ท้องฟ้าหลัว ไม่มีแดด วันนี้ธรรมชาติเป็นใจ ผมออกเดินทางด้วยจักรยานเก่าญี่ปุ่น ทั้งๆที่สภาพยางนอกเริ่มแตกลายงา ซึ่งทีแรกตั้งใจว่ารอให้ถึงสิ้นเดือนก่อนจะเปลี่ยนใหม่ แต่วันนี้ตัดสินใจแล้วว่าจะไป เป็นไงเป็นกัน

เก้าโมงเศษๆ ออกจากนครชัยศรี กะว่าคงใช้เวลาเดินทางประมาณชั่วโมงกว่าๆ ตั้งใจว่าจะไปเรื่อยๆพบอะไรน่าสนใจระหว่างทางก็จะถ่ายภาพเก็บไว้ โรงเรียนโสตศึกษาพิเศษ – วัดกลางคูเวียง(เจ้าตำรับยาหม้อเลื่องชื่อ) – ตลาดห้วยพลู (ชุมชนเก่าแก่ริมแม่น้ำนครชัยศรี) ผมปั่นรถผ่านไปโดยไม่ได้แวะเกรงว่าจะไม่ทันเวลาที่มีอยู่ จนถึงจุดหมายแรกที่จะแนะนำสำหรับทริปนี้ “ร้านก๋วยเตี๋ยวลุงบิ” สำหรับคอก๋วยเตี๋ยวไก่คงคุ้นเคยกับ ก๋วยเตี๋ยวไก่ห้วยพลู ก๋วยเตี๋ยวไก่บางพระ ที่มาเปิดสาขากันในอำเภอเมืองนครปฐม วันนี้จะพาไปชิมต้นตำรับกันครับ

สมัยก่อนผู้คนอาศัยอยู่ริมแม่น้ำ การค้าขายส่วนใหญ่ก็จะทำกันบนเรือ ชาวบ้านริมแม่น้ำมักจะเรียก…เรือก๋วยเตี๋ยว เรือก๋วยจั๊บ เรือเป็ด (พะโล้) เรือเกลือ เรือโอ่ง เรือกระถาง สารพัดเรือ ใครสนใจหรืออยากจะใช้บริการเรืออะไร ก็จะโบกไม้โบกมือตะโกนเรียก เด็กๆจะเฝ้ารอเวลาที่เรือก๋วยเตี๋ยวจะผ่านหน้าบ้านอย่างใจจดใจจ่อ……..

ยุคสมัยเปลี่ยนไปถนนหนทางตัดผ่านหน้าบ้าน แม่น้ำลำคลองหมดความสำคัญ คนที่ทำมาค้าขายทางเรือต้องอพยพขึ้นบก บ้างก็เปิดร้านขยับขยายไปที่อื่น อาศัยรุ่นพ่อแม่สร้างชื่อเสียงไว้ ตกถึงรุ่นลูกหลานก็เลยรับมรดกค้าขายกันร่ำรวย ลุงบิก็เป็นเจ้าหนึ่งที่ยกพลขึ้นบก ตัวลุงไม่อยู่ทำก๋วยเตี๋ยวให้เรากินแล้ว สืบทอดตำนานมายังลูกหลาน ใครที่ชอบไก่ไทยเนื้อเหนียว หนังกรุ๊บๆ น้ำซุปหวานๆ หากจะเข้ามาทางวัดบางพระ ลองแวะชิมดู รับรองไม่ผิดหวัง ที่ตั้งร้านจะอยู่ก่อนถึงวัดบางพระประมาณ 1 กม. ให้สังเกตทางซ้ายมือจะมีป้ายบอกชัดเจน เป็นครั้งแรกที่ผมแวะร้านลุงบิแล้วไม่ได้กินก๋วยเตี๋ยว เพราะว่าเพิ่งผ่านมื้อเช้าได้ไม่นาน ที่สำคัญหากกินเข้าไปอีก ตอนปั่นจักรยานกลัวว่าเส้นก๋วยเตี๋ยวมันจะแย่งกันออกมาทางจมูก

ออกจากร้านก๋วยเตี๋ยว ใช้เวลาแป๊ปเดียวก็ถึงวัดบางพระ ผมปั่นรถขึ้นสะพานข้ามแม่น้ำตรงบริเวณหน้าวัด จากจุดนี้สามารถมองเห็นบ้านพ่อตาผมที่อยู่ริมแม่น้ำ วัดบางพระ เป็นวัดเก่าแก่ตั้งแต่ครั้งกรุงศรีอยุธยา หลักฐานที่ยังหลงเหลืออยู่คือ พระอุโบสถ ซึ่งภายในนั้น มีจิตรกรรมฝาผนัง แต่สภาพชำรุดทรุดโทรมมาก

หลวงพ่อเปิ่น วัดบางพระ ที่พุทธศาสนิกชนเคารพบูชา ไม่เฉพาะแต่ชาวนครปฐม ลูกศิษย์ลูกหาของท่านทั่วประเทศ เข้ามากราบท่านที่วัดแห่งนี้ แม้จะเหลือเพียงสังขารของท่านก็ตาม หากจะพูดถึงเรื่อง สักยันต์ ไม่มีใครไม่รู้จัก หลวงพ่อเปิ่น ทุกวันนี้ท่านจากเราไปแล้วแต่ยังมีลูกศิษย์ที่ได้รับถ่ายทอดวิชาอาคมจากท่าน การสักยันต์ เป็นความเชื่อ เรื่องหนังเหนียว คงกระพัน ยิงฟันไม่เข้า เรื่องนี้ไม่เชื่ออย่าหลบหลู่ หลายคนในหอสมุดฯ คงเห็นรอยสักที่แผ่นหลังและที่หน้าอก ของน้องกอล์ฟแล้วใช่ไหมล่ะ นั่นแหละผลงานจากวัดบางพระ เรื่องคงกระพัน ความเหนียวเป็นเลิศ ไม่เชื่อลองกระซิบถามพี่ติ๋วดูซิ ว่าน้องกอล์ฟของเราเหนียวจริงรึป่าว เห็นบอกว่า สองเดือนก็แล้ว สามเดือนก็แล้ว มันไม่ยอมจ่าย เหนียวจริงๆว่ะ

ปั่นรถออกจากวัดบางพระมาสักพัก เห็นป้ายบอกทางว่าอีก 5 กม.จะถึง  ตลาดน้ำลำ

พญา ตอนนี้สภาพร่างกายยังโอเคอยู่ อีกนิดเดียวก็จะถึงจุดหมายแล้ว…………………..