อันว่าตัวพจมานเป็นผู้มีหน้าที่เก็บและเกี่ยวอะไร ๆ เข้าไว้ในบ้านทรายทอง
อาจมีตกบ้าง หล่นบ้าง ตามวาระและโอกาส
หลงบ้าง ลืมบ้าง ตามดีกรีความโก๊ะส่วนตั๊วส่วนตัว
แต่อย่างหนึ่งที่พายาย๊ามมมม พยายามเสมอมิให้เผลอไผล พลาดพลั้ง
คือ การพินิจ พิเคราะห์ ความเหมาะ ความควร
ในการสรรหา นำมาจัดให้ จัดให้ ท่านผู้ใช้ที่เคารพ ร๊ากสสสสส
พจมานเองก็ต้องมีบ้างที่ดั้นด้นไปเสาะหา หลายครั้งคราก็มีผู้นำมาให้ได้ยล ได้พิศ
วัสดุพิมพ์ ตีมั่ง ไม่ตีมั่ง คละๆ เคล้าๆ กันไป
ล่าสุดนี่ก็ได้หาโอกาสไปเที่ยวเมืองฟ้าอมร
ปะเอินเป็นช่วงกระหน่ำ ยังไม่ถึงซัมเมอร์ แต่สำนักพิมพ์อยาก Sale
อย่ากระนั้นเลย ไหนๆ ก็ไหนนั้น ไปซัก ๑.. ๒.. ๓.. ๔..ที่ ให้คุ้มเหนื่อเลยละกัน
จากวัสดุตีพิมพ์ หยิบๆ เปิดๆ ที่คุ้นเคย ก็มาถึงวัสดุ ที่ดูฉับพลันมิได้
หลักๆ ก็ต้องแสวงหาสาระคันดี เอ้ยยยย สารคดี ให้ได้ตามเป้าที่วาง ๗๐%
กับอีก ๓๐% ของความบันเทิง ให้สาสม เอ้ยยยย ให้เหมาะสม
กับการเป็นแหล่งเรียนรู้ ที่ต้องสร้างให้เกิด Edutainment อย่างสร้างสรรค์

ซีเนม่าไทยหัวดำบ้าง ฝาหรั่งตาน้ำข้าวบ้าง กิมจิบ้าง ซุปเปอร์ฮีโร่บ้าง จึงถูกคัดสรรนำเข้ามา
ในแต่ละครั้งคราก็มีหลายหลากต่างแตกกันไป ขึ้นกับตัวแหล่งแห่งที่ ที่ไปเลือกไปหา
ในครั้งครานี้ ไปถึงศูนย์หนังสือชื่อดังย่านสยามกาแฟ เอ้ยยย สแควร์ อิอิ ^^
เลือกนู่น ดูนี่้ แล้วก็ให้หันหลังไปพบ กรุหนังไทยโบร๊านนนน โบราณ
ที่หากต้องขอสำเนาจากแหล่ง อย่างเช่น หอภาพยนตร์แห่งชาติ
ก็คงต้องใช้เวลานานพอประมาณ อีกค่าใช้จ่ายจิปาถะที่จักสูงกว่าแน่นอน
อย่ากระนั้นเลย ด้วยความทรงจำที่พอระลึกเนื้อหาของเรื่องได้
ก็เลือก ก็หาเอาแถวๆ นี้ ที่ปะเอินเจอแล้วละกัน ตัวอย่างพอเป็นสังเขป ดั่งนี้
ผีเสื้อและดอกไม้
ผลงานการกำกับ โดย ยุทธนา มุกดาสนิท
เรื่องนี้ จดจำได้ว่าเมื่อครั้งที่โลดแล่นในสวนอักษร โดยผู้ประพันธ์ นิพพานฯ (มกุฏ อรฤดี)
เป็นหนังสือที่ได้รับการแนะนำว่าดี ที่เด็กและเยาวชนไทยควรอ่าน ๑ ใน ๑๐๐ เล่ม
ได้รางวัลจากการประกวดหนังสือแห่งชาติ พ.ศ. ๒๕๒๑
น้ำพุ
ผลงานการกำกับโดย เจ้าเก่าคนเดิม ยุทธนา มุกดาสนิท
เนื้อเรื่องมาจากหนังสือเช่นกัน คือ เรื่องของน้ำพุ ของ สุวรรณี สุคนธา
