เมื่อวันที่ 25-27 มกราคม 2555 ได้มีโอกาสไปร่วมสัมมนา PULINET วิชาการ ครั้งที่ 2 “ห้องสมุดกับสังคมแห่งการเรียนรู้” ณ สุรสัมมนาคาร มหาวิทยาลัยเทคโนโลยีสุรนารี อำเภอเมือง จังหวัดนครราชสีมา มีเรื่องราวที่สนใจและนำกลับมาแบ่งปันเล่าสูกันฟัง ดังนี้
ทีมงานผู้จัดงาน
ผู้จัดงานมีการบริหารจัดการดีมาก ก่อนไปร่วมงานคอยส่ง mail เตือนว่าเหลืออีกกี่วันจะถึงวันงาน คอยอำนวยความสะดวกในการไปนำเสนอผลงานวิชาการและแจ้งเตือนตลอด ในเว็บไซต์การจัดงานมีข้อมูลต่าง ๆ ครบ ในวันสัมมนาก็ให้การต้อนรับด้วยดี ไม่ขาดตกบกพร่อง เจ้าหน้าที่ทุกคนทำงานประสานกันเป็นอย่างดี เอกสารสัมมนาสามารถจัดทำเป็นรูปเล่มได้ทันแจกให้ผู้เข้าสัมมนาในวันลงทะเบียน และอื่น ๆ อีกมากมาย
ผลงานวิชาการที่สนใจ
ผลงานวิชาการที่สนใจมี 2 เรื่อง ได้แก่ การซ่อมหนังสือ และทะเบียนพัสดุ
การซ่อมหนังสือ มี 2 สถาบันที่นำเสนอ คือ เรื่อง “กลยุทธ์การซ่อมหนังสืออย่างมีประสิทธิภาพ” ของสำนักหอสมุด มหาวิทยาลัยบูรพา จะพูดถึงการจัดทำแบบฟอร์มสำหรับส่งซ่อมที่สามารถค้นหาหนังสือที่อยู่ระหว่างการส่งซ่อมได้ง่าย และหนังสือซ่อมด่วนจะรับประกันภายใน 1 ชั่วโมง แต่ในกรณีที่ชำรุดไม่มากจะซ่อมเสร็จภายใน 15-30 นาที เจ้าหน้าที่ซ่อมหนังสือจะมี 3 คน คนที่ 1 จะทำหน้าที่เตรียมตัวเล่มและเตรียมวัสดุทุกอย่างใส่ไว้ในหนังสือเล่มที่จะซ่อม เช่น ผ้ามุ้ง ผ้าคิ้ว สันหนังสือ กระดาษรองปก แลกซีนหุ้มปก ฯลฯ แล้วนำไปขึ้นชั้น คนที่ 2 ทำหน้าที่เข้าเล่ม โดยนำหนังสือที่คนที่ 1 เตรียมไว้มาเข้าเล่มได้เลย คนที่ 3 ทำหน้าที่พิมพ์ชื่อเรื่องในสติกเกอร์ นำไปติดทีหน้าปกและสันหนังสือ เคลือบพลาสติกใส ประทับตราห้องสมุด ตรวจนับจำนวนหนังสือ และตรวจสอบความเรียบร้อย ซึ่งการซ่อมหนังสือนี้คิดเฉลี่ยวันละ 12 เล่ม/คน/วัน
อีกสถาบันหนึ่งคือ เรื่อง “เก็บเศษมาสร้างคุณค่า” ของสำนักวิทยบริการ มหาวิทยาลัยขอนแก่น พูดถึงการนำเศษกระดาษแข็งที่เหลือจากการซ่อมหนังสือมาต่อกันโดยใช้กาวลาเท็กซ์เป็นตัวเชื่อม แล้วใช้กระดาษปอนด์ขาวติดทับรอยต่อทั้งสองด้าน แล้วนำกลับมาซ่อมหนังสือได้อีก
ทะเบียนพัสดุ มี 2 สถาบันที่นำเสนอ คือ เรื่อง “Barcode กับการขจัดปัญหาการสำรวจครุภัณฑ์” ของสำนักหอสมุด มหาวิทยาลัยนเรศวร และเรื่อง “การพัฒนาระบบฐานข้อมูลครุภัณฑ์สำนักวิทยบริการ มหาวิทยาลัยมหาสารคาม” ของสำนักวิทยบริการ มหาวิทยาลัยมหาสารคาม พูดถึงการพัฒนาโปรแกรมคอมพิวเตอร์สำหรับนำมาใช้เป็นฐานข้อมูลครุภัณฑ์ สำหรับเก็บข้อมูลต่าง ๆ ของครุภัณฑ์แต่ละชิ้น เช่น รูป ปีที่ซื้อ ราคา คุณลักษณะเฉพาะ เงินที่ซื้อ ใช้งานอยู่ ณ ที่ใด หมายเลขครุภัณฑ์ ฯลฯ โดยมี Barcode ติดอยู่ที่ครุภัณฑ์ทุกชิ้น เมื่อเวลาสำรวจ เคลื่อนย้าย หรือซ่อมครุภัณฑ์นั้น ๆ ก็สามารถหาง่ายและสามารถใส่ข้อมูลได้ตามที่ต้องการ
ใครสนใจเรื่องอื่น ๆ อีกก็สามารถอ่านได้จากเอกสารการสัมมนา หรือในเว็บไซต์ของศูนย์บรรณสารและสื่อการศึกษา มหาวิทยาลัยเทคโนโลยีสุรนารี ซึ่งเขาจะนำ Power Point ที่นำเสนอผลงานวิชาการด้วยวาจาทุกเรื่องไปลงไว้นะค่ะ 😆