4 thoughts on “รายงานเวร 24 ชั่วโมง แบบทิ้งทวน”

• ได้แจ้งเรื่องรายงานเวรของต้อย แต่ไม่ได้บอกว่าใครเขียน เล่าเฉพาะเรื่อง บิดา(นายพิชัย …) และ พ่อลูกก็พบหน้ากันเท่านั้น
  เรื่องเก้าอี้ 100 ตัว เป็นเหตุ เดี๋ยวนัยนา บุญตา จะมาพบหัวหน้าหอ เวลา 14.00 น.(17 ก.ย. 52 ) หากรอหัวหน้าฝ่ายบริการคงอีกนาน อาทิตย์หน้าไม่อยู่ประมาณว่า ทั้งอาทิตย์ทีเดียว

• เข้ามาตอนทุ่มกว่าๆ เห็นเด็กๆกางโตีะกับนั่งเก้าอี้แล้ว แต่อาจจะผิดที่ ผิดทางฝากธุระหัวหน้าเวรช่วยให้เด็กๆ ขยับไปที่เหมาะๆ ไม่ให้เกะกะเพื่อนๆ กลับมาเห็นรายงานเวรว่ามีคนลืมกระเป๋าที่ห้องมัลติมีเดียจนต้องกลับไปเปิดใหม่ ก็ขอให้ก่อนปิดบริการเดินดูตามดโต๊ะและตามเก้าอี้ เพราะเด็กๆ พอออกไปข้างนอกแล้ว จะเพลินจนห้องสมุดปิด หากมีก็ยกมาฝากที่เคาน์เตอร์ฝากของ เด็กมาถามก็จะได้ให้เด็กเขาไป
  ส่วนหนังสือหมวด N รายงานเวรว่ารื้อค้นแยะนั้น เนื่องจากสาเหตุคือค้นมาเปิดดูแต่รูป จัดกันไม่ไหว จึงขอจัดเป็นลำดับสุดท้ายขอจัดหมวดอื่นก่อน แต่พอรายงานเวรวันรุ่งขึ้นบอกว่าเรียบร้อยดี ก็ขอบคุณคนทำงานด้วยแล้วกัน
  ส่วนเครื่อง WebOPAC ที่หน้าจอหายๆ เมื่อทำตามขั้นตอนปกติแล้ว ก็ยังไม่มีผลให้ลอง restart ใหม่ ถ้าไม่ได้ให้รายงานผลให้ทราบคะ เพราะมีหลายสาเหตุทั้งเป็นที่ตัวเครื่องและอื่นๆ
  กลางวันไม่อยู่ กลางคืนก็จะมาค่ะ มาด้วยตัวเองไม่ได้ ก็จะมาทางออนไลน์ ไปไหนได้ไง…ร้ากจะตายไปห้องสมุดน่ะ

• เขียนรายละเอียดต่างๆ บนblog เก่งมาก ภาษาที่ใช้ก็ไม่ธรรมดา อย่างนี้ยังหาว่า จะสอนเป็นหรือเพราะไม่ใช่อาจารย์ แต่ดิฉันว่าในความเป็นจริง อาจารย์ก็สอนเป็นมั่ง ไม่เป็นมั่ง ( ไม่ได้บอกว่าสอนดีมั่ง ไม่ดีมั่งนะ ) เหตุผลของดิฉัน ก็เพราะอาจารย์ไม่ใช่ครูที่จบมาจากคณะครุศาสตร์ คณะศึกษาศาสตร์ ซึ่งต้องฝึกสอน เช่นเดียวกับปอง ป้าแมว เอ๋ ป้าหน่อย ที่เคย ต้องไปสอน ก็same same ในความคิด วิชาชีพอย่างเรา อย่างหมอ เภสัช ฯลฯ จะสอนเก่ง สอนดี สอนให้มนุษย์ผู้อื่นรู้เรื่อง ต้องปฏิบัติจริง เข้าห้องแลป ตรวจคนไข้จริงๆ ไปพร้อมกันกับทฤษฎีที่มีเพิ่มมากขึ้นทุกวัน ทุกนาทีก็ว่าได้ ( ตำราเก่าที่เรียนมาอาจล้าสมัยแล้ว ) สำหรับการบริหารงาน บริหารคน บริหารวิชาการ บริหารเงิน บริหารแผน หากไม่ได้เรียนมาโดยตรงก็ อ่านจากตำรา ถามผู้รู้ ฝึกปฏิบัติ ศึกษาดูงานจากที่ดีๆ หลายแห่ง แล้วแปลงสู่การปฏิบัติ อาจถึงขั้น best practice ก็ได้ ขอใจเราเปิดกว้าง รับเข้ามาสู่ตนเอง ผู้อื่นก็เก่งนี่นา

• ตอนนั่งสัมมนาอยู่ๆ พี่จี๊ดก็พูดว่าบรรณารักษ์ที่ทำงานมาและมีประสบการณ์มากๆ ควรถ่ายทอดให้กับนักศึกษาที่เรียนไปด้วยเพราะเด็กๆ จะได้ประสบการณ์จริง เป็นการพยุงวิชาชีพ ส่วนครูก็ต้องไปสัมผัสกับงานห้องสมุดด้วย เพราะจะได้ไปสอนถูก อ่านตำราอย่างเดียวช่วยไม่ได้ เรื่องแบบนี้แล้วแต่มุมมองและทัศนคติก็ว่ากันไป แต่ไม่ชอบการพาดพิงโดยเฉพาะในเรื่องที่ไม่เคยสนใจและไม่เคยนึกถึง
  เมื่อเกิดขึ้นมาคนเราก็เป็นครูกันทั้งนั้นแหละ ทั้งให้กับตัวเอง น้อง พี่ เพื่อนฯลฯ ก็ด้วยใช้ประสบการณ์กับความรู้ที่มีอยู่ในตัวเอง ตามความถนัดที่เราฝึกฝนและเรียนรู้ พอดีเรามาอยู่ในองค์กรที่เป็นแบบนี้ ที่มีชื่อตำแหน่งยึดโยง แต่มันก็แค่ชื่อตำแหน่ง พอกลับบ้านก็ไม่ใช่ ลูกก็ยังเรียกแม่ เด็กข้างบ้านก็ยังเรียกป้า หรือยาย แม่ค้าก็ยังเรียกเจ๊ คนทีเกลียดก็ยังเรียกนังหรืออี… เรื่องแบบนี้ฟังไปให้เหมือนสายลมพัดผ่าน ถึงแม้มันจะเป็นลมร้อนก็เถอะ ไม่ได้บั่นทอนอะไรหรอกพี่แมว จิ๊บจิ๊บ
  แต่แหม… วันเนี๊ยะมีคนมาติดต่ออีกแระ…..