โอกาสที่รอมานานเกือบ 10 ปี

6 January 2018
Posted by somboon


ผมเป็นคนชอบร้องเพลง แม้จะไม่เข้าท่าร้องผิดจังหวะ เนื้อร้องตก ๆ หล่น ๆ ไปแต่ก็ชอบจะขึ้นไปร้องเพลงเสมอเมื่อมีงานสัมมนาบุคลากร
 
ปกติผมจะขึ้นไปร้องเพลงในงานสัมมนาบุคลากรของหอสมุดพระราชวังสนามจันทร์ เรียกว่าเป็นขาประจำเพราะถือโอกาสจากการเป็นพิธีกรกับพิธีกรคู่ขวัญคือน้องเกศินี  ในเมื่อมือถือไมค์อยู่แล้วผมจึงไม่พลาดที่จะร้องเพลง เพลงโปรดประจำตัวของผมคือ “บัวแล้งน้ำ” ท่อนเนื้อเพลงที่ผมชอบคือ “นึกฝันแต่ความยิ่งใหญ่ หลงลืมว่าเคยเป็นใคร สุดท้ายก็ บัวแล้งน้ำ” ความหมายของเพลงนี้ผมอยากร้องเพื่อให้สติคนที่ทำหน้าที่ที่ยิ่งใหญ่เพียงใดขออย่าได้ลืมตนเอง แต่ผมร้องทีไรก็ล่มทุกที ร้องได้ดีแต่คำว่า “สุดท้ายก็บัวแล้งน้ำ” แต่ก็ไม่ท้อถอยที่จะร้องครับ  เพลงนี้เนื้อหาดีมากมีความหมายในตัวทุกอย่าง สำหรับผมคิดว่า “บัวแล้งน้ำ” น่าจะหมายถึง ความไม่มีน้ำใจของคนบางคน เหมือนบัวที่แห้งแล้งเพราะขาดน้ำ ดูไม่สวยสดงดงามเหมือนคนที่ไม่มีน้ำใจให้กันมันดูไม่ดีเลยนะครับ  และสุดท้ายก็ต้องแห้งตายกันไปหมดเหมือนกันนะครับ
 
เนื้อเพลงเต็มบางส่วนมีดังนี้ครับ 
“คนเราต้องมีหัวใจ ต้องมีเลือดเนื้อข้างในต้องมีความดีคู่กาย ต้องมีความหมายในตัวเอง อดีตที่เคยผ่านมาเราคงต้องผ่านพ้นไป จะดีหรือเลวอย่างไรขึ้นอยู่กับใจเราเอง  กระเสือกกระสนดิ้นรนกันไป ก่อนเคยเลวร้ายก็ลืมให้ลง มีเพียงพรุ่งนี้เรื่องเก่าเก่าก็ปลง ด้วยใจ ซื่อตรงเราคงได้ดี  ถ้าบัวไม่มีรากใบคงมองไม่สวยเท่าไหร่ ถ้าบัวแล้งน้ำแห้งตายไม่เหลือความหมายให้ชวนมอง คนเราก็คงเหมือนกันนึกฝันแต่ความยิ่งใหญ่หลงลืมว่าเคยเป็นใคร สุดท้ายก็บัวแล้งน้ำ”
 
มีงานสัมมนาของหอสมุดพระราชวังสนามจันทร์เมื่อไรผมต้องร้องเพลงทุกที แถมไม่ร้องเพลงเดียว ยังร้องเพลงอื่น ๆ ต่ออีกสองสามเพลง โดยไม่สนใจว่าใครจะชอบหรือฟังเสียงร้องเพลงของผมได้หรือไม่ น้องบางคนบอกว่าต้องรีบแย่งไมค์พี่บูรณ์มาไว้ก่อน ไม่งั้นเดี๋ยวแกร้องเพลงอีก 😀  😆  😀 
 
จุดที่ทำให้ผมเลิกร้องเพลงในงานสัมมนาบุคลากรเนื่องจากคุณแม่ขอร้อง (พี่นก) มาบอกว่าอย่าร้องเลย ท่านผู้บริหารในอดีตท่านหนึ่งบอกว่า สมบูรณ์นี่ช่างทำไปได้ ทำแบบนี้มันร้องไล่แขกกันนี่หว่า
 
ตั้งแต่บัดนั้นเป็นต้นมา ผมก็เลิกขึ้นร้องเพลงหน้าเวทีในงานสัมมนาบุคลากรของหอสมุดพระราชวังสนามจันทร์มาเป็นเวลาเกือบร่วม 10 ปีแล้ว
 
