เห็นคุณสมฯ ขึ้นTime machine ย้อนเวลาหาอดีต
เลยทำให้นึกเรื่องราวคราวร่วมสมัยเดียวกันได้เป็นต่อนๆ เกี่ยวกับงาน cat.
ที่ไม่ใช่งานแมวๆ หากแต่เป็นงานมะ-หา-โหด โค-ตะ-ระ หิน สำหรับบรรณารักษ์น้องใหม่
ซึ่งเข้าใจว่าแม้น้องๆ บรรณารักษ์ รุ่นใหม่ๆ ในยุคสะดวก search อย่างบัดnow ก็ยังคงมีความรู้สึกที่ไม่ต่าง
คุณสมฯ มีประสบการณ์ตรงกับหนังสือpop.
ขณะที่อิฉันเข้าทำงานไล่หลังมาเกือบๆ จะรดต้นคอ
เข้าใจว่าเพลานั้นคอลเลคชั่นดั่งว่าของคุณสมฯ คงถูกสลายหายไปในหลืบหมวดวรรณกรรมสิ้นแล้ว
จึงมิได้สัมผัสหนังสือกลุ่มนี้เป็นชิ้นอันจะมีผลัดหลงเหลืออยู่บ้างก็นับชิ้นได้
แต่อีกคอลเลคชั่นที่ยังคงอยู่ให้ต้องตามปรับแก้กันชนิด…หน้ามืด ตาลาย คล้ายจะเป็นลม
คือหนังสือทั่วไปทุกหมวดหมู่ที่ต้องปรับเปลี่ยนจากระบบ DC เป็น LC
ซึ่งพี่ๆ ท่านนำร่องทำกันมา เข้าใจว่าน่าจะเป็นแรมปีแล้ว แต่ยังคงไม่แล้วเสร็จเมื่ออิฉันเริ่มเข้าทำงานในปี 30
ว่ากันว่างานนี้เป็นนิยายไตรภาค มหากาพย์ ประหนึ่ง the lord of the ring
หรือ มหาภารตะ นั่นเลยทีเดียว เพราะเป็นการรื้อปรับระบบของเก่าทั้งหมดที่เดิมเมื่อแรกตั้งห้องสมุด
อาจด้วยความเจียมเนื้อเจียมตัวในความเป็นห้องสมุดขนาดไม่ใหญ่โต และคิดว่าระบบ DC นั้นเหมาะสมแล้ว
จึงใช้กันเรื่อยมานับแต่ตั้งห้องสมุดขึ้นที่วิทยาเขตพระราชวังสนามจันทร์นี้ ซึ่งก็ไม่นานนมอะไรนัก
แค่ตั้งแต่ราวๆ เมื่อแรกตั้งวิทยาเขตเมื่อปี 2511 ก็เกือบๆ 20 ปี เอง อิอิ ^^
เหม่…อันที่จริงอยากจะเล่า เกี่ยวกับประสบการณ์ cat.ในยุคทำมือ สมัยno tech.
แต่เวิ่นเว้อเพ้อเจ้อมาเสียยืดยาว ยังออกอ่าวทะเลอยู่เลย
เป็นว่าอิฉันไปเหลา เอ้ยยยย เล่าต่ออีก blog ดีก่านิ คริคริ