เรื่องของเรื่องมีอยู่ว่าไปป๊ะกับหัวเรื่องที่มีคำว่า วิชัวล์ กับ วิชวล ซึ่งเวลาอ่านแบบเตรียมตัวไปอาเซียนน่าจะอ่านว่า (วิ) ชั่ว จึงสงสัยว่าคำไหนที่ ชัวร์ มากที่สุด
ช่วงนี้ดิฉันกำลังขะมักเขม้นตรวจงานของสหน้อง การตรวจ นั้นมีสิ่งคู่ทุกข์คู่ยากคือ ข้อผิดพลาด และยังเป็นคู่ขวัญของการช่วยแก้ไขในสิ่งที่ผิดพลาด และก็ยังเป็นประสบการณ์ที่หาไม่ได้ในชั้นเรียน
ดังนั้นการมองให้ทะลุคือมองถึงปลายทาง ไม่ใช่หยุดที่ความน่าเบื่อของข้อผิดพลาด โดยเฉพาะกับบรรดาป้าๆ ที่ช่างพบจริ๊งกับข้อผิดเนี่ย (ฉายาอันทรงคุณค่า)
ความจริงแล้วป้าๆ เหล่านี้หากจะให้โก้ต้องเรียกว่าเป็น โค้ช หรือ คอมเม้นท์เตเตอร์   ส่วน ครู นั้นคือประสบการณ์ที่เราต่างต้องมอบให้กันและกัน  ทั้งจากความปรารถนาดี หรือรูปแบบอื่นๆ ที่อาจมาในรูปแบบที่ไม่ถูกใจเรา เรื่องนี้ควรต้องคิดบวก
สำหรับในฝ่ายฯ หนังสือตั้งหนึ่งคันรถ เป็น case study ได้แค่เล่มสองเล่ม ดังนั้นจงอย่าได้ตื่นเต๊ลลล และต๊กกะใจ เพราะตื่นเต๊ลลลมากไป จะทำให้เกิดความสับสนระหว่างสามคำคือ เหตุผล ข้อแก้ตัวและข้ออ้าง 😳

เหตุผล เป็นความจริงที่อยากจะบอก (ได้ทั้งสามกรณี คือทำผิดแล้ว หรือไม่ได้ทำความผิด และแค่อยากบอกเฉยๆ)

ข้อแก้ตัว เป็นการหาเรื่องอื่นๆ มาเป็นมูลเหตุประกอบคำอธิบายเพื่อให้ความผิดลดน้อยลง

ข้ออ้าง เป็นคำอธิบายเพิ่มเติม เพื่อเพิ่มความน่าเชื่อถือ
เขียนไปอย่างงั้นแหละ เพราะชีวิตจริงก้อไม่สามารถแยกแยะออกมาได้อย่างชัดเจน แต่บังเอิญไปพบและเห็นว่าน่าสนใจ เลยนำมาขยายความต่อ
แต่สำหรับตัวเองชอบนะเวลาเราทำงานแล้วมีคนบอกให้เราคิดต่อ ค้นต่อ และต่อไปๆๆ แบบไม่มีที่สิ้นสุด เพราะรู้สึกว่ามีความสุข
ความสุข ที่ได้รู้มากขึ้น ยิ่งมีคนมาชี้ให้เห็นเหมือนกับการฝังชิปเข้าไปสมอง ซึมซับเข้าไป และดึงออกมาใช้ในครั้งต่อไปๆ เพราะงานมีทั้งเหมือนและคล้ายที่สามารถนำมาเทียบเคียงกันได้

ในฐานะที่เป็นคนใจดี จึงอยากคิดจะแบ่งความสุขนี้ให้กับน้องๆ ทั้งหลาย น้องอ้อกับน้องกาญจน์ จะโดนแบ่งกันเป็นประจำอยู่แล้ว  เลยมองเลยไป
หันไปทางขวามองดูโหงวเฮ้งแล้วก้อยังตัดสินใจไม่ได้ คนนั้นก้อหล่อ คนนี้ก้อสวย คนโน้นก้น่ารัก บวกกับที่คิดว่าตนเองเป็นคนมีความยุติธรรมจึงกระจายความสุขออกไปให้กับทุกคนอย่างทั่วหน้า
ช่วงนี้น้องๆ ในฝ่ายของข้าพเจ้ากำลังทำเรื่องแบบนี้อยู่ มีคนถามว่า จะไม่ถามหน่อยรึว่ามีความสุขหรือปล่าว ตอบว่าไม่ถามร๊อก เพราะทุกข์หรือสุขใจอยู่ที่ใจ ใช่แบบสอบถาม เหตุเพราะเรามีคำว่า “บาง” เช่น บางวัน บางเวลา บางอารมณ์
อิฉันในฐานะผู้ทำหน้าที่ดูแล หวังอย่างเดียวว่าความสุขที่ส่งมอบให้ไปนี้จะเป็นส่วนหนึ่งที่ทำให้ทุกคนมีความฉาดฉานในวิชาชีพและหน้าที่ของตน ช่วยกันๆ เนอะ น้องนุ่งเราทั้งนั้น
ดูรูปข้างล่างแล้วอยากเขียนว่า… ใครรับสมัครให้พิงมั่ง 😀