หลังจากที่เราได้จัดกิจกรรมการแลกเปลี่ยนเรียนรู้ระหว่างหน่วยงาน ครั้งแรกไปแล้ว แล้วประเมินผลด้วยความคิดของตัวเองและถามน้องๆ ว่าโอเคไหม น้องๆ บอกว่าโอเค จึงขอจัดต่อ
งานนี้จัดขึ้นเมื่อวานมีคุณพี่ลี เชาวลี เชิญขวัญแก้ว หัวหน้าฝ่ายบริการ และ System Librarian และคุณพี่ก้อย จันทร์ฉาย แสงมองศรี บรรณารักษ์ชำนาญการพิเศษ มาแบ่งปันความรู้ให้กับพวกเรา
จึงขอพระคุณพี่ทั้งสองและหัวหน้อหอสมุดท่าพระอีกครั้ง … 😛
พี่สองคนบอกว่าไม่รู้จะพูดอะไร แต่พอเริ่มแล้ว เกือบห้าโมงเย็นทีเดียว ขอบคุณทีมทางฝ่ายเราที่เตรียมทุกอย่างไว้ให้อย่างเรียบร้อย
พี่แมวบอกว่าอยากให้จัดแบบนี้ให้กับทุกงาน จึงขอน้อมรับรอหาจังหวะดีๆ สำหรับงานอื่นๆ

คุณพี่ทั้งสองบอกแบบให้กำลังใจว่า น้องๆ กลุ่มนี้นับว่าโชดดีมาก เพราะได้รับการฝึกฝนไปอย่างเข้มข้น ตอนนี้อดทนไปก่อน แต่ในอนาคตอันใกล้จะเป็นกลุ่มที่เข้มแข็งมากที่สุด เพราะหาน้อยมากที่มีการเตรียมความพร้อมให้กับเด็กรุ่นใหม่ในเรื่องนี้

นอกจากเราจะมีความมั่นคงในวิชาชีพแล้ว ทักษะเรื่องอื่นๆ ที่เข้ามาระหว่างการเรียนรู้ จะเข้ามาในตัวเองแบบไม่รู้ตัว ตัวเองมักบอกกับน้องๆ เสมอว่าต้องมีที่ยืนให้กับตัวเองและหน่วยงาน และต้องยืนแบบมั่นคง เหนียวแน่น สง่างาม

ในอนาคตเราไม่สามารถรู้เลยว่าอะไรจะเกิดขึ้น  หรือเราจะพบกับอะไร  แต่ที่แน่ๆ คือพวกเราที่อยู่ในองค์กรต้องอยู่ได้ ต้องอยู่อย่างมีความชัดเจนในวิชาชีพ พร้อมๆ กับการเปิดใจรับสิ่งใหม่ๆ

ความสุขในการทำงานไม่ได้แปลว่าอะไรก็ได้ตามใจฉัน ทุกข์ในทีทำงานก็ไม่ได้หมายความว่าต้องทำอะไรที่ตัวเองไม่ชอบ  สุข-ทุกข์เป็นเรื่องของความเข้าใจโลกโดยใช้หลักมัชฌิมาปฏิปทา คือ ทางสายกลาง ไม่ตึงไม่หย่อน จึงเป็นแนวทางที่ควรนำมาดำเนินชีวิต เพื่อให้เกิดความสุขในชีวิตประจำวันได้อย่างดีเยี่ยม ถ้าใช้เป็นและใช้ให้ถูกต้องกับกาล เทศะ บุคคลและอัตภาพของตน….. จากคำสอนของท่านพระเทพคุณาภรณ์ (โสภณ โสภณจิตฺโต ป.ธ. ๙)

ในหนึ่งปีสำหรับตัวเองให้คะแนนความสุขของการได้มาทำงานมากกว่าความทุกข์ ความทุกข์ที่พอเอามาเรียบเรียงแล้วคิดขำ สมเพชตัวเอง แค่เราไม่ถูกใจผู้อื่น ด้วยเรื่องไร้สาระ หรือคิดไปเอง กระทั่งไม่เข้าตา

ดังนั้นตัวเองจึงยิ้มมาก ยิ้มน้อย หรือไม่ยิ้ม ต่างกรรมต่างวาระอย่างสนิทใจ ไม่ต้องแบกหน้า (ใหญ่ๆ) ให้ชื่น ขณะที่อกตรมขมไหม้ระทมจิต

……………… บ่นอีกแล้ว…………………..

การจัดหมวดหมู่และทำรายการหนังสือป็นพื้นฐานที่สำคัญ ที่จะทำให้เราสามารถเชื่อมโยงงานอื่นๆ ได้ในห้องสมุด
น้องๆ คงเห็นภาพการตรวจความถูกต้องในฐานข้อมูล ไปพร้อมๆ กัน คิดว่าน่าจะเข้าใจอะไรๆ มากขึ้น ว่าทำหมจึงต้องมีการตรวจอย่างเข้มข้น ทำไมจึงบอกว่าอย่างนั้น นี้ โน้น

ทำไมแค่ผู้อาวุโสกว่าเปิดหน้าจอปัีบ ก็เห็นที่ผิดปั๊บ เรื่องพวกนี้นอกจากความแม่น การสังเกต การจดจำ ยังต้องเพิ่มเรื่องประสบการณ์เข้าไปด้วย  … แก้ไข จดจำ ค้นคว้า เป็นเรื่องที่ต้องถือปฏิบัติอย่างต่อเนื่อง

เรื่องหลายเรื่องในระบบอัตโนมัติเดียวกันแต่การใช้ต่างกัน ที่พิเคราะห์ดูแล้วอาจเพราะไม่รู้ เป็นเรื่องที่สามารถหารือและฝึกฝนกันได้

สรุปเรื่องของกิจกรรมคือ มีเรื่องที่เราต้องทำต่อส่งสารไปยังผู้รับผิดชอบในเรื่อง กาารเซ็ทหน้าจอให้ชัดเจน เพื่อป็นตัวช่วยกันการทำงาน การสร้าง template ในสิ่งที่ซ้ำ ที่ต้องช่วยกัน เรื่องของหนังสือใหม่  รายงานสถิติการทำงาน Authority Control, Create List, Note และ itype

ทุกอย่างดูคุ้นเคย แต่มีมิติที่ต่าง มิติที่ต่างนั้นต้องมีการเริ่มต้น  ทุกอย่างต้องมีการเปลี่ยนแปลง ทุกอย่างเป็นเรื่องที่ต้องช่วยกันคิด เพราะคนหนึ่งคนไม่สามารถทำหรือคิดอะไรได้ทุกอย่าง

ทุกคนยินดีที่จะช่วยประคับประคองน้องๆ ตามวิถี บางคนจะโอบอุ้ม บางคนอาจดุ บางคนใจดี บางคนดูเหมือนใจร้าย บางคนดูเหมือนใจดำ แต่สิ่งที่เชื่อมั่นคือ ทุกคนมีความปรารถนาดีต่อกัน

หันซ้าย พบหน้าน้องเขียดถามว่าดีมั๊ย น้องบอกว่าดีค่ะ 😛

บร๊ะ… พักนี้พูดถึงหนูเขียดบ่อย  …. เมื่อครั้งอยู่ฝ่ายบริการ น้องอำนาจแซวว่าหากเรียกแบบนี้ โผ้มสงสัยเลยว่ามันต้องวมีอะไรแน่ๆ

ปล๊าววว.. แค่นั่งใกล้ๆจ้า บ่มีอะไรเร้ยยย …อิอิ เชื่อป่ะ