เมื่อวันศุกร์ที่ 26 สิงหาคม 2559 สำนักหอสมุดกลาง จัดให้มีการตรวจประกันคุณภาพฯ ธรรมเนียมของการตรวจจะให้หอสมุดฯนำเสนอผลงานในรอบปีที่ผ่านมา ปีที่แล้วเสนอไปโดยได้ข้อมูลจากหัวหน้าฝ่าย/งาน มีบางงานที่ดูเหมือนเข้าใจแต่อาจมีบางเหลี่ยมบางมุมที่ไม่ต่อกันเนื่องจากเว้นวรรคทางการทำงานไปหลายเดือน

เนื่องจากช่วงก่อนหน้าของการตรวจประกันฯ มีเหตุต้องไปราชการ และหอสมุดฯ เรามีอีเว้นท์ที่ต้องเตรียมงานทั้งเปิดเทอมและเปิดบ้าน ชีวิตจึงค่อนข้างอลหม่าน แต่ก็พยายามคิดเสมอว่าจะทำอะไรให้คุ้มค่าให้ทุกคนเข้าใจในงาน ในสื่งที่เราต้องการสื่อสารออกไป
และนั่งนิ่งๆ ทำสไลด์บ้าง ทำอย่างอื่นบ้าง สลับกันไป ดิฉันตั้งชื่อเรื่องของสไลด์ว่า WE เนื้อหาบอกว่าพวกเรามีด้วยกันกี่ชีวิต ในหนึ่งปีพวกเราทำงานทั้ง 365 วัน และสิ่งที่เราทำคือ 1) งานบริการเชิงรุก 2) บริการออนไลน์ 3) บริการชุมชน และ 4) เรื่องราวของพวกเรา  ทั้งหมดรวม 38 สไลด์ กับเวลา 10 นาที่ที่รวมการเกริ่นนำ ซึ่งคิดว่าพอดีโดยใช้หลักการคิดคือ เกริ่นนำ 2 นาที จึงเหลือ 8 นาที เท่ากับ 480 วินาที จึงตกสไลด์ละ 12 วินาที ดังนั้นจึงต้องสื่อสารด้วยรูป จึงต้องเลือกรูปที่เป็นตัวแทนของข้อความให้มากที่สุดแบบอยากให้ touch someone’s heart
ก่อนขึ้นพูดดิฉันขอให้คุณใหญ่และคุณอ้อทำหน้าที่จับเวลาและส่งสัญญาณนับถอยหลังเมื่อถึง 5 นาทีสุดท้าย เรื่องเวลาเป็นเรื่องที่ต้องฝึกฝน เนื่องจากเป็นคนเข้มงวดกับตัวเองเรื่องเวลา
เกริ่นที่จะกล่าวถึงสไลด์ดิฉันบอกว่าเป็นเพียงตัวแทนที่มาเล่าให้ทุกท่านในห้องว่าพวกเราทำอะไรกันบ้าง มีคนบอกว่านำเสนอแบบมี inner และพลังมาก ทำให้นึกถึง สมัยก่อนจะนึกถึง the star สมัยนี้จะนึกถึง the voice
นึกถึงวันก่อนที่ประชุม/หลายครั้งที่จะย้ำเสมอว่าหากเราไม่อ่านหนังสือ เราจะไปแนะนำคืนอื่นได้อย่างไร ดิฉันรู้สึกว่าไม่ต่าง
สำหรับคำตอบที่ดิฉันตอบคำชมไปคือ ทุกคำ ทุกรูป การร้องเรียงเรื่องราวเป็นการทำด้วยความเข้าใจ เนื่องจากมีคนย้ำเรื่อง inner จึงต้ังคำถามว่าเอ๊ะทำไม!  คงเพราะความรัก ความศรัทธาและความเข้าใจกระมัง
ผลการตรวจประกันคุณภาพออกมาดีค่ะ แม้ก่อนหน้าคณะกรรมการฯ จะผ่านอะไรๆ มากมาย ความหวังดีที่ส่งไปให้มีผลทำให้ทุกคนมีความสุข ตัวเลขแม้จะเป็นมายา แต่มายาก็มีอิทธิพลต่อชีวิต 👿
ดิฉันจบสไลด์สุดท้ายว่า Great books wait for you at the library. ซึ่งเป็นคำที่น้องแอนให้ช่วยเขียนเกริ่นนำในบอร์ดแรกของ Library makes us smart แต่เนื้อที่ไม่พอจึงตัดออกไป เมื่อนำไปใช้กับสไลด์แล้วแล้วรู้สึกว่าไม่พอดี จึงเขียนต่อไปอีกว่า Great library makes great university. เรื่องนี้ให้ข้อคิดอีกอย่างหนึ่งว่าพอดีกับสิ่งหนึ่ง ใช่ว่าจะพอดีในทุกสิ่ง
สไลด์นี้ไม่ได้ใส่ชื่อตัวเองไว้ เพราะอยากจะสื่อว่า WE เพราะเรื่องราวแบบนี้พวกเราเข้าใจ ถามได้และตอบได้ทุกคน ดิฉันเพียงแต่เป้นผู้นำสารไปเล่าให้ผู้อื่นฟัง
ลองคลิกดูกันนะคะ
QA_59