เมื่อวานน้องอ้อมาเล่าเรื่องการเตรียมงานองค์พระฯ ให้ฟัง โดยบอกว่าจะทำนิทรรศการเล็กๆเรือ่ง “ตุง” รวมถึงการจัดกิจกรรมที่เกี่ยวโยง และเล่าว่าหลังจากไปค้นคว้าแล้วพบว่า “พวงมโหตร” ทางเหนือเรียกว่า “ตุงไส้หมู”
กำลังจะเล่่าพอดีว่าเมื่อวันหยุดที่ผ่านมาน้องสาวแต่งงานและมีการฟ้อน “ตุง” ให้แขกชม ซึ่งช่างฟ้อนถือพวงมโหตรออกไป แต่มีผู้อธิบายว่าทางเหนือหรือไทยวนเรียกว่า “ตุง” ส่วนภาคกลางเรียกว่า “พวงมโหตร” จึงได้รูปประกอบนิทรรศการพอดิบพอดี
เมื่อปีที่แล้วหลานชายที่กระุทุ่มแบนบวช ที่งานมีการตกแต่งด้้วย “พวงมโหตร” แบบมโหฬารจึงถ่ายรูปเก็บไว้
“พวงมโหตร” มาฮิตในหมู่พวกเรา เนื่องจากซ้อดวงกับน้องชัยเกิดอาการมันมือลองๆ รำลึกอดีตจึงตัดๆ เอีะ! ได้ผลแฮะเพราะในเมืองไม่คอ่ยจะได้เห็น ต้องไปตามต่างจังหวัด เด็กจึงชอบ พอเด็กชอบพวกเราก็เลยชอบ เพราะงานแบบนี้นอกจากอนุรักษ์มรดกไทยแล้ว ยังเป็นการฝึกสมาธิที่ดีด้วย
รูปต่างๆ ที่สะสมไว้จึงมีแบบหลากหลาย เป็นคลังให้เพื่อนฝูงไปใช้งานกัน ว่าจะปล้ำกับเรื่องคลังภาพยังไม่รู้เลยว่าจะสำเร็จเมื่อไร แต่ตอนนี้หากใครอยากรู้ว่ามีอะไรบ้างก็มาดูได้ แม้จะไม่สวยก็ไปแต่งภาพเอาเองแล้วกัน เพราะมีเครื่องมือทั้ง photoshop Gimp หรือ PhoScape
แล้วน้องอ้อก็เล่าต่อมา Mr.V แนะนำเรื่องตัวดักฝัน ที่เป็นความเชื่อของอินเดียแดง ว่าน่าจะเข้าข่ายประเภทเครื่องแขวน …. บอกไปว่าที่บ้านก็มีสิ่งนี้ด้วย
ตาข่ายดักฝัน หรือ Dreamcatcher นี้ได้ความรู้ครั้งแรกจากคุณผู้ชายที่บ้านที่ไป ตปท. แล้วมีคนฝากให้ซื้อ โดยไม่รู้ว่าคืออะไร แต่พอหอบกลับมาเล่าให้ฟังว่าฝรั่งที่บริษัทตื่นเต้นกันใหญ่ จึงรู้เรื่องว่าคืออะไร มีไว้ทำไม ในที่สุดเหลือกลับบ้านสองอัน แต่ปัจจุบันเหลืออยู่หนึ่ง อีกหนึ่งไม่ทราบว่าไปทิ้งไว้ที่ไหน ตอนหลังตัวเองมีโอกาสไปสนามบินจึงเห็นวางขายเป็นของที่ระลึกอยู่เหมือนกัน แต่ไม่ซื้อเพราะมีแล้ว
ตาข่ายดักฝันเป็นเครื่องรางมักแขวนไว้ที่ห้องนอน เป็นความเชื่อของอินเดียแดง หากสังเกตดูในหนังฝรั่งจะมีให้เห็นบ้างเหมือนกัน ประกอบไปด้วยสามสิ่งคือ ใยแมงมุม ขนนก และลูกปัด เมื่อเราแขวนไว้เวลากลางคืนเจ้าตัวตาข่ายที่ทำเป็นใยแมงมุมจะดักฝัน โดยที่ฝันร้ายจะถูกลูกปัดดักกันไว้ไม่ให้ผ่านเข้าไป และขนนกทำหน้าที่ส่งความฝันดีๆ ไปยังห้องนอน
ทั้งหมดเป็นความเชื่อส่วนบุคคลที่มีอยู่ในทุกชนชาติ ซึ่งรู้ไว้ใช่ว่า และไม่เชื่ออย่าลบหลู่
วันนี้จึงนำมาเป็นตัวอย่างให้ผู้มีฝีมือทั้งหลายไปลองทำดู และสัมผัสของจริงว่าหน้าตาเป็นเช่นไร ถึงในเว็บจะมีสอนแต่หากได้ของจริงมาเป็นต้นแบบก็จะเสริมความเข้าใจยิ่งขึ้น

การทำงานที่เริ่มต้นเพื่อระดมความคิดเห็น ช่วยเสริม เพิ่ม เติมเนิ้อหา เป็นสิ่งที่งดงามที่เป็นพลังให้พวกเราทำงานกันอย่างมีความสุข
การคิดและสร้างเนื้อหาให้ห้องสมุดสมกับเป็นแหล่งอ้างอิง เป็น reference library จริงๆ พวกเราทุกคนสมารถทำได้ อย่างเรื่องนี้อาจทำต่อยอดถึง “ธง” ที่ใช้กันในหลายๆ เรื่องๆ เช่น การชิงธงของการแข่งเรื่อง การแห่ธงของคนไทยเชื้อสายจีน  หรือเรื่อง “ธง” คนไทยเชื้อสายมอญ ตุงของไทยยวน ฯลฯ รวมถึงความเชื่อของตาข่ายดักฝัน ที่อาจนำไปเชื่อมโยงกับ “เฉลว” หรือ “ตะเหลว” ที่รูปร่างและการนำไปใช้คล้ายคลึงกัน
การสร้างงานและการคิดต่อที่ไม่หยุดนิ่ง เพื่อให้ได้คำตอบ ทำให้เราอ่านมากขึ้น ค้นมากขึ้น และเขียนมากขึ้น ….สนุกดีค่ะ