ตามที่สำนักหอสมุดกลางได้จัดบรรยายเชิงปฏิบัติการเรื่อง จิตบริการ (Service mind) : การพัฒนาบุคลิกภาพและการสื่อสารในงานบริการ โดย ผู้ช่วยศาสตราจารย์ ชัยวัฒน์ วงศ์อาษา คณะสาธารณสุขศาสตร์ มหาวิทยาลัยมหิดล เมื่อวันที่ 8 สิงหาคม 2559 นั้น  วิทยากรกล่าวว่าการได้มาพบกันถือว่าเคยผูกพันกันมาและมีวาสนาต่อกัน การมาอบรมคราวนี้ไม่ต้องจด จดมาเยอะแล้ว จดไปแล้วก็ไม่อ่าน  รูปแบบการฟังบรรยายเป็นแบบใหม่ (change) ที่ไม่ต้องมีการจด แต่ให้ฟังและมีส่วนร่วมในการอบรมนี้ด้วยกัน พร้อมขออนุญาตพูดไม่เพราะ  ซึ่งวิทยากรจะมีคำพูดประจำตัวที่ฟังแล้วมีฮากันได้ตลอดเวลา
การฟังบรรยายเชิงปฏิบัติการครั้งนี้ทำให้ได้ทั้งสาระความรู้แง่คิดหลายด้าน สามารถนำมาปรับใช้ในชีวิตส่วนตัวและการทำงานได้   เช่น

• เกี่ยวกับตัวเอง วิทยากรถามว่ารักตัวเองกันบ้างไหม ถ้ารักตัวเองแล้วทำไมปล่อยให้บวม (อ้วน) ได้ไง  ให้กินอาหารแต่พอดี มีประโยชน์  ให้ดูแลตัวเอง ลูกหลานชวนไปเที่ยวไหนให้ไป  รักตัวเองต้องให้สิ่งดี ๆ แก่ตัวเอง เสื้อผ้าชั้นนอก ชั้นในต้องดี ชีวิตต้องหนีครอบครัวไปเที่ยวตามลำพังบ้าง  ให้ไปเที่ยวอย่ารอจนเกษียณเพราะแข้งขาอาจไม่อำนวย เวลาไปเที่ยวให้ถ่ายรูปไว้ดูการเปลี่ยนแปลงตัวเอง ผมอย่าปล่อยให้หงอก ถ้าหงอกแสดงว่าเครียด  ให้แต่งหน้าบ้าง ทาปาก (คำพูดประจำตัว แต่งหน่อย ๆ  ทาหน่อย ๆ)  อย่าปล่อยให้บวม (อ้วน) ทุกวันนี้คนเรียนหมอยังมีคอร์สเรียนแต่งหน้า  ให้หาซื้อเสื้อผ้าดี ๆ สวย ๆ มาใส่เองบ้าง เราจะมีโอกาสแต่งตัวสวยได้อีกเท่าไร รักตัวเองต้องเปลี่ยนแปลงตัวเอง เพื่อตัวเราเอง เพราะที่ทำงานจะมีคนมองเราตลอดเวลา ถ้าคนเราคิดว่ามีอายุเฉลี่ย 70 ปี ตาย ยกตัวอย่างตัววิทยากรเองบอกว่าอีกสองปีเกษียณ เท่ากับเหลือเวลาอีก 12 ปี วันนี้อย่ามัวแต่งอนใครโกรธใครอยู่ ให้ดีต่อกัน
• คนให้บริการจะยิ้มได้ก็ต่อเมื่อ  บ้านต้องดีคนอยู่ด้วยกันในบ้านมีความสุข งานต้องดีเจอคนดี ๆ ทำงานต้องดูแลตัวเองก่อน คนโสดต้องเห็นใจคนที่แต่งงานแล้วว่าเขามีภาระ คนแต่งงานแล้วก็ต้องเข้าใจคนโสด ให้เข้าใจซึ่งกันและกัน คนโสดต้องมีเวลาไปหาคู่บ้าง
• การบริการ ต่อไปห้องสมุดอาจไม่มีอะไรเลยเป็นห้องสี่เหลี่ยมโล่ง ๆ  ผู้ใช้มามีแท็บเล็ตคนละตัว เข้ามานั่งฟังเพลงกัน คุยกัน มีWiFi เต็มที่ รูปแบบการบริการเปลี่ยนไปทำอย่างไรให้ตรงตามความต้องการผู้ใช้
