เล่าเรื่อง….เดินทางโดยรถไฟ
เมื่อวันที่ 15-18 กุมภาพันธ์ 2559 ที่ผ่านมา ดิฉันได้มีโอกาสไปประชุมวิชาการระดับชาติ PULINET ครั้งที่ 6 Growing Green Library for All จังหวัดสงขลา เดินทางโดยรถไฟ (ด่วนพิศษ) ปลายทางสถานีหาดใหญ่ ออกเดินทางจากสถานีนครปฐม 16.10 น. เราเดินทางด้วยกันประมาณ 4 คน คือ พี่ปอง, พี่ติ๋ว, พี่พัช และดิฉัน ถึงสถานีหาดใหญ่ เวลาประมาณ 7 โมงเช้า เวลาช้าไปกว่าตั๋วนิดนึง เนื่องเส้นทางที่ผ่านจังหวัดพัทลุง เป็นเส้นทางที่กำลังซ่อมแซม ไม่สามารถใช้ความเร็วได้ เรื่องที่จะนำมาเล่าคือการมีชีวิตอยู่บนรถไฟ ซึ่งเป็นครั้งแรกในชีวิตที่เดินทางโดยรถไฟ เมื่อรถไฟออกจากสถานีนครปฐมเราก็นั่งคุยกัน พอดีได้เพื่อนร่วมทางเลยคุยกันอย่างสนุกสนาน เพื่อนร่วมทางชื่อพี่แอ๋วถามว่าจะไปไหนกัน เราบอกว่าจะไปประชุมที่หาดใหญ่ คุยกันได้ซักพัก ท้องเริ่มหิว เราน่าจะมีอะไรลองท้องกันบ้างเพราะจะต้องใช้เวลาในการเดินทางนาน ถ้าตื่นขึ้นมาตอนดึก ๆ จะหิว พี่แอ๋วแนะนำว่าที่สถานีราชบุรีจะมีก๋วยเตี๋ยวอร่อย กล่องละ 10 บาท พอรถไฟจอดที่สถานีราชบุรี แม่ค้า พ่อค้า ต่างนำสินค้าขึ้นมาจำหน่ายบนรถไฟ ดิฉันซื้อ 2 กล่อง เผื่อพี่พัช 1 กล่อง ปริมาณนั้นเท่ากับราคา ความอร่อยหรือ….แล้วแต่ความชอบของแต่ละคน เห็นขนาดกล่องแล้วคงเอาไม่อยู่ (สโลแกนจอดทุกสถานี กินทุกสถานี) จากสถานีราชบุรีก็ไม่มีอะไรขายแล้ว เพราะเริ่มค่ำ
จึงชวนพี่พัชสั่งข้าวบนรถไฟ พนักงานเข้ามาถามว่าจะสั่งอาหารไหมคะ? เราเลยพยักหน้ากับพี่พัช ชวนกันกินข้าว และชวนพี่ติ๋ว กะพี่ปอง พี่ปองบอกว่าทานข้าวมาแล้ว ส่วนพี่ติ๋วตกลง เราเลยมานั่งด้วยกัน 3 คน พนักงานเอาโต๊ะมาปูให้ แล้วสั่งอาหารกัน พี่ติ๋วบอกว่าวันนี้พี่ติ๋วทานเจ หลีกเลี่ยงเนื้อสัตว์ สั่งเป็นไข่เจียวเปล่าๆ เสิร์ฟพร้อมต้มจืดไม่ใส่เนื้อสัตว์, ส่วนพี่พัชดูเมนูแล้วไปสะดุดตาตรงเมนูข้าวผัดรถไฟ ชื่อแปลกดีมันน่าจะมีอะไรที่พิสดาร ถึงได้ชื่อนี้ ถามพนักงานว่าใส่อะไรลงไปบ้าง พนักงานหยุดคิดสักพัก บอกว่ามันเป็นชื่อที่พ่อครัวตั้งขึ้นมาให้ดูแปลก พี่พัชไม่ลังเลเพราะอยากลองจึงสั่งข้าวผัดรถไฟเสิร์ฟมาคู่กับต้มยำ เรานึกถึงว่ามันน่าจะมีหมอนรองรถไฟ รางรถไฟ อะไรที่เกี่ยวกับรถไฟ ส่วนดิฉันสั่งพริกแกงหมูราดข้าวเสิร์ฟพร้อมต้มยำ และมีน้ำส้มขวดจิ๋วมาเสิร์ฟคู่กัน เมื่อข้าวมาเสิร์ฟทุกคนไม่รีรอ มันเป็นมื้อที่พิเศษที่สุด เพราะกินไปชมวิวข้างทาง บรรยากาศช่างโรแมนติกซะเหลือเกิน แต่ราคาก็ไม่ธรรมดาเพราะกินแบบคนที่ไม่ธรรมดา สิ่งที่อยากเห็นคือข้าวผัดรถไฟ คิดในใจว่ารสชาติก็น่าจะไม่ธรรมดา พอพนักงานนำมาเสิร์ฟ โอ้โห! พิสดารจริงๆ มันเหมือนกับข้าวผัดแบบทั่วๆ ไป มันพิสดารตรงไหน ตั้งชื่อซะเก๋เลย ส่วนรสชาติไม่ต้องบอกว่า อร่อยหรือไม่อร่อย ขอเก็บเป็นความลับ…. แต่พี่พัชบอกว่าผัดเองอร่อยกว่า
เมื่อทานข้าวกันเสร็จแล้ว ประมาณ 1 ทุ่ม พนักงานรถไฟมาปูเตียงให้ มีชั้นบนและชั้นล่าง พวกเรานอนเตียงล่างทุกคน ซักพักเสียงเริ่มเงียบลง บรรยากาศข้างทางก็มองไม่เห็น ก็ต่างคนต่างนอน ตื่นขึ้นมาอีกทีก็ 7 โมงเช้าพอดี ถึงสถานีหาดใหญ่ ต่อรถสองแถว จนถึงโรงแรมลีการ์เดน ซึ่งห่างจากสถานีรถไฟไม่มากนัก