เมื่อวันจันทร์ (25 พ.ค.52) ที่ผ่านมาได้อาศัยใบบุญติดรถไปกับพี่ยุพดี (หัวหน้าฝ่ายโสตฯ) ที่ไปประชุมคณะทำงานกลุ่มโสตฯ ที่มหาวิทยาลัยเทคโนโลยีราชมงคลสุพรรณบุรี ครั้งแรกตั้งใจจะไปเก็บข้อมูล และถ่ายภาพพิพิธภัณฑ์ลูกหลานพันธุ์มังกรที่ท่านบรรหาร พ่อเมืองสุพรรณได้เปิดให้เข้าชมไปเมื่อปลายปีที่แล้ว แต่แล้วก็พบว่า สถานที่ประชุมนั้นอยู่ไปทางอ.สามชุก แต่อันพิพิธภัณฑ์ที่เราจะไปอยู่อีกเส้นทางหนึ่งมิใช่ทางผ่าน พี่ยุพดีก็สุดแสนใจดีบอกว่าให้รถไปส่งเรา แต่เนื่องจากพวกเราไปกันแต่เช้า เมื่อไปถึงก็ราว 8 โมง 45 นาที จึงคุยกับคนขับรถว่า แวะสถานที่อื่นที่เป็นทางผ่านได้หรือเปล่า เค้าก็ตกลง (แต่ที่จริงเรานะจดเพื่อสำรวจสถานที่ต่างๆ ไว้ในสมุดแล้วตอนที่นั่งรถมานั่นแหละ เพราะกะว่า คราวหน้าจะขับรถมาเก็บข้อมูลเอง แบบว่า เหมือนพาลูกๆ มาเที่ยวไปด้วย) ซึ่งทางผ่านก่อนถึงพิพิธภัณฑ์ ก็จะมี หมู่บ้านควายไทย กับ ศูนย์พืชไร้ดิน ซึ่งเท่าที่จำได้เมื่อปีที่แล้วหอสมุดจัดกิจกรรมพัฒนาบุคลากร พาไปสุพรรณฯ หลายเส้นทาง และจำได้ว่า หมู่บ้านความไทยคือ หนึ่งในเส้นทางที่พาไป (เลยคิดในทางที่ดีว่า มันต้องมีใครที่ถ่ายรูปเก็บไว้บ้างแหละน่า ไว้ค่อยไปตามขอรูปมาเก็บไว้ในคลังภาพ) จึงตัดสินใจไป “ศูนย์พืชไร้ดิน” ที่นี่เค้า ตั้งอยู่ตำบลวังน้ำซับ  ริมถนนกรุงเทพฯ-สุพรรณบุรี-ชัยนาท  (ทางหลวงหมายเลข  ๓๔๐) มีเนื้อที่  ๒๐๐  ไร่  ปลูกพืชผักตามฤดูและผักเมืองหนาวด้วยวิธีไม่ใช้ดิน  โดยปลูกบนแผ่นฟองน้ำ  ทราย  กรวด  ขี้เลื่อยหรือในสารละลายธาตุอาหารแทน  ปราศจากศัตรูพืชวัชพืช  นับเป็นนวัตกรรมหรือความคิดริเริ่มใหม่ที่ดีจริงๆ ที่มุ่งพัฒนาด้านเกษตรกรรมของไทยเป็นอย่างมาก
ผักที่เค้าปลูก เค้าใช้ตาข่ายคลุมไว้ทำให้ไม่มีแมลงศัตรูพืชมารบกวน
ปลูกเป็นโรงต่อๆ กันไป  1โรง วางแผ่นฟองน้ำ 24 แผ่น แผ่นฟองน้ำแต่ละแผ่นเจาะช่องหรือรูไว้ 50 ช่อง
ก่อนที่จะนำผักมาใส่ในช่องพวกนี้ เค้าต้องทำการเพาะเม็ดพันธุ์ในแผ่นฟองน้ำจนเป็นต้นอ่อนก่อน
แล้วนำมาแผ่นฟองน้ำมาตัดเป็นก้อนๆ ตามขนาดของต้นอ่อน ถึงนำต้นกล้าอ่อนไปใส่ในช่อง
หากเป็นผักไทย หรือผักขนาดเล็ก ให้ใส่ต้นอ่อนในแผ่นฟองน้ำ (1 แผ่น = 50 ช่อง) ทุกช่อง ฉะนั้น 1 โรง จะได้ 600 ต้น
หากเป็นผักขนาดใหญ่ หรือผักที่เป็นพุ่ม เช่น ผักสลัด ใส่ เว้น ให้ได้ 300 ต้น ใน 1 โรง
ผักประเภทผักคะน้าบางชนิด ต้องใส่ไว้ในถ้วยหรือกระถางใบเล็กจิ๋วก่อนใส่ไว้ในแผ่นฟองน้ำ
ทุกวันเค้าจะมีการตรวจค่า E.C. ความเข้มของปุ๋ย และมีป้ายบอกวันที่เริ่มและวันที่เก็บเกี่ยว
อุปกรณ์ต่างๆ หลังใช้เค้าก็จะเก็บล้าง ทำความสะอาด ก่อนนำกลับไปใช้ใหม่

ผักที่ผลิตได้จากที่นี่เค้าส่งเข้าไปขายตามห้องสรรพสินค้าต่าง เช่น Lotus BigC เป็นต้น หากใครสนใจจะนำไปทำเป็นอาชีพอยากได้ข้อมูลแบบลึกซึ้ง เค้ามีเจ้าหน้าที่ไว้ให้ข้อมูลรายละเอียด