สะพานไม้หน้าหอสมุดพระราชวังสนามจันทร์นี้ถ้าเป็นบุคลากรรุ่นเก่า ๆ สักหน่อยจะได้ยินอดีตหัวหน้าหอสมุด (คุณกาญจนา สุคนธมณี) หรือพี่แมวนี่ละ ท่านพูดเล่น ๆ ว่า สะพานนี้น่าจะตั้งชื่อว่า “สะพานกาญจนา” ซะเลยดีไหม น้อง ๆ ที่ได้ฟังยังขำและจดจำได้จนทุกวันนี้ แต่ก็ไม่ได้มีชื่อเรียกสะพานนี้แบบจริงจังอะไร

สาเหตุที่มีสะพานตรงบริเวณนี้เกิดขึ้นมาเนื่องจากพี่แมว (กาญจนา) ในฐานะหัวหน้าหอสมุดพระราชวังสนามจันทร์ในขณะนั้น มีจิตมุ่งบริการให้ผู้ใช้ได้รับความสะดวกสามารถมาถึงห้องสมุดได้โดยง่ายไม่ต้องเดินอ้อมไกล
โดยถนนสายตรงที่จะมาหอสมุดฯ (ตรงข้ามคณะวิทยาศาสตร์) จะมีทางแยกให้เดินเลี้ยวมาหอสมุดฯ ได้สองทางหัวท้าย ระยะทางยาวพอ ๆ กันคือ หัวมุมทางเข้าศูนย์คอมพิเตอร์ และหัวมุมทางเข้าสถาบันวิจัยและพัฒนา ถ้าท่านอยู่กึ่งกลางหอสมุดที่อยู่ตรงข้ามคณะวิทยาศาสตร์ ซึ่งกึ่งกลางทางดังกล่าวมีคูน้ำอยู่ พี่แมวจึงคิดว่าจะหาทางให้ผู้ใช้ไม่ต้องเดินอ้อมไปทางเลี้ยวด้านหัว/ท้ายถนน 
 
เริ่มแรกน่าจะประมาณปี พ.ศ.2553-2554 พี่แมวกาญจนาได้ขอขอนไม้จากเจ้าหน้าที่ที่ได้ตัดต้นไม้ที่โค่นล้มแล้ว 2 ท่อนเพื่อนำมาพาดคูน้ำนี้ให้ผู้คนข้ามผ่านไปมา โดยเฉพาะถ้ามาจากคณะวิทยาศาสตร์จะสะดวกมาก สามารถย่นระยะทางเดินอ้อมไปได้มากทีเดียว   นำขอนไม้มาพาดขวางคูน้ำให้สามารถเดินข้ามได้แต่ต้องระวังตกลงไปในคูน้ำ (ไม่เคยได้ข่าวว่ามีคนตกลงไปในคูน้ำ )
 
นับว่าเป็นเส้นทางลัด/ทางตรง ไม่ต้องเดินอ้อมให้ไกล แถมคิดเผื่อว่าการเดินข้ามขอนไม้เกรงจะพลัดตกคูน้ำก็ได้นำไม้ไผ่ปักไว้ให้จับด้วยเพื่อช่วยในการเดินข้ามให้มั่นใจมากขึ้น 

และจากขอนไม้ 2 ท่อน ได้พัฒนามาเป็นแผ่นไม้วางเทียบเคียงคู่บนคูน้ำหน้าหอสมุดฯ ไว้ด้วยกันเพื่อความปลอดภัยในการเดินข้ามมาจนทุกวันนี้ โดยมีขอนไม้เดิมอยู่ข้าง ๆ ด้วย พร้อมปูตัวหนอนทางเดินให้สะดวกไม่เฉอะแฉะเวลาฝนตก และปลูกหญ้าบริเวณนี้เพื่อเพิ่มความสวยงาม

 

พี่แมวกล่าวว่า เพราะด้วยจิตมุ่งบริการและการให้บริการถือเป็นหัวใจของห้องสมุด จึงไม่เฉพาะเพียงการดูแลบริการผู้ใช้ภายในหอสมุดเท่านั้น ยังต้องดูแลมาถึงภายนอกหอสมุดด้วย
 
ขอบคุณข้อมูลจากคุณกาญจนา สุคนธมณี