คณะกรรมการชาวค่ายต่างทยอยเขียน blog กันไปหลายคนแล้ว เพื่อไม่ให้เป็นการน้อยหน้าป้าดวงต้องอยู่เฉยไม่ได้แล้ว เป็นเวลา 5 วันเต็มๆ ที่ทุ่มเททางกายและใจสำหรับกิจกรรมนี้ (เพื่อเด็กผู้ไร้เดียงสา) ต้องขอขอบคุณหัวหน้าหอฯ หัวหน้าฝ่ายที่ให้โอกาสพวกเราและขอบคุณหัวหน้างานวารสารที่ทำหน้าที่แทนช่วงนีี้
การจัดกิจกรรมของเราได้รับความสนใจจากเด็กๆมาก เต็มก่อนกำหนด อย่างนี้ป้าๆ ลุงๆ น้าๆ เป็นปลื้ม ปีนี้ขอชมเชยว่าเด็กไม่ดื้อเลย เพราะป้าดวงขู่ไว้ก่อนว่าถ้าปีนี้ใครดื้อ ซน ปีหน้าจะไม่รับคำๆ นี้ไม่เชื่อว่าจะได้ผลจริงๆ เด็กๆ กลัวจะไม่ได้เข้าค่ายอีก
ส่วนน้องปลื้ม (เด็กแถวบ้านป้าดวงไม่ยอมไปซัมเมอร์ที่ซอย 5 บอกว่าจะไปหลังเข้าค่ายเสร็จ ส่วนน้องมิ้นหลานของป้าเตี้ยไอติม เช้าวันที่ 1 (วันสุดท้ายค่าย) หลังจากที่ต้องไปอุ้มต้นเทียนงานบวชลูกชายป้าตุ่มแล้ว ก็ให้ยายรีบพามาส่งที่ค่ายพร้อมด้วยใบหน้าที่แต่งสวยงาม+ผมเกล้าสวยหรูแต่ใส่เสื้อชุดค่าย แล้วถามว่าป้าดวงเขาไปไหนกันหมด ป้าก็เลยให้ตามไปโรงพิมพ์ในสภาพสวยงาม พอกลับจากโรงพิมพ์มาถึงหอสมุด  น้องมิ้นก็ขอทิชชูจากป้าดวงไปเข้าห้องน้ำ สักพักใหญ่ๆ ก็มีเด็กมาบอกว่า ป้าดวงๆๆๆ มีคนสระผมในห้องน้ำก็เลยให้ดวงธิดาไปดู  ปรากฎว่าน้องมิ้นสระผมในห้องน้ำด้วยสายฉีดล้าง….. แชมพูสระผมก็คือน้ำยาล้างมือในห้องน้ำ (เด็กหนอเด็กไร้เดียงสาจริงๆๆ) ถ้าจำไม่ผิดป้าเกช่วยสางผมให้น้องมิ้นใช่ไหม รู้งี้ป้าดวงให้ไปสระร้านน้านาเพชรรัตน์ 20 บาทดีกว่า
พอเย็นวันอาทิตย์ (3 เม.ย.) ก็ได้รับโทรศัพท์จากแม่ของน้องแคตตี้ (น้องเข้าค่ายมาหลายสมัยแล้ว ) ชวนให้พวกเราไปจัดกิจกรรมให้เด็กที่หัวหิน (คุณพ่อคุณแม่ไปทำกิจกรรมของชาวคริสจักร) ก็เลยให้โทรคุยกับหัวหน้าฝ่ายเอง แสดงว่ากิจกรรมของเราเป็นที่ยอมรับของเด็กๆ น้องแคตตี้คงไปเล่าเรื่องค่ายให้ผู้ปกครองฟัง
ยังไม่ทันปิดค่ายพวกเราก็เตรียมกันข้ามปีแล้วว่้าปีหน้าเราจะทำอะไรกัน ที่ไม่ซ้ำ และปีหน้าเด็กๆ ต้องมาสมัครมากกว่านี้แน่ เพราะวันที่พาเด็กๆ ไปโรงพิมพ์มีเคเบิลมาถ่ายด้วย และมีผู้ที่มาอบรมคอมฯ เห็นค่ายเด็กก็ขอเบอร์ป้าดวงไปหลายคน บางคนก็ขอสมัครไว้ตอนนี้ได้ไหม พวกเราบอกว่าอายุเป็นเพียงตัวเลข แก่แล้วก็ยังสู้ๆ นะพวกเรา กำลังใจจากหลายๆ ท่านสำคัญมาก (วันนั้นหัวหน้าฝ่ายพูดชมกับป้าเก+ป้าดวงฟัง บอกว่าจัดกันได้ดี พวกเราก็เป็นปลื้มกันงานออกมาดีก็ร่วมแรงร่วมใจกันหลายๆ ท่าน หลายฝ่าย
ขอบคุณหลายๆ เด้อที่มีส่วนร่วมกันทุกคน