เป็นเวลา 5 วันเต็มๆกับค่ายห้องสมุดสุดหรรษาของความสนุกสนานของเด็กๆ มีอะไรเกี่ยวกับเด็กๆที่น่าร๊ากๆมากๆมาเล่าสู่กัน ประเดิมด้วยวันแรกที่เปิดค่ายพอเริ่มลงทะเบียน เด็กๆทุกคนก็จะได้รับเสื้อสีฟ้ากันปรากฏว่าเด็กๆเปลี่ยนกันตรงนั้นแบบไม่อายใครเลย (นางแบบนู๊ดยังอายเลย) ส่วนศิษย์เก่าค่ายพอเจอกันก็คุยกันจ้อ ส่วนน้องใหม่ยังวางมาดครึมไว้ก่อนเอาไว้สักสองสามวันก่อนให้ป้าๆตายใจก่อนจะจ้อให้ป้าๆปวดหัวเลย ปีนี้มีเด็กๆที่ชื่อเล่นซ้ำกันหลายคน เช่นน้องกายอ้วน(ขวัญใจพี่แจ๊ค) น้องกายหล่อ(ตัวเล็ก+รูปหล่อ) และมีน้องพิมใหญ่และน้องพิมเล็ก แถมพี่น้องควงกันมาเป็นคู่ๆเช่นน้องก้องก็จูงน้องกายหล่อมา น้องมิ้งค์คนสวยก็จูงน้องมูน น้องป๊อบก็จูงน้องฟ้า น้องเบลก็จูงน้องแบมตาหวานมา มากันแบบพี่ๆน้องๆน่ารักดีผู้ปกครองบอกว่าเสีย 200 บาท เกินคุ้มจริงๆ (ซื้อ1 แถม 1 ) ส่วนน้องกอล์ฟศิษย์เก่าพึ่งจะมาเอาวันสุดท้ายเนื่องจากติดภาระกิจที่โรงเรียน แต่น้องกอล์ฟบอกวันเดียวก็ต้องมาให้ได้แสดงว่าค่ายห้องสมุดฯ ของเราจัดได้ดีซิน๊ะ (คณะกรรมการยิ้มแป้นเชียว) พอมาถึงก็รับอาหารว่างตอนบ่ายพอดีเลย น้องกอล์ฟก็ซัดซาลาเปาไป 3 ลูกชดเชยที่ไม่ได้มาหลายวัน
กิจกรรมปีนี้ไม่เหมือนทุกๆปี ประเดิมด้วยการแข่งแรลลี่ ซึ่ง หัวหน้ากลุ่ม 6 กลุ่ม หลังจากรับฟังคำอธิบายจากน้าพิชิต+ลุงมนตรีแล้วก็มาสื่อสารกับลูกทีม 10 กว่าชีวิตรู้ เรื่องบ้างไม่รู้เรื่องบ้างและแล้ว ก็พาลูกทีมวิ่งกันหัวฟัดหัวเหวี่ยงจนน้องตัวเล็กวิ่งตามแทบไม่ทัน(ไม่รู้ว่าพวกพี่วิ่งอะไรกันเขาวิ่งก็วิ่งตามไปอย่างงันแหละ) กว่าจะถึงจุดหมายปลายทางก็ทำให้ลูกทีมถึงกับลิ้นห้อย โดยเฉพาะหัวหน้ากลุ่มน้องปูนปั้น วิ่งจนเงินหล่นออกจากกระเป๋า แต่น้องปูนปั้นไม่สนใจเงินที่หล่นขอให้เจอเป้าหมายอย่างเดียว(ถือว่าคุณพ่อทำงานธนาคารละซิ) น้องๆตัวเล็กเลยเก็บเอาเสียเลย (ห้ามทวงคืนน๊ะพี่ปูนปั้น) แต่ละกลุ่มวิ่งหามหาสมบัติกันอย่างสนุกสนานบางกลุ่มก็บ่นว่าทำไมคุณน้า+คุณลุงซ่อนเก่งจังแต่ละจุดที่ซ่อนมหาสมบัติโหดเหลือเกิน ในที่สุดชัยชนะก็เป็นของกลุ่มสีเหลืองซึ่งนำทีมโดยน้องป็อบ (ศิษย์เก่า 3 ปีซ้อน) รับรางวัลเป็นขนมปังไป 1 ปีบนำไปแจกลูกทีมกันทั่วหน้า (ส่วนปีบป้าเกขอเอาไว้ใส่สีน๊ะจ๊ะ) ปีนี้เด็กๆสนุกกับกิจกรรมกันหลายอย่างโดยมีป้าๆ+ลุงๆ+น้าๆ ได้โชว์วิทยายุทธ์ (แอบฝึกมาก่อน) กันอย่างสุดฝีมือ เช่น ทำว่าว (บางคนชักไม่ขึ้นทากาวมากไปหน่อยหนักกาว) ทำพวงมะโหด (โหดสมชื่อ) เพราะต้องใช้ความพยายามคลี่ส่วนที่ตัดออกมาแต่ละชั้นไม่ให้ขาดจากกันและต้องนำมาซ้อนกัน 3 ชั้น บิดลูกโป่ง บิดไปแตกไปสนุกสนานกันใหญ่ ส่วนทำตุ๊กตากระดาษ ทำไปทำมาแขน-ขาไม่เท่ากันต้องถามป้าเก ป้าเกก็บอกว่าป้าดวงเป็นคนติด (อภัยให้ป้าเถอะหลานๆเอยป้าแก่แล้วสายตาไม่ดี) ปรากฎว่าผลงานเด็กที่นำกลับบ้านเป็นที่พึงพอใจของคุณพ่อ-คุณแม่มากไม่คิดว่าลูกตัวเองจะทำได้ (พี่เลี้ยงช่วยทำ) บางท่านบอกว่าขอให้ทำเผื่อน้องที่บ้านด้วยได้ไหม ด้วยความใจดีป้าๆ+ลุงๆ ก็ดึงผลงานที่นำมาโชว์ไว้ให้ไปหมดเลย
ปีนี้มีเด็กๆที่เป็นขวัญใจของพี่นักศึกษา(พี่เลี้ยง)และป้าๆ หลายคน เช่นน้องหม่อน ขวัญใจน้าน้อง(เพราะชื่อเหมือนลูกสาว) ใครอยากทราบรายละเอียดว่าทำไมน้องหม่อนจึงเป็นขวัญใจน้าน้องให้สอบถามได้ที่น้าน้อง น้องวัลย์ขวัญใจพี่จิ๊บ (พี่เลี้ยง) แต่ คงไม่ใช่ขวัญใจป้าๆหรอกน๊ะเพราะป้าๆพูดอะไรน้องวัลย์แกก็เฉยไม่รู้ร้อนรู้ หนาวเลยน้องวัลย์มาโชว์ลวดลายเอาตอนปิดค่ายออกไปเต้นยมฑูตกับพี่ได้อย่างไร งงๆๆกันใหญ่ ส่วนน้องเลิฟก็เป็นขวัญใจเพื่อนๆทุกคน (แหมรู้ละซิว่าคุณพ่อของน้องเลิฟเป็นนักพากษ์อยู่ ช่อง 7 สีทีวีเพื่อคุณ แถมยังเป็นศิษย์เก่าศิลปากรอีกอยากเข้าวงการกันละซิ ถึงตอนทานข้าวกลางวันเด็กๆบางคนบอกว่าป้าแบบนี้ไม่เคยทาน ป้าก็บอกทานไปเถอะ(มีให้กินก็บุญแล้ว ป้าใจร้าย 555+) ส่วนน้าใหญ่เหลือบเห็นน้องกายหล่อนั่งมองจานข้าวอยู่ น้าใหญ่ก็สวมวิญญาณของความเป็นแม่ จึงเดินตรงไปหาน้องกายหล่อ เป้าหมายของน้าใหญ่คือตักข้าวใส่ปากน้องกายและแล้วน้องกายก็กินเอากินเอา (เพราะถูกป้าใหญ่บังคับหรือป่าว) ปีหน้าป้าเกต้องสัมภาษณ์เด็กก่อนว่าตักข้าวกินเองได้ป่าวถ้าไม่ได้หมดสิทธ์เข้าค่ายนะจ๊ะ
ปี นี้พี่เลี้ยงจากคณะวิทย์ฯเต้นเป็นอย่างเดียวโดยเฉพาะเพลง ยมทูต หากินได้ทั้ง5 วัน จนน้องๆไม่กล้าทำชั่วเลย ถ้าพี่ๆจะส่งทายาทมาปีหน้า ขอให้เตรียมเพลงมาหลายๆเพลงหน่อยนะจ๊ะพี่จ๋า น้องๆกลัวยมทูตหมดแล้วหวาดเสียวกันใหญ่เลย มีเกมยอดยอดฮิตเล่นกันทุกปีคือเกมเป่ายิงฉุบพระราชาเล่นกันทุกปีไม่มีเบื่อ หลังจากปิดค่ายแต่ละวันแล้วขณะรอผู้ปกครองมารับเด็กๆก็เล่นกันต่อที่หน้า หอสมุดโดยมีหัวหน้าแก็งคือพี่เมฟันเหล็กเด็กแนวเป็นหัวหน้าแก็งสุดระห่ำ ร่วมด้วยน้องกระแตเหยินน้อย น้องมีนแว่นกลม น้อง จูน (ลูกติ่งป้าอ้วน) ทายาทหอสมุดทั้งนั้น บางครั้งก็เต้นยมทูตกันอย่างสนุกสนาน ฝึกทายาทไว้ก่อนอีกไม่กี่ปี่ ป้าๆ น้าๆทั้งหลายก็จะวางมือแล้วให้ทายาทรับมรดกต่อ)
ผู้ปกครองบางท่านบอกว่าเข้าค่าย 5 วันน้อยไป น่าจะเข้าสักเดือนผู้ปกครองขา แค่ 5 วัน ป้าดวงก็ทานยาพาราไป 4 เม็ดแล้วถ้าเป็นเดือนคงต้องกินพาราทุกวันแน่เลย เด็กเกือบ 60 คน มีทั้งพูดรู้เรื่องและไม่รู้เรื่อง
ปีหน้าป้าเกต้องสอบคัดเลือกให้ดีน๊ะ ห้ามใจอ่อนนะจ๊ะ