พระพุทธศาสนาในประเทศไทย : เอกภาพในความหลากหลาย
พุทธศาสนาในประเทศไทยนั้นมีความหลากหลายมาเป็นเวลาช้านาน อันเป็นธรรมดาของยุคก่อนสมัยใหม่ เพราะมีที่มาจากหลายกระแส แม้จะเป็น “เถรวาท” เหมือนกันแต่ก็มีแบบแผนความเชื่อ และการปฏิบัติแตกต่างกันออกไป กระทั่งเถรวาทแบบ “ลังกาวงศ์” หรือ เถรวาทที่มาจากลังกา ซึ่งมีอิทธิพลต่อพุทธศาสนาในไทยมาหลายศตวรรษ ก็หาได้มีความเป็นที่หนึ่งเดียวกันไม่ เพราะในลังกาเองนั้นมีหลายนิกาย ต่างฝ่ายต่างอ้างว่าตนเป็น “พุทธแท้” หรือปฏิบัติตรงตามพุทธวจนะมากกว่า
ดังนั้นเมื่อแพร่มายังแผ่นดินที่เป็นประเทศไทยปัจจุบันสมัยพุทธศตวรรษที่ 18 จึงย่อมมีการแบ่งเป็นสายเป็นนิกายที่แตกต่างกัน …
ธรรมศึกษา
การเผยแผ่พุทธธรรมเพื่อสร้างสรรค์คนดีให้มีมากขึ้นในสังคม เป็นสิ่งที่พระสงฆ์ไทยได้ถือเป็นธรรมเนียมปฏิบัติมาตั้งแต่สมัยโบราณ ทำให้วัดเป็นศูนย์กลางแห่งการสร้างสรรค์สรรพวิชาการทั้งปวงของไทย งานการศึกษาของชาติไทยจึงอยู่ที่วัดตลอดมา ต่อมาเมื่อมีการปฏิรูปการศึกษาในสมันรัชกาลที่ 5 การศึกษาจึงแยกออกมาจากวัด โดยเปิดเป็นโรงเรียนขึ้น ความห่างเหินจากพุทธธรรมของนักเรียนก็เพิ่มมากขึ้น จากความคุ้นเคยกับขนบธรรมเนียม ประเพณีอันเป็นวัฒนธรรมของชาติผ่านวัด ก็กลายเป็นวิชาหน้าที่ศีลธรรมในหลักสูตรการศึกษา และวิชานี้ก็เกือบจะสูญหายไปจากระบบการศึกษาของชาติ
แต่ปัจจุบันงานเผยแผ่พุทธธรรมเพื่อสร้างสรรค์คนดี อยู่ในรูปแบบการสอน ธรรมศึกษา ซึ่งมีจุดเริ่มต้นดังนี้
ปีพ.ศ. ๒๔๗๑ …