เวลาไปรับประทานอาหารกลางวัน สี่สหายมักชอบไปคือหลังบ่ายคลายเครียด เพราะเหนื่อยเกินไปที่จะไปเล่นเก้าอี้ดนตรี หรือบางทีก็อาจมีภารกิจติดพลันเช่นติดต่อเซลล์ หรือคีย์รายการหนังสือค้างไว้ต้องทำสำเร็จให้ได้ในครึ่งแรกของวัน รวมทั้งต้องดูแลห้องทำงาน เพราะเราไม่สามารถคาดเดาหรือห้ามให้ใครว่าเธออย่ามาติดต่ออิฉันในเวลาพักนะฮะ เรื่องนี้เป็นสิ่งที่พี่แมวสอนไว้ย้ำนักย้ำหนา บางทีรู้สึกว่าฟังจนเบื่อ แต่เราเป็นคนไม่อยากเบื่อจึงถือปฏิบัติ เรื่องที่น่าเบื่อหากนำมาไตร่ตรองก็จะรู้ว่ามันคือความจริง ถามว่าออกเป็นกฎหรือคุยกันในฝ่ายมั้ย ไม่เคยแฮะ เหมือนคนทำงานจะรู้กันโดยอัตโนมัติ หากใครไม่มา ช่วงเวลาก็จะแหว่ง น้องอ้อจะเป็นคนเตือนเสมอว่าวันนี้เราต้องอยู่จนถึงกี่โมงกว่าที่อีกคนจะมา การทำอะไรแบบอัตโนมัติเอื้ออาทรกันเป็นเรื่องที่น่ายินดียิ่งนัก
ในบรรดา 4 …