การเจ็บป่วยเป็นเรื่องปกติที่ทุกคนต้องเคยเจ็บป่วยกันเพราะร่างกายเกิดการอ่อนแอ การเจ็บป่วยบางประเภท เช่น เป็นไข้หวัด มันจะมีอาการเตือนแสดงให้เห็นชัดเจนว่าเราเป็นหวัด แต่กับโรคมะเร็งมันไม่อาการบ่งบอกมาก่อนเลยว่าเป็นอาการของคนที่เป็น แรงกายแข็งแรง ไม่เจ็บป่วย ไม่อาการใด ตัวผู้ป่วยเองก็ไม่ได้สังเกตุความผิดปกติของร่างกายตัวเอง คิดว่าตัวเองไม่ได้ปวดหัว ต้วร้อน กินเที่ยว นอน ทำงาน ตามปกติทุกวัน จนวันหนึ่งความผิดปกติเพียงเล็กน้อยแต่คิดว่าไม่ได้เป็นอะไร ก็ไม่คิดที่จะไปพบหมอ แต่พอความผิดปกติมันเริ่มโตขึ้นทุกวัน จึงได้ไปพบหมอ ทีนี้แหละเป็นเรื่องยาว

ตัวเราในฐานะที่เป็นหัวหน้าครอบครัวและเป็นพี่คนโตต้องเป็นคนจัดการทุกเรื่อง ที่เกี่ยวกับการรักษา เพราะน้องชายไม่มีครอบครัวและไม่ค่อยรู้หนังสือ เราเองต้องบเป็นคนคอยเดินเอกสารตามที่หมอสั่งให้คนไข้ไปทำ คนที่ไม่เคยเข้าโรงพยาบาลเลยก็จะทำอะไรไม่ถูก เหมือนกับผู้เฒ่า ผู้แก่ที่ไปโรงพยาบาลโดยไม่มีลูกหลานไปด้วยก็จะทำอะไรไม่เป็น ไปตามที่หมอบอกไม่ถูก และไปโรงพยาบาลทีต้องใช้เวลาเป็นวันๆ บางที่วันเดียวไม่เสร็จ

          ตอนนี้รู้แล้วว่าเป็นมะเร็งที่ไหนแน่นอนแล้วเหลือรอเช็คอีกครั้งว่าเซลล์มะเร็งมันกระจายไปส่วนใดบ้างแล้ว เช็คครั้งแรกหมอบอกยังไม่กระจาย รอเอกซเรย์คอมพิวเตอร์อีกรอบ เพื่อที่จะนำผลการตรวจและการรักษาทั้งหมดส่งไปยังโรงพยาบาลราชบุรีเพราะที่โรงพยาบาลศูนย์นครปฐมไม่มีเครื่องฉายรังสี 
          ครอบครัวเป็นสิ่งสำคัญที่สุดไม่มีใครรักเราและหวังดีกับเราเท่ากับคนในครอบครัวเมื่อคนในครอบครัวป่วยเราก็ต้องให้กำลังใจและคอยเป็นที่พึ่ง ที่ปรึกษา ได้ทุกเรื่อง