GET
สมัยนี้หากจะถามว่า เข้าใจไหม? รู้เรื่องหรือปล่าว? ชะรอยคงจะยาวจึงไม่ค่อยมีใครพูดโดยเฉพาะวัยรุ่น เราจึงมักได้ยินคำว่า get มั้ย get ยัง …. พอฟังแล้วพอเข้าใจได้ว่ามาจากภาษาอังกฤษที่ถามว่า Do you get that? หากเข้าใจก้อตอบว่า OK. I get that. หรือ No’ I don’t get that.และชะรอยคงจะยาวอีกนั่นแหละจึงลดแบบลูกครึ่งว่า get ป่ะ, get ยัง,get มะ เป็นต้น
ที่จะเขียนเพื่อเล่าให้ฟังคือ ช่วงนี้มีนักศึกษาหนุ่มน้อยสองคนมาฝึกงานจากมหาวิทยาลัยราชภัฎมหาสารคาม ซึ่งธรรมเนียมปฏิบัติคือจะต้องมีช่วงที่ฝึกงานกับดิฉัน ซึ่งดิฉันมักเตรียมโจทน์ให้ช่วยกันคิดกันทำสม่ำเสมอ เป็นที่สนุกสนานของดิฉันและเป็นที่หวั่นเกรงของเด็กๆ เพราะไม่รู้ว่าจะต้องพบกับอะไร
เนื่องจากนักศึกษามาในช่วงที่ดิฉันมีอาการ “อึน” กับเรื่องส่วนตัว พอกลับมาทำงานน้องอ้อรายงานว่าถึงคิวคุณพี่แล้วนะที่ต้องมาดำเนินการต่อไป แต่เนื่องจากดิฉันมีคลังโจทย์เป็นการส่วนตัว เด็กๆ จึงได้โจทย์ว่า จงทำกิจกรรมส่งเสริมการเรียนรู้เพื่อไปจัดกิจกรรมบริการชุมชนที่มีผู้ใช้บริการหลากหลายที่เกี่ยวกับเรื่อง อาเซียน คงไม่ต้องตอบว่าทำไมต้องเป็นเรื่องอาเซียนกันแล้ว…
สองหนุ่มพยายามหากลวิธีมานำเสนอ สิ่งที่ดีคือเด็กมีกรอบความคิด นำเสนอด้วยสไลด์ ซึ่งอยู่เหนือความคาดหมาย รอบแรกตกไป เพระาดิฉันบอกว่าสิ่งที่ทำนั้นง่ายไป ไม่ชวนค้นหา ให้คิดซับซ้อนมากกว่านี้ พร้อมกับมอบ “แผนงาน” ที่นักศึกษาฝึกงานจากมหาวิทยาลัยทักษิณ ทิ้งเอาไว้ ในคราวที่ทำ “บันไดงู” ซึ่งเนื้อหาสามารถนำมาใช้กันได้ โดยดิฉันบอกเด็กว่า Get ไหม? Get ครับ เด็กบอก
การเชื่อมโยงสิ่งที่มีอยู่ในปัจจุบันเพื่อพัฒนาต่อยอดไปเรื่อยๆเป็นเรื่องที่พึงกระทำในองค์กร จึงไม่แปลกใจเลยว่าทำไมเกณฑ์การประเมินจึงมี 1 2 3 4 และ 5 บทบาทของผู้ดูแลคือการไกด์ช่วยเหลือ และแนะแนวทาง ส่วนบทบาทของผู้ปฏิบัติคือความพยายามที่จะไต่ไปให้ถึง ทั้งสองฝ่ายจึงต้องช่วยกันหามุมที่มองไปถึงเป้าหมายให้ทะลุ อาจมีผงหรือขี้ตามาบ้าง ก็ต้องเขียออกไป หรือไปหาหมอให้รักษา เพราะหาขยิ้ซ้ำๆ และบ่อยๆ อาจเป็นผลเสียต่อการมองเห็นของเรา