ครั้งนี้ในงานสัมมนาบุคลากรของสำนักหอสมุดกลาง วันที่ 4 มกราคม 2561 ณ ดี วารี ดีวา นาน่า แก่งกระจาน จ.เพชรบุรี  มีบุคลากรมารวมกันทั้ง 3 วิทยาเขตคือ ท่าพระ สนามจันทร์ เพชรบุรี รวมสำนักงานเลขานุการ และงานจดหมายเหตุ ผมได้รับโอกาสยิ่งใหญ่นี้อีกครั้งหนึ่ง เมื่อท่านผู้อำนวยการสำนักหอสมุดกลาง ผศ.ดร.ศักดิพันธ์ ตันวิมลรัตน์ กล่าวว่าใครได้รับรางวัลสร้อยคอทองคำต้องขึ้นมาร้องเพลง
      
ผมไม่รอช้ารีบไปหาดีเจทันที กะจะขอเพลงบัวแล้งน้ำ แต่ความที่เป็นเพลงเก่า ดีเจหาเนื้อร้องให้ไม่ได้ ผมจึงเลือกเพลงใหม่เป็นเพลง “บัวลอย” เพราะกะเอาจังหวะมัน ๆ ร้องผิดร้องถูกคงไม่กระไรเพราะจังหวะของเพลงนี้มันมาก เนื้อหาก็ดี ก็ดำน้ำไปร้องทันบ้างไม่ทันบ้าง มีน้อง ๆ ข้างล่างช่วยร้องด้วย  ผมรู้สึกว่าเวทีนี้ช่างมีความหมายกับผมเหลือเกิน ได้ยินเสียงโห่ร้อง จะเป็นเสียงโห่ไล่หรือเปล่าผมไม่สนใจเท่าไรนัก แต่คิดเข้าข้างตัวเองว่าทุกคนในงานสัมมนาครั้งนี้คงมีความสุขไปด้วย เพราะหาคนร้องผิดเนื้อหา ผิดจังหวะหายากนะครับ เพราะส่วนใหญ่จะร้องเพลงกันเพราะ ๆ และร้องถูกทำนองกันน่าฟังอยู่แล้ว มีแบบผิด ๆ มาคั่นเวลาบ้างสักหนึ่งเพลงคงไม่ว่ากัน  คิดเข้าข้างตัวเองแบบเชิงบวกไว้  ส่วนพี่นกส่งคลิปที่อัดไว้ไปให้ญาติพี่น้องในกลุ่มไลน์ชาว V-R Family ดูเขาให้คะแนนผมเต็มสิบกันหมดเลยนะครับ

 
ความดีใจของผมนอกเหนือจากการได้รับโชคจากการจับสลากให้ได้รับรางวัลสร้อยคอทองคำที่ท่านผู้อำนวยการสำนักหอสมุดกลาง เชิญภรรยาผมไปจับรางวัลและผู้โชคดีกลายเป็นผมนั้น ความดีใจอีกอย่างของผมคือการได้ขึ้นเวทีร้องเพลงนี่เอง

ขอขอบพระคุณท่านผู้อำนวยการสำนักหอสมุดกลาง ผศ.ดร.ศักดิพันธ์ ตันวิมลรัตน์ มากครับที่ให้โอกาส
 
ขอบคุณภาพบุคลากร จากสำนักหอสมุดกลาง
 

Leave a Reply

Tags

blog CONSAL KPI PULINET การจัดการความรู้ การดูแลสุขภาพ การทำงาน การท่องเที่ยว การบริการ การปฏิบัติงานล่วงเวลา การประชาสัมพันธ์ การพัฒนาตนเอง การพัฒนาบุคลากร การลงรายการ การศึกษาดูงาน การอ่าน การเรียนออนไลน์ กิจกรรมสำหรับเด็ก กิจกรรมส่งเสริมการอ่าน กิจกรรมห้องสมุด ความสุข ค่ายห้องสมุด งานบริการ ธรรมะ นวนิยาย นักเขียน บรรณารักษ์ บริการชุมชน ประกันคุณภาพ ภาพถ่าย ภาษาอังกฤษ มหาวิทยาลัยศิลปากร ระบบห้องสมุดอัตโนมัติ วัด วันสำคัญ วารสาร สัมมนา สุขภาพ หนังสือ หนังสือบริจาค หนังสือและการอ่าน หอสมุดพระราชวังสนามจันทร์ ห้องสมุด ห้องสมุด 24 ชั่วโมง อาหาร