ไม่ใช่ชื่อเพลงนะคะท่านผู้อ่าน แต่เป็นคำที่เจ้าของผู้ผลิตสื่อสิ่งพิมพ์แสลงใจมากกก…ในห้วงเวลานี้ไม่ต้องการพบกับคำนี้เลย แต่ก็สุดที่จะฝืนต่อกระแสโลกแห่งเทคโนโลยียุคดิจิตอลต่อไปไม่ไหว มันเข้าสู่ยุควิกฤติของสื่อสิ่งพิมพ์แล้วจริงๆ ในปี 2559 ที่ผ่านมาทั้งปีมีนิตยสารหนังสือพิมพ์ระดับตำนานปิดตัวโบกมือลาจากแผงไปมากมายนับสิบ เรียกว่าแทบจะทุกเดือนที่มีข่าวการปิดตัวเลิกจัดพิมพ์ของสื่อสิ่งพิมพ์ (ดิฉันเคยเขียนรายงานไปก่อนหน้านี้แล้ว) มาในปีนี้สถานการณ์ดังกล่าวก็ยังคงอยู่มีข่าวคราวการปิดตัวเลิกจัดพิมพ์และโบกมือลาจากผู้อ่านไปอีกตามเคย เท่าที่รวบรวมมาได้ตั้งแต่ต้นปีมีดังนี้ค่ะ
    –  Men’s Health และ Women’s Health   ทั้งสองชื่อนี้เป็นนิตยสารแนวสุขภาพของผู้ชายและผู้หญิง ปิดตัวไปเมื่อเดือน พฤษภาคม   (2549-2560) 
    –  Marie Claire  เป็นนิตยสารผู้หญิง ปิดตัวไปเมื่อเดือน เมษายน  (2547-2560)
    –  เนชั่นสุดสัปดาห์ เป็นนิยสารรายสัปดาห์แนววิเคราะห์ข่าว  ปิดตัวไปเมื่อเดือน มิถุนายน   (2535-2560)
– นิตยสาร Go Genius  เป็นนิตยสารวิทยาศาสตร์สำหรับเด็ก (ของนานมีบุ๊คส์) ปิดตัวไปเมื่อเดือน มิถุนายน  (2535-2560)
– นิตยสารครัว  เป็นนิตยสารแนวแม่บ้านและการทำอาหาร (ของสนพ.แสงแดด) ปิดตัวไปเมื่อเดือน กรกฎาคม  (2537-2560)
– นิตยสาร Health & Cuisine เป็นนิตยสารอาหารและสุขภาพ (ของเครืออมรินทร์) ปิดตัวไปเมื่อเดือน สิงหาคม  (2544-2560)
       แล้วยังมีหนังสือพิมพ์ คม ชัด ลึก รายวัน ที่มิได้เลิกจัดพิมพ์แต่ก็ลดวันในการจัดพิมพ์ฉบับวันเสาร์-อาทิตย์ โดยรวมสองวันเหลือ 1 ฉบับ ตั้งแต่วันเสาร์ที่ 5 +6 สิงหาคมเป็นต้นไป
      นี่คือแรงสั่นสะทือนเสมือนอาฟเตอร์ช็อคในวงการสื่อสิ่งพิมพ์ที่ยังคงมีอย่างต่อเนื่องแน่นอน สถานการณ์นี้มิใช่เกิดเฉพาะประเทศไทยแต่เป็นเหมือนกันทั่วโลก เมื่อมียุครุ่งเรืองก็ย่อมมียุคโรยรา โปรดติดตามตอนต่อไปนะคะ