Oh! no…no…no..no………
เห็นขึ้นต้นเรื่องมา…เชื่อว่าอาจมีหลายคนเผลออุทานในใจ
อย่าเพิ่งตกใจคร้าาาาาาา
แค่อยากแนะนำหนังสือน่าอ่านเล่มหนึ่ง อันที่จริงมีมากกว่าหนึ่ง

อันว่าการแนะให้ซื้อจากคุณสมฯ ที่แนะมาหนึ่ง
เราแอบอ่านแล้วให้เกิดช๊อบ ชอบ อย่ากระนั้นเลย
เหมาทั้งเซ็ทเลยดีก่า อิอิอิ
หนังสือในเซ็ท จะบอกชุดมันก็ไม่ใช่นิ
เป็นว่ามี 3 เล่ม ว่างั้น ที่คุณสมฯ แนะ คือ The Missing Piece
เราเห็นว่าอาจไม่บริบูรณ์เลยเติม The Missing Piece Meets the Big O ให้ ไหนๆ ก็ไหนๆ ในท่วงทำนองละม้ายคล้ายกันแถม The Giving Tree ที่หากใครคร้านจะอ่านมี CD ให้เปิดฟังพร้อมดูภาำพประกอบเอาจากเล่ม
เพื่อนๆ อยากรู้ยังทำไมเราอยากให้อ่าน
อ่ะจ้ะ…ดัดแปลงสรุปความชาวบ้านทำไว้ ขอบคุณต้นทางที่ทำให้มีเรื่องราวดีๆ มาปันกันจาก
http://www.t-pageant.com/webboard/viewtopic.php?f=19&p=2513169

หนังสือเล่มนี้เป็นหนังสือภาพ

มีตัวอักษรนิดหน่อยพอให้เข้าใจ

เป็นเรื่องราวการเดินทาง

ตามหาชิ้นส่วนที่ขาดหายไปของเจ้าวงกลมวงหนึ่ง

มันเที่ยวตามหาสามเหลี่ยม

ที่จะมาทำให้ส่วนที่ขาดหายไปของมันเต็มวงเหมือนเดิม

แต่ไม่ว่ามันจะไปเจอชิ้นส่วนของสามเหลี่ยมกี่ชิ้นต่อกี่ชิ้น

ซึ่งบางทีดูเหมือนจะเข้ากันได้แต่มันก็ไม่ได้

สามเหลี่ยมบางชิ้นที่มันเจอและอยากเข้ากับสามเหลี่ยมนั้นใจแทบขาดก็ทำได้แค่มอง

และปล่อยให้สามเหลี่ยมนั้นผ่านไป

มันยังคงตามหา ตามหา และตามหา…

ว่าสักวัน มันจะถูกทำให้สมบูรณ์อีกครั้ง

สุดท้าย…

เจ้าวงกลมแหว่งๆ ก็เจอสามเหลี่ยมชิ้นหนึ่ง

มันปฏิเสธที่จะลองเข้าเป็นส่วนหนึ่งของเจ้าวงกลม

แต่มันกลับเสนอว่า ทำไมเราไม่ลองวิ่งไปด้วยกันล่ะ…

เพราะไม่มีชิ้นส่วนใด ที่ไม่ได้เกิดมาพร้อมๆ กัน

จะเข้ากันได้ตลอดไป…

สิ่งที่เราตามหา คือ ชิ้นส่วนอีกชิ้น

ที่สามารถเดินไปพร้อมๆ กับเราได้ต่างหาก

ทีแรกเจ้าวงกลมยังไม่เข้าใจ

แต่ก็ยอมไปกับเจ้าสามเหลี่ยมที่เสนอทฤษฎีนี้

ขณะที่กลิ้งไปด้วยกัน ท่ามกลางสายตาของผู้คนที่ต่างแปลกใจ

ที่วงกลมแหว่งๆ กับ สามเหลี่ยมชิ้นหนึ่ง

ทุลักทุเลกลิ้งๆไปด้วยกัน

เจ้าวงกลมเขินอายบ้าง ที่ถูกสายตาผู้คนมองมายังมันทั้งคู่

แต่ก็รู้สึกว่า…

การได้กลิ้งไปโดยมีเจ้าสามเหลี่ยมกลิ้งไปด้วย

มันก็สนุก และมีความสุขดีเหมือนกัน…

เวลาผ่านไป และผ่านไป…

ชิ้นส่วนสองชิ้น วงกลมและสามเหลี่ยม

กลิ้งผ่านหินขรุขระ ผ่านทางยากลำบาก

รูปร่างของมันก็เปลี่ยนไปเรื่อยๆ

รูปร่างของเจ้าสามเหลี่ยม ก็ค่อยๆ มนขึ้น…

เจ้าวงกลม วงเริ่มเล็กลง และส่วนที่ขาดหายของมันก็เล็กลง

สุดท้ายมันก็ต้องแปลกใจซึ่งกันและกัน

มันพบตัวเองทั้งคู่ กลายเป็นวงกลมสองวงเล็กๆ

ไม่มีชิ้นใดขาด ไม่มีส่วนใดหาย

มันหัวเราะให้กับความประหลาดใจที่เพิ่งค้นพบ….

น่าแปลกที่เราหาคนที่จะมาเติมเต็มชีวิตเรา

โดยไม่คิดว่าความสุขที่จริงแล้ว เกิดขึ้นจากตัวเราเอง..

บางทีสิ่งที่เราต้องการ คงไม่ใช่ชิ้นส่วนที่ขาดหายไป

เพื่อจะมาทำให้เราเป็นชิ้นส่วนที่สมบูรณ์

แต่เราคงต้องการใครสักคน

ที่จะมาเดินไปพร้อมกับเรา

และต่างทำให้ชีวิตของกันและกัน

มีความสุขโดยสมบูรณ์ด้วยตัวของตัวเองมากกว่า…

เราอาจไม่เหมือนกันเลยสักนิด

และดูเข้ากันไม่ได้เลยจริงๆ

แต่ใครจะรู้ว่า…ในที่สุด

เรากลับทำให้ชีวิตของกันและกันสมบูรณ์ได้…

วันนี้คุณเจอคนที่จะมากลิ้งไปพร้อมๆ กับคุณแล้วหรือยัง? 😆