ภาวะผู้นำ…คติธรรมจากบ้านสุขาวดี
ในรูปภาพมีม้า 18 ตัว แบ่งเป็นม้า 9 ตัวแรก และ 9 ตัวหลัง มีม้าผู้นำอยู่ 4 ตัว
1. ม้าตัวกลางที่เหลียวหลังกลับมา คือผู้นำสูงสุด ที่นอกจากจะมุ่งไปข้างหน้า มีม้าผู้นำตัวแรกอยู่ในสายตาแล้ว ยังเป็นห่วงกลุ่มหลังเหลียวหลังกลับมาดูลูกน้องที่อยู่ด้านหลังว่าตามมาทันไหม ตามผู้นำมาด้วยความเรียบร้อยหรือเปล่า เปรียบเสมือนการทำงานในองค์กรเดียวกัน ผู้นำจะควบคุมกลุ่มให้ไปด้วยกัน โดยวางกำลังผู้นำกลุ่มย่อยไว้เป็นระยะ หรือแบ่งเป็นหน่วยฝ่าย ขณะเดียวกันก็ยังมีความเป็นห่วงลูกน้องข้างหลังว่าสามารถตามทันกลุ่มไหม
2. ม้าตัวหน้าสุดที่ชูคอแหงนหน้า เปรียบเสมือนผู้นำกลุ่มแรกที่ผู้นำสูงสุดไว้วางใจให้นำลูกน้องไปสู่เป้าหมายที่ตั้งเป้าไว้ (โปรดสังเกตดูม้าสีน้ำตาลอ่อนที่วิ่งอยู่ด้านนอกไม่ตามกลุ่มไปตามเส้นทางที่วิ่งกัน คนกลุ่มนี้ในองค์กรเขาเรียกว่าแตกแถวคือดื้อไม่ปฏิบัติตามคำสั่ง อาจนอกลู่นอกทางไปบ้าง)
3. ม้าตัวลายสีดำขาว เป็นม้าผู้นำอีกตัวหนึ่ง ม้าตัวนี้จะควบคุมอยู่ตรงกลาง เปรียบเป็นผู้นำในองค์กรที่มีสองบุคลิกในตัวเอง ด้านหนึ่งคือสีขาวเป็นคนมีจิตใจดี มีคุณธรรมเมื่ออยู่กันด้วยความสงบเรียบร้อย อีกด้านหนึ่งคือสีดำที่มีความโหดเหี้ยมเฉียบขาด โดยเมื่อใดที่คนในองค์กรไม่ทำตามกติกา เมื่อนั้นความโหดเหี้ยมจะปรากฏ เช่น ข้อบังคับ กฎระเบียบ การลงโทษ ฯลฯ
4. ม้าสีน้ำตาลเข้มที่อยู่ท้ายสุด แต่พยามยามวิ่งแซงขึ้นมา โปรดสังเกตขาหน้าจะเหยียดยาวมาข้างหน้า ขณะที่ขาหลังอยู่ท้ายสุด ม้าตัวนี้เขาเรียกว่า “ม้านอกสายตา” คืออยู่ไกลสายตาผู้นำตัวอื่นๆ ม้าตัวนี้ถือว่าเป็นผู้นำอีกตัวหนึ่งที่จะคอยควบคุมกลุ่มข้างหลังให้ตามกันไปให้เรียบร้อยเพื่อตามผู้นำกลุ่มแรกให้ทันไม่ให้แตกแถว
3 thoughts on “ภาวะผู้นำ…คติธรรมจากบ้านสุขาวดี”
Leave a Reply
You must be logged in to post a comment.
เข้าใจกับความหมาย แต่ปฏิบัติยากจัง
แง่คิดดีจังป้าฐิ…
ว่าแต่องค์กรในอุดมคติแบบนี้ มีที่ไหนบ้างอยากเห็นจัง
ที่สำคัญ ภาวะผู้นำอย่างแท้จริง ที่รอบรู้ รอบคอบ
มีคุณธรรม จริยธรรม เสียสละโดยไม่หวังสิ่งใด อย่างสมบูรณ์(…ไม่ใช่คนข้างตัวเจ๊นะ)
และเที่ยงธรรม(อันนี้ก็ไม่ใช่สายตระกูลใครอีกเช่นกันจ้าาา) อย่างแท้จริง หาได้ไม่ค่อยครบนิ
อันนี้แสดงความเห็นนิ ใครจะเห็นด้วยไม่เห็นด้วย แอบก่นในใจก็สุดแท้แต่ค่ะ
ภาพนี้บรรยายโดยเจ้าของบ้านสุขาวดี (ดร.ปัญญา โชติเทวัญ) คาดว่าองค์กรที่ปกครองแบบนี้ได้ก็คงเป็นสถานที่นี้นั่นแหละ
(ที่ใดไร้รักสมัครสมาน…แต่ไม่ใช่ว่าของเราไม่มีรักนะ) บุคลากรของเขามี 25,000 ชีวิต เห็นทำงานกันอย่างกระฉับกระเฉง ดร.ปัญญา โชติเทวัญ บอกว่าถ้าคิดอย่างคนจีน มีเงิน 100 บาท เขาคงไม่เอาไปสมัครรับราชการ แต่นำมาลงทุนขายของ กำไรที่ได้ในแต่ละวันคือทุนที่เพิ่มขึ้น และนำไปบริหารกิจการที่ใหญ่ขึ้น แง่คิดคือทำใจว่าธุรกิจอาจต้องเจ๊งกับเจ๊าแต่ทำอย่างไรให้อยู่รอด ต้องนำพลังแห่งการคิดมาใช้ให้เกิดประโยชน์ ใช้ฮวงจุ้ย ด้วย เช่น ทำเล รู้สภาพภูมิอากาศ ฯลฯ