คืนสู่สามัญ ทางรอดของชีวิต
คนเราจะมีจะจน หรือมีอำนาจล้นฟ้าแค่ไหน หากไม่รู้จักพอไม่รู้จักหยุดตัวเอง แสวงหาความสุขผิดที่ผิดทางบนความทุกข์ยากของผู้อื่น
ทำลายทุกอย่าง เช่น ป่าไม้ ต้นน้ำลำธาร ทรัพยากรธรรมชาติ รับประทานทุกอย่าง ไม่เลือกแม้ปูน ทราย เหล็ก หิน โดยการคอรัปชั่นไม่รู้จักเพียงพอ ไม่ทำตามแนวพระราชดำริของพระบาทสมเด็จพระเจ้าอยู่หัว บุคคลข้างต้นโอกาสที่จะคืนสู่สามัญนั้นไม่มีเลย
ซึ่งหากตั้งข้อสังเกตให้ดีจะพบว่าความมั่งคั่งไม่ได้มีส่วนเกี่ยวข้องกับการมีความสุขโดยตรงเลยในยามเศรษฐกิจกำลังถดถอย เราควรหันมาปรับพฤติกรรมหลายๆอย่างของเรา รู้เท่าทันปัญหาและความคิดของเราเองช่วยกันแก้ปัญหาร่วมมือร่วมใจกันไม่แบ่งก๊ก แบ่งเหล่าโดยนำข้อผิดพลาดที่เกิดขึ้นในชีวิตมาปรับหรือพลิกวิกฤตจากข้อผิดพลาดต่างๆที่เกิดขึ้น โดยการกลับสู่สามัญใช้ชีวิตอย่างพอเพียง เพื่อความสุขสงบของชีวิตก็จะพบทางรอดของชีวิตแน่นอน
7 thoughts on “คืนสู่สามัญ ทางรอดของชีวิต”
Leave a Reply
You must be logged in to post a comment.
คุณ Wanvipa จุดหมายปลายทางของชีวิต คุณ คืออะไรค่ะ ฉันงง ไปหมด จะพูดถึงแนวพระราชดำริ หรือว่าจะเข้าวัดกันแน่!!!
เป้าหมายแท้จริง คืออะไร หรือว่าค้นพบทางรอดของชีวิตอะไรที่มันแปลกๆ ใหม่ๆ มาใช้ในชีวิตประจำวันก็ดีอยู่นะค่ะ
หวยที่เคยแทงมัน เลิกๆ เสีย ตั้งหน้าตั้งตาผลิตเห็ดมาขายดีกว่า เชื้อเห็ดคุณสามารถหมดแล้วหรือจ๊ะ +++
จะได้พบทางเลือกใหม่ดีขึ้นกว่านี้ อีกนะจะบอกให้ ฮิฮิฮิ….
สาธุ!! แม่ต้อย
พี่อ้วนพูดถูกนะพี่ ตั้งหน้าตั้งตาผลิตเห็ดดีกว่านะ ที่เนเธอร์แลนด์เห็ดแพงมาก พี่น่าจะทำเห็ดกระป๋องส่งมาขายที่นี่บ้าง หนูจะอุดหนุนเป็นคนแรกเลย 555
ส่วนหวยเนี่ย พี่อ้วนต้องเข้าใจนิดนึง อันนี้แหละเป็นทางรอดของชีวิตทางหนึ่งเลยนะ มันเลิกยาก อยู่นี่หนูยังโทรข้ามประเทศไปแทงหวยเลยนะ เสียดาย ออกแต่ 11 งวดหน้าขอ 915 แล้วกันนะพี่ 555
เบญ *-*
แม่ต้อยสู้ต่อไป…. หนูเข้าใจพี่
หนูเบญ… แม่ต้อยจะส่งเห็นขายทางอีเบย์… เป็นไงบ้าง เขียน blog มาเล่าเรื่องบ้างเน้ออออออ…. รออ่านจีะ
พี่อ้วนกะพี่ดวง อย่ามัวแต่เม้นทเน้อออ… เขียนด้วยจ๊ะ
พีต้อย… เรา… เพื่อนกัน คิดดี ทำดี สู้ สู้ ๆๆๆ ต่อไป
นู๋เบ็ญ…มาไงเนี่ย คิดถึงเพื่อนๆ พี่ๆ ล่ะซิ หรือ คิดถึงเห็ดพี่ต้อย อย่างแรงงงงง จ๊ะ
ว่าแต่ ก่อนที่พี่แกจะบรรจุกระป๋องส่งไปขายนู๋ที่เนเธอร์แลนด์น่ะ
รอให้แกผลิตให้ทันลูกค้าที่หอสมุดฯ ก่อนนิ เจ๊เองก็รอ ร๊อ รอ แกอยู่เนี่ย
เจ๊ต้อย เฮียมาด เร่งมือเข้าจ้าาาาาาา ลูกค้ารอ
เอ้า…ขออาศัย ฝากรูป ให้นู๋เบ็ญ หายคิดถึง เพื่อนๆ พี่ๆ (รึเปล่าาาาาาา ไม่รุ๊)
อ้าวววววว ฝากไม่ล่าย ฝากไม่ล่าย แงๆๆๆๆ
น้องเอ๋ ไม่ใช่เจ้าของทู้ ฝากรูปได้ไหม ทำไงน่ะ
สวัสดีพี่เล็กสุดเท่ห์
พอดีพี่นก เขาบอกว่า พี่ปองเขียนเรื่องงานแต่งแบบฟิวชั่น หนูนึกว่าพี่เขาพูดเล่น เลยเข้ามาดู แล้วพี่นกเขาบอกว่า เข้ามาเขียนได้
โดยบอกชื่อและรหัส หนูก็เลยเข้ามาอ่านทุกวัน แก้เหงาแล้วก็ได้ความรู้ ความสนุกสนานเพลิดเพลินดี หนูก็อ่านทุกหัวข้อนะ
แต่ก็จะมีงงหัวข้อเดียวกะที่พี่งง 555 (หนูว่าพี่รู้ว่าหัวข้อไหน)
ส่วนรูปพวกพี่หนูก็ดูที่งานแต่งน่านแหละ เห็นพี่ถือส้มโออยู่เลยจ้า
ไว้หนูพบเห็นความรู้แปลกใหม่ น่าสนใจ จะนำมาเล่าสู่กันฟังนะ พอดีหนูชอบคุย ชอบอ่านมากกว่า เขียนไม่ค่อยออกอะ
รักษาสุขภาพกันด้วยนะพี่
นู๋เบญ พี่ว่าเราหนีไปขึ้นทู้ใหม่กันเถอะ เด๋วเจ้าของทู้มังค้อนเอา
นู๋เบญ ปักปำเค้านะ รู้ได้งายเนี่ยว่าเจ๊งง ^^ อิ อิ
ส่วนรูป นู๋จาดูรูปงานแต่งนู๋ นู๋ก็ไม่ได้อิจฉาพวกพี่
ที่ได้ไปเที่ยว “แดนกังหัน” แบบสนุกจัง ตังอยู่ครบดิ
รอเด๋วนะ เดี๋ยวเจ๊ไปจัดการรูปก่อน