• บุคลิกท่าทาง ต้องฝึกการยืน เดิน ให้มีลีลา มีรูปแบบตามเวลา สิบโมง บ่ายสองโมง การเดินให้แขม่วพุงนิดๆ  อกผายไหล่ผึ่ง หลังตั้งตรง คอตั้งตรง แต่ไม่ใช่เดินแบบขนจักแร้ตั้งตรง แบบนั้นเขาเรียกว่าทำตัวกร่าง ยกตัวอย่างการจัดชั้นอาจมีลีลาท่าทางเพิ่มเข้าไปเหมือนได้ออกกำลังกายไปในตัว

มุมมองความคิด อย่าคิดว่าชีวิตเราเลวร้ายคนเดียว อาจมีคนอื่นที่เขาแย่กว่าเรา พร้อมให้ดูภาพตัวอย่างประกอบ มีผู้หญิงที่กระโดดตึกฆ่าตัวตายจากชั้น 8 เมื่อผ่านมาแต่ละชั้นเห็นคนอื่นก็มีความทุกข์เหมือนกัน แสดงให้เห็นว่าไม่ใช่แต่เราที่มีความทุกข์ แต่เมื่อตัดสินใจกระโดดตึกฆ่าตัวตายลงมาแล้วแก้ไขไม่ได้

ต่อมาให้ดูภาพน้ำตก ว่าเห็นอะไรบ้าง สาระข้อคิดคือ ถ้าเรายังเห็นเหมือนคนอื่นที่เขาเห็นเราจะมีอะไรแตกต่างจากคนอื่น เราต้องเห็นแปลก ๆ ใหม่ ๆ คิดทำใหม่ ๆ เหมือนตึกของโรงพยาบาลรามายังทาสีใหม่เป็นสีชมพูไปแล้วใครเห็นต้องมองเหลียวหลัง
และรูปภาพชายหญิงในขวดกอดกัน ส่วนใหญ่ไม่มีใครเห็นตัวปลา หางปลา

สาระข้อคิดคือคนเราชอบมองสิ่งที่ไม่ควรมองเห็น เอามาให้เห็นสีขาว ดำ พอเอากระดาษมีจุดดำมานิดเดียวบอกเห็นจุดดำ กระดาษขาวใหญ่กว่าเห็นทั้งแผ่นกลับมองไม่เห็น แสดงว่าคนเรามีข้อผิดพลาดนิดเดียวมองเห็น มีความดีตั้งมากมายมองไม่เห็น เห็นรูปปลา บางคนเห็นเป็นรูปโป๊อยู่เลย เหมือนคนเราทำงาน งานยังเห็นต่างกัน นักศึกษาเข้ามายังงง ๆ อย่าไปคิดว่าเขาโง่ วันนี้ขณะที่เราเห็น เขายังไม่เข้าใจกฎเกณฑ์จะบอกเขาอย่างใจเย็นได้อย่างไร จะเอากฎเกณฑ์ไปใส่เขาอย่างไร
ขั้นต่อไปของการฝึกปฏิบัติคือ  ให้หันไปจับคู่กับคนข้าง ๆ สองมือจับกัน สบตา มองแล้วนึกสองสามประโยคว่าคนที่อยู่ตรงข้ามเรามีความดีอะไรตั้งแต่รู้จักกันมาแล้วบอกเขา บอกแล้วก็กอดกัน ๆ  พร้อมกันนี้วิทยากรบอกว่ากลับไปให้กอดคนที่บ้านด้วย
กิจกรรมคิดกำไร ขาดทุน วิทยากรจะมีคำพูดประจำว่า ตายก็นอนคนละโลง ดังนั้นเรื่องนี้ให้คิดเองไม่ต้องปรึกษาใคร
คำถามคือ ซื้อนาฬิกามา 40 บาท  ขายไป 50 บาท  ขอซื้อคืนมา 60 บาท ครั้งสุดท้ายขายไป 70 บาท  ถามว่าใครคิดว่าได้กำไร 10 บาท กำไร 20 บาท ขาดทุน เสมอตัว ให้แบ่งไปรวมตัวกันตามกลุ่มที่คิดได้
