น้องถาม…พี่ดีใจ
งานเปิดบ้านหอสมุด ครั้งนี้เป็นครั้งที่ 3 ที่หอสมุดฯ จัด ภายใต้งานเปิดบ้านศิลปากร Next Step ในส่วนของหอสมุดฯ จึงใช้ตาม theme ของมหาวิทยาลัย เป็น Library’s Step หมายถึงก้าวย่างของหอสมุดฯ ในอดีตจนถึงปัจจุบัน ดังนั้นกิจกรรมที่หอสมุดฯ จัดขึ้นจึงเป็นการพาผู้เข้าชมกิจกรรม ซึ่งส่วนใหญ่เป็นนักเรียน นักศึกษา ได้เห็นถึงการเจริญเติบโตของหอสมุดฯ โดยนำเอาวัสดุ ครุภัณฑ์อุปกรณ์โสตทัศน์ ตั้งแต่สมัยยี่สิบสามสิบปีที่แล้วมาจัดแสดง อุปกรณ์โสตทัศน์ยังใช้งานได้ ถึงแม้จะไม่เต็มร้อย แต่ก็ยังสามารถทำให้ผู้เข้าชมรู้สึกตื่่นเต้น
ดิฉันซึ่งรับหน้าที่ลงทะเบียนและแนะนำกิจกรรมต่าง ๆ ที่หอสมุดฯจัด ก็ยังไม่เคยใช้อุปกรณ์โสตทัศน์บางอย่าง เช่น เครืองอ่านไมโครฟิช (Microfich Reader) ทำให้ต้องการทราบวิธีใช้เข่นเดียวกัน ดังนั้น เมื่อพี่ที่อยู่ประจำเครื่องอธิบายให้นักเรียนที่สนใจมาถามว่า เป็นเครื่องสำหรับทำอะไร ก็ได้รับคำอธิบายว่า เป็นเครื่องสำหรับอ่านไมโครฟิช ไมโครฟิชที่เห็นอยู่นี้ เป็นการย่อส่วนหนังสือเล่มที่มีความหนามาก เป็นบทคัดย่อของวิทยานิพนธ์ของต่างประเทศ สี่เหลี่ยมเล็ก ๆ ที่เห็น คือหนึ่งหน้ากระดาษ นักเรียนได้ทดลองขยับไมโครฟิชอ่านด้วยตนเอง แล้วบอกว่า อย่างนี้ไม่เสียสายตาแย่หรือ พี่บรรณารักษ์จึงบอกว่า น่าจะเสียสายตาน้อยกว่าโทรศัพท์มือถือนะ สังเกตดูหน้าจอของเครื่องอ่านไมโครฟิชมีสีเทา ๆ แสงไม่จ้ามากนัก จอมีลักษณะโค้ง น่าจะช่วยทำให้แสงไม่รบกวนสายตาเรามาก ซึ่งนักเรียนถามว่า แล้วเขาจะเอาข้อมูลออกมาได้อย่างไร พี่บรรณารักษ์บอกว่า ก็ต้องอ่าน ให้รู้ว่าเป็นเรื่องที่ต้องการหรือไม่ แล้วจดสรุปออกมา ทำให้นักศึกษาสมัยก่อนสามารถอ่านหนังสือหลาย ๆ เล่ม แล้วสรุปเขียนรายงานส่งอาจารย์ผู้สอนได้ แต่นักเรียนนักศึกษารุ่นน้อง ๆ มีคอมพิวเตอร์ มีอินเตอร์เน็ตใช้ สามารถใช้ Ctrl C , Ctrl V ทำให้ไม่ได้ฝึกการอ่าน การสรุป การเขียน
ส่วนเครื่่องนี้เป็นเครื่องอ่านไมโครฟิล์ม ซึ่งส่วนมากเป็นการเก็บหนังสือพิมพ์ฉบับเก่ามาก ๆ ใช้มือหมุนเลื่อนดูหนังสือพิมพ์หน้าต่าง ๆ (ที่จริงมีปุ่มเลื่อนแบบเร็วด้วย แต่ไม่ได้รับอนุญาตให้ใช้) เครื่องนี้เคยสั่ง print ลงในกระดาษได้ แต่ผู้อ่านก็ต้องอ่านจากฟิล์มที่มีสีตรงข้าม เช่นตัวหนังสือพิมพ์จะเป็นสีดำ ตัวอักษรเป็นสีขาว
ดิฉันได้รับฟังสิ่งที่พี่บรรณารักษ์อธิบายให้น้องฟังแล้วก็พลอยคิดตามไป ว่าการเรียนสมัยใหม่สะดวกสบายกว่าสมัยก่อนมาก และนึกถึงตัวเองว่า คงต้องพยายามฝึกอ่าน และเขียนออกมาให้ได้อย่างที่ใจคิดบ้าง อย่างไรก็ตามน้อง ๆ ที่มาร่วมกิจกรรมต่างให้ความสนใจ ซักถาม ตอบคำถาม ร่วมเล่น Rally จนกระทั่งได้ทำสมุดทำมือ เห็นน้อง ๆ มีความสุขในการร่วมกิจกรรมของหอสมุดฯ แล้ว พี่ก็ดีใจ