก็ ลมมันเย็น แต่ แดดมันร้อนนิ!!
 
วิถีปั่น บางโอกาสเราก็เลยเถิดไปฟากฝั่งนครชัยศรี
แถวๆ ดูบัว คาเฟ่ Dubua café บางแก้วฟ้า อำเภอนครชัยศรี
บางครั้งคราว ลัดเลาะมาทางตะวันตกหน่อย ก็ไล่แต่บางแพ
ไกลสุดแถบนี้ ไปขาเดียว 56.18 กม. เมื่อหลายสัปดาห์ที่ผ่านมา
ที่พากันปั่นยาวไปตลาดน้ำท่าคา อัมพวา สมุทรสงคราม
และนี่ก็เป็นอีกครั้งที่ลุงโดน เท ด้วยเหตุผลเดิม

วันนั้นเราออกแต่ 6 โมงเช้า ไปถึงที่หมาย กินข้าวปลา น้ำท่า กาฟงกาแฟ
กว่าจะลีลาเสร็จ ปาเข้าไป ใกล้ 11 โมง
และถ้าปั่นกลับ ก็จะอยู่ในช่วงเที่ยงถึงบ่าย รอลูกมารับสิไม่ต้องคิดเลย
ส่วนคุณผู้ชาย ระหว่างที่เรายังลัลล้าอัมพวากับเด็กน้อยอีกเป็นชั่วโมง ๆ
โทรไปดูอาการ เห็นว่า ยังไม่ถึงบ้าน จอดพักหลบร่มอยู่แถว อบจ. นฐ.
ซึ่งจริงๆ อีกไม่ถึง 10 กม. ก็ ถึงบ้าน
…ถ้า ลุงจะแย่ แต่ถามแล้ว…ยังไหว
เราเป็นพวก…‘ปั่นสายแลนด์’ … ‘ปั่นน้อยร้อยรูป’
ปั่นไปลัลล้า สายลม แสงแดด (อ่อนๆ) แมกไม้
เจอมุมงาม เราก็…ถ่ายยยย ถ่าย ถ่าย และ ถ่าย (เมมมือถือใกล้จิแตก)
และที่แน่ๆ หากต้องไปทางไกล เราจะออกแต่เช้า เป็นพวก  ‘สาย…ไม่ปั่น’
ดังนั้น บางทริปจึงมี เท…อิว์ลุง ขากลับ
ดังที่เหลามาข้างต้นนั้นแล…ก็มันร้อนแดดนิ !!

ปั่นด้านบนทั้งหมดทั้งสิ้น เป็นปั่นส่วนตั๊ว ส่วนตัว
อยากปั่นก็ไป ขี้เกียจก็นอน…โตล๊าววว ทำอะไรก็ได้
การเริ่มวันนี้ ต้องบอกว่า ลงทุน อย่างจริงจัง
จากที่ครั้งแรกซื้อรถอะไรก็ได้ แค่มีคุณภาพกว่าจักรยานแม่บ้านก็ไม่เกี่ยงละ
ครั้งนั้นได้ลองปั่นไกลถึง บางแพ ถามว่าเหนื่อยมั้ย กับรถเหล็กเก่าญี่ปุ่น
ตอบได้ว่า…ไม่เหนื่อยนะ แต่ ก้นระบม
การลงทุนครั้งใหม่ กับกิจกรรมใหม่ๆ  กับเพื่อนใหม่ๆ
เพื่อนๆ สายปั่น จากหลากหลายวงการ ข้ามไปหลายๆ จังหวัด
เพื่อนใหม่ใกล้ๆ ก็ยามปั่นเช้า ที่จะมีขาประจำปั่น
ปั่นสวนกันมั่ง ปั่นไล่หลังกันมามั่ง ทักทายสวัสดี ออกเสียงบ้าง ไม่ออกเสียงบ้าง
ผงกหัวใส่กันบ้าง ดีดกระดิ่งใส่บ้าง โบกไม้โบกมือบ้าง
เราว่ามันเป็น…วัฒนธรรม “หลังอาน” ที่น่ารัก
แต่ก็มีบ้างที่ไม่น่ารัก ทักแล้วเชิดใส่ ก็ ขำๆ กันไป

