เรื่องนี้เกิดมาตั้งแต่เดือนกันยายน 2555 นานทีเดียว แต่อยากเล่าให้ฟังเพราะไม่เคยเล่าให้ใครฟัง เรื่องมีอยู่ว่ามีโอกาสได้ไปพูดเรื่องกิจกรรมส่งเสริมการอ่าน ให้กับครูในโรงเรียนระดับมัธยมฟัง ไปแบบงงๆ ฉุกเฉินเนื่องจากเพื่อนซึ่งเป็นผู้บริหารระดับสูงของสถาบันหนึ่ง ซึ่งต้องเป็นวิทยการเกิดติดภารกิจกระทันหัน เพื่อนให้คุยกับทีมที่จะไปด้วยว่ารูปแบบควรเป็นอย่างไร อาจารย์ท่านบอกว่าไม่ซีเรียส จุดประสงค์คือเราต้องการมาถอดบทเรียนเพราะฟังวิชาการมากจะทำให้เกิดอาการ ZZzzzzzz
ส่วนเราสิจะไปอย่างไรหว่า พรุ่งนี้เช้าแล้ว เวลาตอนนั้นก็น่าจะสองทุ่มกว่า การเป็นข้าราชการ แม้จะทำภารกิจนั้นจะช่วยชาติ ก็ต้องมีขั้นตอนตามครรลองในเรื่องนั้นๆ จึงใช้วิธีลากิจ เพราะถือว่าเราไปภารกิจ ลาพักร้อนไม่ได้เพราะไม่ได้พักและลาไม่ทัน ลาป่วยไม่ได้เด็ดขาด ตืนนั้นเลยหาหนังสือที่บ้านมานั่งอ่านๆๆๆ แล้วนอน พอเช้าก้ขับรถแบบหลงๆ ไปถึงกำแพงแสน …. เช้าเกินไปจึงได้นอนอีกหนึ่งตื่น … คนทำงานส่วนหนึ่งชีวิตต้อง ready to go …. HR ของบริษัทยักษ์ใหญ่เคยพูดเอาไว้ตอนเราไปสัมมนาเกี่ยวกับการพัฒนาบุคลากร
คนแรก คนสอง คนสาม แล้วเราคนสุดท้ายจะเหลืออะไรหว่า แต่อย่างไรก็มั่นใจว่าเรื่องพวกนี้อยู่ใน DNA ทำมากับมือ ทฤษฎีไม่ต้องมี ใช้ใจนี่แหละพูด ด้วยความ “อิน” ก็พูดตั้งแต่การจัดการห้องสมุด ทั้งในเรื่องของพื้นที่ บุคลากร ผู้บริหาร คนทำงาน หนังสือ สุดท้ายคือกิจกรรมนานาๆ ที่ควรมีให้กับเด็กๆ และคนที่ไม่ใช่เด็ก
งานนี้ไม่มีสไลด์ ใช้ไมโครโฟนล้วนๆ อยู่ในเวลาอันตรายคือใกล้เที่ยง เราก็พูดไปๆ ส่งความรู้สึกออกไป คุณครูบอกว่ามันส์มาก คำชมคือไม่เคยพบวิทยาการแบบนี้ ที่พูดแล้วเห็นภาพ สิ่งที่พูดเอาไปทำงานจริงได้ 555 ชมตัวเองอย่างไรไม่รู้
พอตกบ่ายกำหนดให้เป็นการระดมสมองเพื่อการจัดกิจกรรมส่งเสริมการอ่าน และในที่สุดต้องทำหน้าที่เป็นผู้สรุป ตอนนั้นจึงจำเป็นต้องคิดแบบฉับพลัน สรุปความพอได้ดังนี้
ด้านกระบวนการทำงาน เช่น  ให้นักเรียนมาส่วนร่วมในการจัดหามากขึ้น (ชวนน้องท่องตลาดหนังสือ) การนำเทตโนโลยีสรสนทเศมาช่วยพัฒนาห้องสมุด การจัดกิจกรรมต้องรู้จักปรับแนวคิดให้สอดคล้องกับสถานการณ์
ด้านการสร้างขิ้นงาน เช่น จัดทำกล่องความรู้ ทำหนังสือเล่มเล็ก การใช้ประโยชน์จาก flip chart ทำสาส์นน่ารู้
ด้านการจัดการหนังสือ เช่น หมุนเวียนหนังสือ สมบัติผลัดกันชม
ด้านการเรียนรู้  เช่น เล่าเรื่องหนังสือผ่าน social media กระเช้าหนังสือ ทำกิจกรรมสิ่งที่ได้จากการอ่านที่เห็นเป็นรูปธรรม เช่น สิ่งประดิษฐ์ อาหาร เรื่องล้อ
ด้านบริการสังคม เช่น คาราวานหนังสือ อ่านหนังสือให้ผู้สูงอายุ
งานนี้สนุกตรงที่แต่ละกลุ่ม แต่ละคนมานำเสนอ ปัจจุบันไม่ทราบว่าเป็นอย่างไรกันบ้าง เพราะเราแทบจะไม่มีกิจกรรมกับโรงเรียนระดับมัธยมศึกษา

หลังเลิกการสัมมนา คุณครูชวนไปบ้านบอกว่ามีห้องสมุดเล็กๆ ที่บ้าน ที่มีคนญี้ปุ่นมาช่วยดูแล บอกว่าใกล้นิดเดียวแต่โน่นเขตสุพรรณบุรี หลังบ้านท่านเป็นทุ่งนา และเราก็เดินเป็นคุณนายกระโปรงสั้น สักพักมีเสียงทักว่ามาดำนากันมั้ยยยยยย … เรื่องแบบนี้มีรึที่จะพลาด กระโจนลงร่วมวงไพบูลย์ โดยคุณครูท่านก็ถ่ายรูปไปขำไปแบบทุกท่วงท่า … ขอสารภาพว่าเมื่อยมากๆๆๆๆ กว่าจะหมดมัด
ข้าวแต่ละเม็ดผ่านความลำบากมากมาย ………..