คุณภาพ
คุณภาพของพนักงานเข้าทำงานใหม่ชาวไทย ในสายตานายจ้างชาวญี่ปุ่น
ซึ่งมีการสำรวจไว้อย่างไม่เป็นทางการมีดังนี้
1 ขาดทักษะพื้นฐานการทำงานอย่างมาก ทั้งการเขียน การอ่าน
การรายงาน การนำเสนอ การประชุม
- ไม่จดบันทึก ไม่อ่านบันทึก ทำให้ต้องถามซ้ำแล้วซ้ำอีก
จดแล้วไม่อ่าน
- ไม่รู้จักกาลเทศะ ขาดสามัญสำนึก เริ่มจากครอบครัวที่
เปลี่ยนจากสัตว์เลี้ยงลูกด้วยนม เป็นสัตว์เลี้ยงลูกด้วยเงิน
ครูต้องเอาใจนักเรียน ในที่ทำงานจึงมีความไม่เหมาะสม
หลายๆ อย่าง ขาดสัมมาคารวะ ไม่ขอโทษไม่ขอบคุณ ฯ
- ใช้คำว่าไม่เป็นไรมากเกินไป ในการทำงานใช้ไม่ได้
เมื่อผิดต้องมีการแก้ไข ถ้าไม่เป็นไร หมายถึงจะทำผิดซ้ำอึก
- ขาดการรายงาน แจ้งให้ทราบและหารือ เป็นการรายงาน
อย่างไม่เป็นทางการ เมื่อเริ่มการทำงาน ไม่ว่างานจะมี
อุปสรรคหรือ ยังไม่ได้เริ่มทำงาน
- ไม่รู้จักคิด ทำผิดซ้ำซาก รอรับคำสั่ง ขาดจิตสำนึก
ของการเรียนรู้ การเสนอความคิดของตนเอง ที่จะป้องกัน
หรือแก้ไขปัญหา
- คิดว่า ได้แค่ไหนก็ทำแค่นั้น มากกว่า ทำแค่ไหนก็ได้แค่นั้น
คิดว่าได้ค่าจ้างน้อย ก็ทำให้น้อย ไม่ทำเต็มความสามารถ
- ไม่ขอโทษหรือรู้สึกผิดต่อความผิดพลาด เพราะมักจะชี้แจง
เหตุผลก่อน ทำให้เหมือนการแก้ตัว แทนที่จะกล่าวคำขอโทษก่อน
- ยังไม่บรรลุนิติภาวะทางอารมณ์ กลัวที่จะรับผิดชอบ
“พนักงานคนไทยดูเหมือนจะเป็นผู้ใหญ่ช้ากว่าชาติอืนอยู่สองสามปี”
เพราะสังคมไทย สร้างคนไทยให้เป็นอย่างนั้น
- หลงตัวเอง โดยเฉพาะผู้ที่เรียนเก่ง เรียนสูง ดูถูกเพื่อนร่วมงาน
บางบริษัทจึงมีนโยบาย ไม่รับลูกคนรวย ไม่รับคนเก่งเข้าเป็นพนักงาน
อาจจะเป็นทัศนคติในแง่ลบ แต่ก็เป็นกระจกส่องลักษณะการ
ทำงานของคนไทยในอีกมุมมองหนึ่ง
(เก็บความจาก (Productivity World 13 (2551))
