ระหว่างการไปสัมมนาฯ ช่วงที่เดินดูที่วนอุทยานแห่งชาติปราณบุรี ประกาศว่ากลับไปคงเขียนได้สัก 10 บล๊อก คุณพี่หน่อยแซวว่าเก็บๆ ไว้ให้คนอื่นบ้าง … แต่กลับมาแล้วงก จึงขอรีบขึ้นก่อน เพราะกลัวไปครบ เดี๋ยวจะแป๊กและน้าน นาน อย่างเรื่อง ก-ฮ ที่ยังบิ้วท์ไม่ขึ้น
ทำงานนี้นับไปนับมาก็ 10 กว่าปี ไม่น่าเชื่อ มีหลายคนถามว่าเวาหา “ที่” ไปสัมมนา หาอย่างไร คำตอบอยู่ที่ http://202.28.73.5/snclibblog/?p=10071
ทุกครั้งเวลาเขียนโครงการ จะเกิดอาการ “เกร็ง” ทุกครั้งว่าผ่าน หมายถึงการได้รับอนุมัติหรือไม่ เพราะนอกเหนือจาก “เรื่อง” ที่เราจัดสัมมนาแล้ว ยังมีสถานที่ระหว่างการสัมมนาอยู่ด้วย
นอกเหนือจาก “การสร้่างความสัมพันธ์อันดีระหว่างเพื่อนร่วมงานแล้ว” หลายคนมักตั้งคำถามว่า ไปทำไม ได้อะไร และอย่างไร เนื่องจากเป็นคนเที่ยวแบบมาราธอน จึงขอให้เครดิตตัวเองว่าค่อนช้างเข้าใจเรื่องการตักตวงอะไรๆ ได้มากบ้าง น้อยบ้างในระหว่างทาง
ส่วนตัวเราอาจไปไหนๆ ได้มากกว่า  แต่เมื่อตัวเรามีโิอกาสทำให้เพื่อนๆ จึงหาเส้นทาง สถานที่และทุกอย่างเช่นเดียวกับการดูแลคนในครอบครัว ก็แค่คิดว่าครอบครัวของเราคนมากขึ้น อะไรๆ ก็ต้องมากขึ้น ซึ่งต่างจากบ้านเราที่มีเพียง 4 คน
ที่แรกที่ไปของปีนี้คือ “เพลินวาน” หลายคนได้ไป ไปหลายครั้ง หลายคนมาแต่กลางคืน แต่หลายคนมาครั้งแรก และหลายคนนั้นมาแต่ตอนกลางวัน ฯลฯ ตัวเรามาหลายครั้งเพราะมาหัวหินแทบทุกเดือน
แต่ที่แน่ๆ และรู้สึกสนุก เพราะเป็นครั้งแรกกับคนในครอบครัวใหญ่ๆ  เราไปช่วงก่อนเที่ยง คนก็ยังแยะ แทบไม่ต้องจินตนาการเลยว่าหากเป็นช่วงคำคนจะมากมายขนาดไหน
แล้วห้องสมุดของเราล่ะ? แล้วความสมัย? แล้วความย้อนยุค? แล้วที่อ่านหนังสือจะทำแบบ ติสต์ ได้ไหม? มากมายวนเวียนอยู่ในหัว….
ระหว่างเดินเห็นอะไรมากมาย ถ่ายรูปแล้วคิดเรื่อยเปื่อย ว่าจะเป็นแบบนี้ดีมั๊ยที่อาจถูกจริตกับผู้ใช้วัยสะออน…

ป้ายแบบนี้จะแทนสติกเก้อร์ได้มั๊ย

เปลี่ยนจากถุงดำไปเป็นถุงขาว

ตู้ไว้ใส่สัมภาระทั้งหลาย

ที่อ่านหนังสือพิมพ์กลางแจ้ง

จักรยานเก่าหน้าหอสมุดฯ จะดีมั๊ย

ทำอะไรดี

หรือจะขายน้ำขวดแบบนี้

โฆษณาแบบนี้ดีไหม

โชว์หนังสือแบบเยอะ จะได้หรือปล่าว

บอกดีมั๊ย ว่าหนังสือแต่ละเล่มมีกรรมวิธีอย่างไร

หนังสือ จะแทนหน้ากากได้หรือไม่

ตัดสินปัญหาไม่ได้  เป่ายิ้งฉุบกันเถิด?

หากจะเป็นชั้นหนังสือหายาก

ฟุ้งซ่านไปหรือไม่เนี่ย…. 😀