ลุงฝากบอกว่า….
วันนี้ระหว่างรับประทานอาหาร มีใครสักคนเอ่ยว่า พวกเราไปเยี่ยมลุง (มานิตย์) กันมั๊ย
“ลุง” ป่วยแบบปัจจุบันทันด่วน ในช่วงเช้าของวันศุกร์ โดยมีน้องๆ หลายคนช่วยกันพาไปส่งโรงพยาบาล ส่วนตัวเราเองกว่าจะรู้ก้อเกือบเที่ยง ได้แต่ไถ่ถามอาการและลืมไป… 😥
วันนี้จึงดีใจที่ได้มีโอกาสไปเยี่ยมลุงพร้อมๆ กันหลายคน
พอไปถึงพวกเรารู้สึกและเห็นว่าลุงหน้าตาแจ่มใส เห็นแววความหล่อขึ้นมาบ้าง (ใครบางคนเฉลยที่ลิฟท์ว่าลุงโกนหนวดโกนเครา) เข้าใจว่าได้พักเต็มที่ หลับเต็มอิ่ม เหมือนชาร์จแบต จากนั้นหันไปเมาท์แบบเผาขนว่าป้าหน้าซีด เพราะไม่ได้ออกแดด 555
การพบปะสนทนาเรื่องอาหารเจ็บไข้และการดูแลรักษาตัวต่อไป คุยมากจนลืมว่าลุงเป็นโรคอะไรบ้าง …. จำได้คำเดียวว่า “เยอะ” และบอกว่าจะเลิกบุหรี
ระหว่างที่พักที่โรงพยาบาลลุงยังเป็นนักอ่าน มีหนังสือคู่ใจคือ ไก่ชน และเทคโนโลยีชาวบ้านใกล้ตัว เราแซวว่าถ้ามีน้องไก่เอ๊กเอ๊กอยู่ที่ระเบียงด้วยละก้อ สุขไหนใดจะปาน
กลางวันป้าเฝ้า ส่วนภาคกลางคืนมีน้องกอล์ฟไปช่วยดูแล ผลัดกับป้า … เราฟังและรู้เห็นด้วยความสุขใจกับความผูกพันธุ์และช่วยเหลือในมวลหมู่ของพี่น้องในหอสมุดพระราชวังสนามจันทร์ ที่มีให้กันเสมอมา….
มีพี่ๆ น้องๆ ไปเยี่ยมลุง ฮาเฮและอบอุ่น (นับเอาเองว่าเท่าไร) 😛 😛 😛 😛 😛 😛 😛 😛 😛 😛 😛 😛 😀 😀 😀 น้องหนึ่งบอกว่าอายุรวมกันร่วมพันปี มีน้องแยมเถียงว่าไม่จริ๊งไม่จริง …
ชีวิตที่เป็นสุขในหมู่พวกเราหาได้ง่ายๆ ในหมู่พวกเรากันเองนี่แหละ
ลุงฝากบอกว่า…. พวกเรานั่งทำงานกันนานๆ แบบนั่งแช่ (ไม่ค่อยแว๊บ) อยู่กับที่ อยากให้ออกกำลังกายกันบ้าง อย่างน้อยการเต้นแอโรบิคก่อนทำงาน หรือช่วงเย็น พวกเราคุยกันถึงตอนที่อาจารย์ธงชัยบอกให้พวกเราแขว่งแขนออกกำลังกายกันบ้าง … ว่าจะๆ แต่ยังไม่ทำสักที
พี่น้องบางคนบอกว่ามารวมตัวกันเต้นท่าจะสนุก ส่วนเราบอกว่าแยกกันอยู่น่าจะดีกว่าบางคนคิดไปถึงเอ็มเค บางคนคิดถึงการเต้นข้างโต๊ะทำงาน ฯลฯ
จะตรงไหนก็แล้วแต่ มันยากตรงที่จะเริ่มขยับกาย สบายชีวิต …ตามสโลแกนของพี่ธง ผู้นำเรื่องสุขภาพของชาวทับแก้ว
ลุงบอกว่าพวกเราควรหันมาดูแลสุขภาพกันบ้าง วันละนิดหน่อยก็ยังดี เราชวนว่าเมื่อลุงหายจะให้มาเป็นผู้นำในกิจกรรมนี้ ลุงบอกได้เล้ย!
…อาทิตย์ที่แล้วเพิ่งบอกกับน้องเอ๋ไปว่าอยากวิ่งให้เอารองเท้ามาให้มั่ง (แบบว่าไม่คิดจะลงทุน) น้องเอ๋ตาเขียวบอกว่าให้เจ้ไปแล้วคู่นึงเอาไปไว้ไหนฮึ … นั่นสิเจ้เอาไปไว้ที่ไหน ไม่รู้เรื่องเล้ย ….
ส่วนเราทบทวนตัวเองแล้วมีความรู้สึกว่าตั้งแต่ทำงานที่ชั้น 4 ขึ้นลงบันไดบ่อยๆ อาการเจ็บจี๊ดที่หัวใจหายไปแล้ว แกนหัวใจคงตั้งตรงๆ แล้วกระมัง
แต่การที่น่าเป็นห่วงคือรอบตัวใหญ่ขึ้นๆ จนไม่สามารถบรรทุกร่างกายลงไปในเสื้อผ้าที่มีอยู่เดิมได้ อันนี้จงใจตอบพี่ๆ ที่ทักว่าชุดสวยยยยย 5555
น้องอ้อกับน้องหนึ่งบอกว่าผ้าใบยี่ห้อแพนออกใหม่สวย ดูดี มีชาติตระกูล จึงหูตาผึ่ง ขอพร๊อบเป็นแรงจูงใจก่อนดีกว่า
อันตัวเรานั้นกะว่าจะขึ้นลงบันไดสักห้ารอบ แบบไม่หยุด … หนูปูบอกว่ารอบเดียวก้อจะตายแหร่ว …
ง้านคิดใหม่ทำใหม่ขอรอบเดียวไปก่อนดีก่า … ใครจะบ้าง
ปล.พี่อ้วนสนใจมั๊ยคะ
One thought on “ลุงฝากบอกว่า….”
Leave a Reply
You must be logged in to post a comment.
พี่ตาไปเยี่ยมลุงแกมาแล้ว เมื่อวันศุกร์ที่ 21 ก.ย. 2555 พองานเลี้ยงเกษียณเลิกแล้ว พี่ตาก็ชวนป้าแมว ป้าหน่อย ไปเยี่ยมลุงก่อน ตอนนั้นลุงนอนห้องรวม ตึกอายุรกรรมชาย เตียง 10 ลุงนั่งได้ และหน้าตาก็ดีขึ้นบ้างแล้ว พี่ตากะว่าลุงได้ห้องพิเศษจะไปเยี่ยมอีก ถามน้องกีอบว่าลุงได้ห้องพิเศษหรือยัง น้องก๊อบบอกว่า ลุงได้ห้องพิเศษแล้ว อยู่ตึกหลวงพ่อแช่ม ชั้น 3 ห้อง 2541 พี่ตาก็จดไว้ มีเวรเสาร์อาทิตย์ กะว่าออกเวรแล้วจะไปเยี่ยมลุง ฝนฟ้าก็มาตก วันจันทร์ก็ยุ่ง ๆ อีก และมีเวรอีก ทราบข่าวว่าอาการลุงดีขึ้นมากแล้ว หน้าตาสดใส ก็ดีใจด้วยนะคะลุง ขอให้ลุงหายไว ๆ