หนังเรื่องนี้ผู้ชมตอบรับจากงานประกาศรางวัลต่างๆ มากมายจนเป็นหนังไทยอมตะอีกเรื่องหนึ่ง
กลิ่นสี
ผลงานการกำกับโดย เปี๊ยก โปสเตอร์ ชื่อนี้ถ้าเป็นคอหนังตัวจริงไม่รู้จัก เชยยยย
เรื่องนี้เห็นจะไม่ต้องแนะนำกันมากความ เพราะทั้งเจ้าของ บทประพันธ์ พิษณุ ศุภนิมิตร
คงไม่ต้องบอกอีกเหมือนกันว่าท่านเป็นอาจารย์ศิลปะของชาวศิลปากรเรา
อีกทั้งเนื้อหาเกี่ยวกับชีวิตนักศึกษา ของเราล้วนๆ
อำแดงเหมือนกับนายริด
ผลงานการกำกับโดย เชิด ทรงศรี ผู้กำกับชั้นครูที่คนที่รู้จักหนังไทย ไม่รู้จักก็คงคุยไม่ได้
หรือ หากยังเลือนๆ ด้วยฟอสซิลตามเซลล์ผิวหนังไม่มากพอ หุหุหุ
ลองนึกถึง ไอ้ขวัญ กะ อีเรียม หนุ่มสาวที่สาบานพร่ำรักกัน ที่ศาลเจ้าพ่อไทรแห่งท้องทุ่งบางกะปิ
เนื้อหาของเรื่องอำแดงฯ ดัดแปลงมาจากประมวลกฎหมายและฎีกาคดีหนึ่งสมัยรัชกาลที่ ๔
เริ่มดูดีมีสาระขึ้นนะ ถ้าจะศึกษาประวัติศาสตร์บางเรื่องแบบเร็ว ง่าย สั้น
คนภูเขา
ผลงานการกำกับโดย วิจิตร คุณาวุฒิ
หนังเรื่องนี้ ทำให้ มนตรี เจนอักษร ศิษย์เก่าอักษรศาสตร์ ทับแก้วของเรา
ได้รับสุพรรณหงส์ทองคำ สาขานักแสดงนำชายยอดเยี่ยม
อันเนี้ยเผื่อจะเป็นแรงดาลใจให้น้องๆ ก้าวตามรุ่นพี่ๆ ที่เข้าวงการ หล๊ายหลายคน
อ้อ…..แว่วข่าวมาว่า งานรับปริญญาปีนี้
ซ้อนกเล็ก และทีมงาน แห่งงานจดหมายเหตุ มศก. ภูมิใจนำเหนอ
พี่ๆ ดาราชาวสินปากอน ในนิทรรศการวันรับพระราชทานปริญญาฯ
แหม…จะให้เลิศ นะซ๊อนะ หาเชิญพี่ๆ มาปรากฎโฉมเปิดงานนี่ คงอลังฯ เชีย

เขาชื่อกานต์
ผลงานการกำกับโดย หม่อมเจ้าชาตรีเฉลิม ยุคล
สร้างจากนิยายโด่งดังของ สุวรรณี สุคนธา เป็นหนังไทยรุ่นแรก ๆ ที่พูดถึงปัญหาสังคม
ถือเป็นจุดเปลี่ยนของหนังไทย ในการวิพากษ์สังคม ในหลากหลายปัญหา อาทิเช่น
ปัญหาความยากจน ปัญหาผู้มีอิทธิพลในท้องถิ่น ปัญหาคอร์รัปชั่น และ ฯลฯ
โดยผ่านตัวละครที่ชื่อ “กานต์” หมอหนุ่มผู้มีอุดมการณ์สูง ต่อสู้เพื่อความถูกต้อง
และยอมอุทิศตนไปทำงานรักษาคนไข้ในเขตชนบทจนเกิดความขัดแย้งกับข้าราชการท้องถิ่น
และลงเอยด้วยการถูกลอบยิงจนเสียชีวิต
นิยายเรื่องนี้ ได้รับรางวัลวรรณกรรมประเภทนวนิยายจาก
องค์การสนธิสัญญาร่วมป้องกันแห่งเอเชียตะวันออกเฉียงใต้ (ส.ป.อ.)