สาระข้อคิดคือ เรื่องแค่นี้ยังแบ่งเป็นก๊ก ๆ นับประสาอะไรกับการทำงานจะไม่แบ่งก๊ก ให้ตัวแทนแต่ละกลุ่มแสดงความคิดเห็นว่า คิดว่าเป็นแบบนั้น ๆ เพราะอะไร ต่อมาวิทยากรเฉลยโดยให้ตัวแทนออกมาด้านหน้า แล้วแจกแผ่นกระดาษเหมือนแบงค์สมมุติการซื้อ – ขายกัน สุดท้ายคำตอบที่ถูกคือกำไร 20 บาท โดยแจกกระดาษคนละ 7 ใบ เท่ากับ 70 บาท  คนแรกซื้อ 40 บาท   เหลือเงิน 30 บาท  คนที่สองรับซื้อ 50 บาท เหลือเงินตัวเอง 20 บาท  ขายไป 50   ซื้อคืน 60  ขายไป 70  มีกำไรเหลือ 20 บาท
อีกวิธีหนึ่งอธิบายว่า มีเงิน 100 ซื้อ 40 เหลือทอน 60 ขาย ขายไป 50 มีเงิน 110 ไปซื้อคืน 60 มีเงินเหลือ 50 ขายไป 70 มีเงินทั้งหมด 120 เท่ากับกำไร 20 บาท
หรือบางคนใช้วิธีคิดเรื่องซื้อสองครั้ง กับเรื่องขายไปสองครั้ง คือ ซื้อมา 40+60 = 100 บาท  ขายไปสองครั้ง 50+70 = 20 บาท ดังนั้นกำไรคือ 20 บาท
สรุปว่า เป้าหมายการคิดไม่เหมือนกัน ซื้อสองครั้ง ขายสองครั้ง ผลลัพธ์เป็นเท่าไร บางคนเข้าใจ บางคนยังไม่เข้าใจ ต้องอธิบายคนที่ไม่เข้าใจให้เข้าใจ อธิบายให้คนที่มารับบริการเข้าใจ ทุกวันนี้ทำงานไม่มีปัญหาเรื่องงาน มีปัญหาเรื่องคน ถ้าใจคิดให้เรื่องใหญ่จะกลายเป็นเรื่องเล็ก ใจคิดไม่ให้เรื่องเล็กจะกลายเป็นเรื่องใหญ่ อย่างเช่นจะมาอบรม ใจให้จะเตรียมตัวตั้งแต่เมื่อวาน ใจไม่ให้จะคิดว่าต้องไปด้วยหรือ ไม่ไปได้ไหม
ข้อคิดคือ เราพยายามไปปรับสิ่งแวดล้อม ไม่พยายามปรับตัวเราเอง  เปรียบเหมือนชี้นิ้วไปคนอื่นหนึ่งนิ้วจะเข้าตัวเองสามนิ้ว อยากให้เขายิ้มกับเราต้องยิ้มให้เขาก่อน อยากให้เขาพูดไพเราะ ต้องพูดไพเราะกับเขาก่อน อยากให้เขาช่วยงานเรา เราต้องช่วยงานเขาก่อน อยากให้เขามางานศพเรา ต้องไปงานเขาก่อน เป็นต้น
กิจกรรมต่อมาเป็นการแบ่งกลุ่มให้แต่ละคนเล่าเรื่องที่ตัวเองภูมิใจให้คนในกลุ่มฟัง เมื่อแต่ละคนเล่าจบให้บอกว่ารู้สึกอย่างไรที่มีคนตั้งใจฟังเราพูด และให้บอกว่าชอบเรื่องของใครมา 4 คน ชอบเพราะอะไร ส่วนใหญ่ทุกคนจะบอกว่ารู้สึกดีใจที่มีคนตั้งใจฟังเราพูด และชอบเรื่องที่เล่าให้ฟังกันแทบทุกคนเพราะดีกันไปคนละแบบ ข้อคิดกิจกรรมนี้คือ เวลาผู้ใช้บริการพูดต้องตั้งใจฟังเขา รับรู้ว่าเขาต้องการอะไร เช่นเดียวกันคนที่ทำงานด้วยกันต้องฟังกันบ้าง
จบกิจกรรมภาคเช้าการบรรยาย จิตบริการ
คำพูดประจำตัวที่เรียกเสียงฮา ทำหน่อย ๆ แต่งหน่อย ๆ ตายก็ต่างคนต่างนอนคนละโลง โอเคไหม ๆ