การ Get หรือไม่ Get ในฐานะที่เป็นไกด์ก็พอจะประเมินได้ว่า Get จริงหรือไม่ หรือ แสร้งว่า Get โดยดูจากผลงานที่ทำออกมา รวมทั้งการแสดงความคิดเห็น การเตรียมการ และการดูแลตัวเอง รู้จักผลิตงานที่พอเหมะกับเวลา สามารถทำได้ด้วยตัวเองและการรับฟัง มีร่องรอยให้เห็นจากการวาดบนโครงร่าง
ระหว่างทำงานน้องปูไปเมียงๆ มองๆ ดูแลว่าทำถึงไหน ต้องการวัสดุ/อุปกรณ์อะไร (คงคิดถึงลูกกอล์ฟเป็นแน่)
… นับว่าเด็กๆ เริ่มต้นชีวิตของการฝึกงานได้ดีทีเดียว ส่วนความรู้ทางด้านวิชาการในวิชาชีพคงต้องดูกันต่อไป วันนี้ (13 พฤศจิกายน) เด็กๆ ทำเสร็จพร้อมนำเสนอแบบสั่นๆ อาการไม่ค่อยจะมั่นใจว่าจะรอดไหม แต่ผลงานออกมาเป็นที่ถูกในพี่ๆ และป้าๆ ยิ่งนัก … เด็กคิดต่อไปว่า ใบงานนั้นขอสรุปทำเป็นแผนพับสรุปประเด็นสั้นๆ ออกมา เผื่อนักเรียนจะได้นำติดตัวกลับไปอ่านได้ (น้องกาญจน์บอกว่าพวกเราควรอ่านเช่นกัน)
งานนมัสการองค์พระปฐมเจดีย์ปีนี้มีเกมส์ 2 เกมส์ ที่เป็นนวัตกรรมของนักศึกษาที่มีพี่ๆ ช่วยกันเติมเต็ม ทั้งที่ดิฉันทราบและไม่ทราบ คือ บันไดงูอาเซียน และ วงล้ออาเซียน (ป้าสุนีย์ตั้งให้)
บันไดงู ต้องใช้ลูกเต๋าเป็นเครื่องมือ ดิฉันไม่ทราบว่าคุยกันอย่างไร รู้แต่ว่าสนทนาและแซวกันหลายคนหลายคน จนเกือบจะตั้งวงเขย่ากันเอง… แต่ที่เห็นล่าสุดคือมิสเตอร์วี Get ถึงข้อจำกัดหากต้องซื้อ จึงลงมือทำออกมาแบบเด้งได้และขนาดพอดิบพอดี
เนื่องจากดิฉันเป็นผู้กำหนด “ธีม” จึงต้องทำตัวให้ Get ด้วยการไปหารูประบายสี หาตุ๊กตากระดาษ แล้วไปราชการ ทิ้งมรดกให้ท่านพี่และท่านน้องในฝ่ายฯ ช่วยกัน Get ต่อไป พอกลับมา (11 พฤศจิกายน) เห็นการเตรียมงานที่พร้อมเพรียงเป็นเรื่องเป็นราว … เพลง หนังสือ เกมส์ และกำลังพลที่จะไปเตรียมงาน และดำเนินการต่อไปปปปป
ไม่รู้ว่ากำลังพลฝ่ายอื่นเป็นอย่างไร จึงไม่มีเรื่องมาเล่าให้อ่าน ในฐานะที่เป็นที่ปรึกษาจึงขอ…. มาตู สุค สมา/ เจตูซิน บาแด/ ออกุนเจริญ/ ตามเบียด/ เตริมากะชิ/ มารามิงสลามัต/ ขอบใจ/ THANK YOU …. ขอบคุณค่ะ
One thought on “GET”
Leave a Reply
You must be logged in to post a comment.
เรื่องง่ายใกล้ตัวลืมไป กรุณาวงเล็บต่อท้ายคำขอบคุณ/ ขอบใจของประเทศอาเซียนด้วย
ยกเว้นขอบคุณค่ะ ของไทยแน่ๆ ขอบใจ ก็ของลาวแน่ๆ ขอเดาว่า ตามเบียด เป็นของกัมพูชา ทั้งนี้จะขอบคุณยิ่ง และไม่ต้องบอกให้ไปค้นหาต่อ ขอเรียนเล็กๆน้อยๆไปก่อน
เก็บสะสมไป