แลหนัง จากหนังที่ไม่มีคนแล
“แลหนัง จากหนังที่ไม่มีคนแล” เกิดจากการปฏิบัติงานในฝ่ายโสตทัศนศึกษา รวมถึงการนั่งอยู่กับข้อมูล ซึ่งตัวเองชอบเข้าไปดูข้อมูลหนังสือใหม่แต่ละเดือนว่า มีคนยืมหรือหยิบไปใช้กันบ้างมั้ย แล้วเมื่อมาย้อนดูโสตทัศนวัสดุที่อยู่ในฝ่ายที่รับผิดชอบบ้าง ก็เจอว่ามีโสตทัศนวัสดุส่วนหนึ่งที่ไม่เคยผ่านมือใครเลย นอกจาก cataloger หรือผ่านมือก็น้อยมาก โดยเฉพาะพวกสารคดี หรือพวกวิชาการทั้งหลาย ไม่ค่อยมีคนยืม คงคล้ายๆ กับหนังสือบางส่วนที่ไม่มีคนยืม
ฉันใดก็ฉันนั้น … ไม่ว่าจะประชาสัมพันธ์ จัดแสดง จัดอะไรต่อมิอะไร ก็แทบจะยังเรียก rating จากผู้ใช้บริการไม่ค่อยได้ … ยิ่งโสตทัศนวัสดุประเภทประเทืองปัญญา ยิ่งหาคนหยิบจับได้ยาก
แต่สิ่งหนึ่งที่ผู้ใช้บริการยังคงให้ความสนใจอย่างสม่ำเสมอก็คือ โสตทัศนวัสดุประเภทภาพยนตร์ หากแต่ก็ไม่ใช่ภาพยนตร์ทุกเรื่องที่ผู้ใช้บริการจะสนใจ เพราะเมื่อตรวจสอบข้อมูลการยืมแล้ว พบว่า ภาพยนตร์บางเรื่องไม่เคยถูกหยิบยืมเลยด้วยซ้ำไป รวมถึงภาพยนตร์บางเรื่องก็มีการยืมน้อยกว่า 5 ครั้ง บางเรื่องอาจมีการยืมมากก็จริง แต่ในช่วง 2-3 ปีมานี้ กลับไม่เคยถูกยืม
เมื่อนำมาพูดคุยกันกันบุคลากรในฝ่ายโสตทัศนศึกษา ก็เห็นพ้องต้องกันว่า เมื่อไม่มีใครดู เราก็นำมาจัดให้ดูซะก็หมดเรื่อง … เลยนำมาสู่กิจกรรมนี้ ส่วนชื่ออันเก๋ไก๋…ต้องยกความดีให้หัวหน้าหอสมุดฯ ที่ช่วยตั้งชื่อให้
เริ่มประเดิมกิจกรรมกันไปเมื่อวันครูที่ผ่านมา (16 มกราคม 2561) ในธีมวันครู ในฐานะหัวหน้าฝ่ายก็ต้องเสาะแสวงหาข้อมูลของโสตทัศนวัสดุที่มีในฝ่าย ซึ่งต้องเป็นเรื่องของครู และไม่มีคนแล หรือถูกแลน้อย พบว่ามีหลายเรื่องเหมือนกัน แต่ด้วยระยะเวลาใน 1 วัน คงจะชวนคนมาดูได้ซัก 2 เรื่อง (ครูบ้านนอก บ้านหนองฮีใหญ่ และ The Class) โดยจัดให้ชมเป็น 2 รอบ (เช้า-บ่าย)
รูปแบบในการจัด…ก็ไม่มีอะไรมาก – เริ่มด้วยตอนเช้า เปิดเพลงพระคุณที่สามนำร่องไว้ก่อน พร้อมทั้งเชิญชวนผู้ใช้บริการที่มาใช้บริการที่ฝ่ายโสตฯ (มาด้วยเหตุผลอะไรก็แล้วแต่) จากนั้นก็จัดให้ชมตามเวลาที่แจ้งไว้ หลังจากชมเสร็จ…รับของที่ระลึก (สมุด ดินสอ)
ผลตอบรับดีเกินคาด ที่ผู้เข้าร่วมกิจกรรมเกือบ 40 คน จากเป้าหมายที่คาดไว้ … 10 คนก็หรูแล้ว กำลังใจในการจัดกิจกรรมมาเพียบ … ยิ่งมีผู้ใช้บริการมาถามว่า จะมีฉายแบบนี้อีกเมื่อไหร่… คงไม่ต้องบอกว่า “รู้สึกดีขนาดไหน”
… ขอบคุณพี่น้องในฝ่ายที่ร่วมด้วยช่วยกัน จนกิจกรรมครั้งแรกผ่านไปด้วยดี เพราะตอนแรกที่คิดจะทำ ก็คิดอยู่เหมือนกันว่า ใครจะมาดู เพราะไม่มีใครสนใจยืม/ยืมน้อย …