เมื่อได้หลักสูตรหลักสูตร วิทยากร วันที่แน่นนอนแล้ว จึงได้นำเขียนโครงการเพื่อขออนุมัติ โดยใช้ชื่อโครงการว่า โครงการหนึ่งปี หนึ่งแหล่งการเรียนรู้ ซึ่งใช้งบประมาณจากโครงการห้องสมุดมีชีวตเพื่อชุมชน จากกิจกรรมงานบริการวิชาการแก่ชุมชน โดยได้บูรณาการสองโครงการเดิมที่เคยจัดคือโครงการกิจกรรมส่งเสริมการอ่าน และโครงการห้องสมุดอัตโนมัติที่จัดเมื่อปี 50 ที่ผ่านมา
โครงการเป็นโครงการอบรมฟรี ปัญหาที่ผ่านๆ มาคือ หอสมุดฯ จะทำเรื่องไปถึงสำนักเขตพื้นที่การศึกษาฯ ให้คัดเลือกครูจากโรงเรียนต่างๆ มาให้เป็นโควต้าว่าจังหวัดละกี่คน เขตละกี่คน ปัญหาที่ตามมาคือปวดขมอง เช่น ขอเข้าทั้งโรงเรียน  ค่าเดินทางใครออก ค่าที่พักใครออก ฯลฯ คนที่ตอบคือหนูใหญ่ใจกล้า ที่จะต้องเรียนแต่ละท่านไปว่าอยากให้มาทุกคนแหละค่ะ ฯลฯ กระทั่งถึงวันอบรมก็ยังมีปัญหาไม่เลิกคือเข้ามาที่หน้างานขอเข้าเลย บอกว่าไม่เอาอะไรทั้งสิ้นขอเข้านั่งฟัง หรือหายไปทั้งเขต ต้องตามตัว บอกว่าไม่เห็นรู้เรื่องว่าทำไมจะต้องมา ฯลฯ จึงเป็นเหตุหนึ่งที่ทำให้เปลี่ยนแนวคิด
อย่างที่บอกตอนแรกคือตั้งใจจะไปที่ดรงเรียนวัดปทุมทองฯ หารือกับท่านผู้อำนวยการโรงเรียน สอบถามข้อมูล ก็พบว่า โรงเรียนส่วนใหญ่เป็นโรงเรียนขนาดเล็กๆ ซึ่งถ้าเล็กขนาดนั้น ไม่น่าจะเหมาะสม จึงเรียนท่านไปว่านั้นขอขยายพื้นที่ไปที่กลุ่ม
หลังจากการประสานงานก็สรุปว่าท่านจะมากันทั้งกลุ่มโรงเรียนที่รวมตัวกันเป็นเครือข่ายว่า กำแพงเแสนก้าวหน้า 2  ส่วนค่าอาหารทั้ง 4 วัน ทางกลุ่มเป็นผู้รับผิดชอบ ส่วนค่าใช้จ่ายอื่นๆ เช่นวัสดุประกอบการอบรม ค่าวิทยากร (ภายนอก) ทางหอสมุดฯ เป็นผู้รับผิดชอบ ซึ่งถือว่าเป็นโครงการที่วินวินกันทุกฝ่าย ต่างฝ่ายต่างมีส่วนร่วม นับว่าราบรื่นให้คะแนนเต็ม จึงเป็นคำตอบว่าทำคระทำงานจึงไม่ต้องทำอะไร เพราะมีผู้ดูแลทุกอย่างให้เราเรียบร้อยแล้ว
พวกเราขับรถไปดูสถานที่ในวันศุกร์ที่ 3 กรกฎาคม ยังไงก็ต้องไปเพราะหลังจากนั้นก็จะหยุดยาวแล้วเปิดมาก้ถึงวันอบรม
ก่อนไปดูสถานที่บรรดา หน.ฝ่าย/งาน ต้องประชุมเพื่อเขียน SAR กว่าที่ตัวเองจะสะสางภารกิจนั้นก็เกือบบ่ายสองทั้งหิวข้าวและตาลาย โชซััดโซเซหาข้าวใส่ท้องแล้วก็เดินทางต่อ โดยมีพี่พัชช่วยประสานงานให้ และก็ได้ความว่าทั้งโรงเรียนไปแห่เทียนหันหมด และย้ายสถานที่ไปโรงเรียนวัดท่าเสา ซึ่งเลยวัดปทุมทองฯ  แต่จำทางไม่ได้ ่บอกไปว่าไม่เป็นหรอกยังไงก็ต้องไป เพราะไปดูสถานที่ ระยะเวลาของการ ส่วนเรื่องว่าอยู่ที่ไหนตรงนั้น สบม.ยห.
สถานที่ที่ไปจัดอยู่ไกลเกือบถึงสุพรรณบุรี แต่อยู่บนถนนเส้นเดียวกับที่ไปตลาดบางหลวง ซึ่งปกติเราจะไม่คอยใช้เส้นทางนี้ เพราะมักจะไปทางดอนตูมมากกว่า
โรงเรียนใหญ่มาก และมีต้นลั่นทมขนาดใหญ่เรียงรายกัน ถ้าแพงแบบสมัยก่อนล่ะก้อ… ภายหลังท่านผุ้อำนวยการ คนเคยอยู่บ้านใกล้ลุงวิเชียร และเป็นญาติกับเพื่อนดิฉัน (อีกแล้ว)  เล่าว่ามีคนเคยมาให้ราคาต้นละแปดแสนแต่ไม่ขายเพราะเป็นของเก่าแก่ ส่วนคนรักต้นไม่อย่างน้องอ้อ จึงได้ไปสองสามยอด หากงอกงามดี ก็จะยกมาให้ลุงกับป้านำมาปลูกที่ห้องสมุด
เมื่อมาถึงแล้ว ถึงจะเงียบๆ เราจึงเดินดูต้นไม้ สวนวิทยาศาสตร์ เล้าหมูและบ่อปลา และไปวัดซึ่งคุณครูกับนักเรียนรวมตัวกันอยู่ที่นั่น ประสานกันเรื่องห้องประชุม ฯลฯ จึงลากลับ มาถึงห้องสมุดแบบหมดแรงข้าวสวย