นอกจากนี้ ยังมี challenge มีกลุ่มก้อนต่างๆ ที่เราเริ่มพาตัวไปร่วม
ตั้งแต่ Bike for dad ระยะทางเล็กๆ ที่ทุกจังหวัดจัดขึ้น พร้อมกันทั่วประเทศ
ซึ่งนับเป็นการปั่นกลุ่มใหญ่ ครั้งแรกในชีวิต โดยมีน้องรัก 2 คน
คือ Mr.V และ ญ น้อง พนิดา จมูฯ
ที่แม้จะไม่ใช่พี่เลี้ยง ก็เหมือน
คงห่วง…เจ้ ว่าไม่เคยปั่นกลุ่มใหญ่ๆ
คงเกรงจิ…ไปลากชาวบ้านเค้ามาล้มด้วย อิอิ
จากนั้นมา ญ น้อง ก็ จะคอยมาส่งข่าว กิจกรรมปั่นนุ่น ปั่นนี่
แล้วShe ก็ ชิ่งไม่ไปร่วม ปล่อยเราไปกับฝาชีที่บ้านซะงั้น…ขอบคุณน้า

เริ่มจาก #ปั่นแค่พอไหว ครั้งที่ 8 สนามนครนายก ระยะทาง 75 กม.
ตามมาด้วย #ปั่นปันรัก พักเมืองรอง สนามราชบุรี-เขางู ระยะทาง 20 น้อยๆ กม.
ส่วนกลุ่มที่รวมตัวกันปั่นก็มี กลุ่มใหญ่ใกล้ตัวสุด คือกลุ่ม #ปั่นไปกินวาไรตี้
ของท่านประทาน สันนิธิ มอส โสธรประทาน
แต่กลุ่มนี้เน้นปั่นเย็น ซึ่งเราไม่ค่อยถนัด
และเวลาไม่ตรงกัน จึงเพิ่งมีโอกาสไปร่วมแค่ครั้งเดียว
อื่นๆ ก็ ได้แต่ตามดู ส่องกันบน Fb

นอกจากนี้ยังมีอีกสารพัดปั่นไปตามใจในต่างจังหวัด
ที่มีวัตถุประสงค์หลักๆ คือ ปั่นไป…เที่ยวไป
เริ่มตั้งแต่สนามประลองแรก ณ เมืองนก ที่ล่วงจากเนินเขา แบบไม่เป็นท่า
แม้จะพยายามลงมาตั้งหลัก แล้วขึ้นไปใหม่อีกรวมๆ แล้ว ร่วม 10 รอบ
กระทั่ง คนที่ขึ้นนำหน้าไป ชักเริ่มไม่แน่ใจในชีวิตเรา จึงปั่นกลับลงมาดู…จบข่าวเลย
ฝากไว้ก่อน…เขาธรรมมูล ต้องมีนัดล้างตา

 
 
 
 
 
 
 
และทริป ล่าสุดคือเมืองรองอีกแห่ง ที่ไม่เคยได้แวะพัก
ครั้งนี้จึงเป็นครั้งแรกที่ได้สัมผัสตัวเมืองประจวบฯ และบริเวณใกล้เคียงอย่างเต็มปอด
จากที่ปกติ หากลงมาแตะๆ ใกล้ภาคใต้ ที่ที่เรามักไปพักผ่อนก็เลยไปถึงหาดบ้านกรูด
แต่ครั้งนี้ อยู่แค่เพียง อ่าวน้อย อ่าวประจวบ อ่าวมะนาว สุดแค่หว้ากอ
ซึ่งแม้ระยะทางแต่ละอ่าวจะไม่ไกลกัน รวมแล้วไม่มากนัก แต่เป็นทางที่สงบร่มรื่น
และที่สำคัญ แทบจะปั่นเลียบชายหาดไปได้ ตลอดทางมีเพียงบางช่วงเท่านั้นที่ห่างหาด

วิถีหลังอาน
ทำให้พบเพื่อนใหม่ๆ ได้เพื่อนที่รักในกิจกรรมเดียวกัน
มิตรภาพ จึงมิได้นำพาไปเพียง…ถึงอีสาน
หากแต่นำน้ำใจไมตรีสู่กันสม่ำเสมอ ที่สำคัญได้ สุขภาพ ที่คิดว่าพอใจในระดับหนึ่ง
มาค่ะเพื่อนๆ มาหากิจกรรมที่เหมาะกับไลฟ์สไตล์ส่วนตัว
เพิ่ม ฟิต แอนด์เฟิร์ม เติมพลัง เติมใจไปด้วยกัน