ประจำปี พ.ศ.๒๕๑๓ และถูกนำมาสร้างเป็นหนัง เป็นละครโทรทัศน์หลายครั้ง
หลวงตา
ผลงานการกำกับโดย เพิ่มพล เชยอรุณ
คาดว่าหลายคน คงคุ้นๆ กับชื่อ กอล์ฟ เบญจพล เชยอรุณ
พิธีกรผิวหมึกอารมณ์ดีมากกว่า ว่างั้น  ก็รู้จักคุณพ่อเพิ่มพลด้วยเลยละกัน
“หลวงตา” สร้างขึ้นจากเรื่องสั้นชุดที่ชื่อเดียวกัน
ของผู้เขียนซึ่งใช้นามปากกา แพรเยื่อไม้ อันโด่งดัง
หรือ นามจริงของท่าน คือ พระครูพิศาลธรรมโกศล (สุพจน์ กญจนิโก)
อดีตผู้ช่วยเจ้าอาวาส วัดประยุรวงศาวาส ซึ่งท่านมรณภาพไปแล้วเมื่อ พ.ศ.๒๕๒๔
หนังเรื่อง หลวงตานำแสดงโดย ล้อต๊อก หรือ ป๋าต๊อก ของคนในวงการ
หรือ สวง(สะ-หวง) ทรัพย์สำรวย ซึ่งล่วงลับไปเมื่อ พ.ศ. ๒๕๔๕
อดีตตลกอาวุโสผู้นี้ มีรางวัลแห่งความภาคภูมิ คือ นักแสดงตลกและศิลปินแห่งชาติสาขาศิลปะการแสดง
นอกจากความสามารถด้านการแสดงมากกว่า ๑๐๐ เรื่องแล้วป๋าต๊อก ยังมีผลงานกำกับภาพยนตร์ ในนามบริษัท “ต๊อกบูม ภาพยนตร์”ที่พอจะพอนึกได้ ก็เช่น สารวัตรต๊อก แดร๊กคูล่าต๊อก ทหารเกณฑ์ ภาค ๑-๒
สำหรับหนังเรื่อง หลวงตา ซึ่งล้อต๊อก รับบทหลวงตานั้น จะถือว่าเป็นบทที่ดีที่สุดในชีวิตการแสดงของเขาเลยก็ว่าได้
บทหลวงตานั้น ทำให้เขาได้รางวัลดารานำแสดงพระสุรัสวดี และหนังก็ได้รางวัลภาพยนตร์ยอดเยี่ยมแห่ง ปี ๒๕๒๒ มาครองกันเลยทีเดียว
ยิ่งไปกว่านั้นความสำเร็จของหนังทำให้ เพิ่มพล สร้างหลวงตาต่อมาอีกหลายเรื่อง คือ หลวงตา ๒, หลวงตาน้อยธุดงค์ชายแดน, หลวงตา ๓ ตอนสีกาข้างวัด
และ หลวงตา ๒ ก็ได้รับรางวัลชนะเลิศส่งเสริมศิลปวัฒนธรรมแห่งภาคพื้นเอเซีย ที่ประเทศมาเลเซียด้วยเช่นกัน
การดูหนังดูละคร บางครั้งก็ทำให้เราอดมิได้ที่จะย้อนมองดูตัว ชิมิคร้าาา
แต่ที่สำคัญกว่าต้องไม่ลืมอย่างหนึ่งว่า หนังเป็นส่วนชิ้นของประวัติศาสตร์ บางเสี้ยวตอนของชาติเหมียนกัล
ในฐานะคนไทยที่พึงมีหน้าที่ในการอนุรักษ์วัฒนธรรมที่ดีงามของชาติ ไม่ว่าจะแขนงใด
ก็จึงให้พจมาน ไม่นำพา และละเลยมิได้ ในการเก็บบันทึกแผ่นฟิล์มเก๊า เก่าาาา
ที่มีคนสู้อุตส่าห์นำมารีมาสเตอร์ใหม่ เพื่อร่วมรำลึกถึงหนังเก่า เราลืม (รวมทั้งหนังสือเก่าอันเป็นที่มาของหนัง)
ที่มาของซีเนม่า ภาพยนตร์ไทยเก๊า เก่าเหล่านี้ ก็เป็นดั่งนี้
ส่วนการจะสร้างมูลค่าเพิ่มให้ของเก๊า เก่า แต่คงคุณค่า ได้เปล่งประกายอวดค่า
ก็อยู่ที่ เทก-กะ-นิก วิธีการ ที่จะนำเหนอ นำหนอง ให้สอดคล้อง แก่ยุคสมัยแล้วล่ะคร้าาา ^^