4 ก.พ. 58 ในขณะกำลังให้บริการสารนิเทศ ชั้น 2 ได้มีนักศึกษาระดับปริญญาโท มาสอบถามว่า ดิฉันหาวิทยานิพนธ์ของนักศึกษารายหนึ่งไม่พบ ดิฉันจึงขอชื่อ-สกุล ของนักศึกษารายนี้  จึงดำเนินการสืบค้นใน opac ปรากฎว่า “ไม่พบ” รายการนี้เช่นกัน จึงสอบถามว่าแน่ใจไหมคะว่านักศึกษาจบมหาวิทยาลัยศิลปากรแห่งนี้ นักศึกษายืนยันและแจ้งว่าจบคณะวิทยาศาสตร์ ดิฉันจึงทำการสืบค้นอีกครั้ง ผลคือ “ไม่พบ” จึงสอบถามว่า ในตอนจบนักศึกษารายนี้ได้มีการเปลี่ยนชื่อ-สกุลหรือไม่ นักศึกษายืนยัน ไม่นะคะ ชื่อ-สกุลนี้ ที่คณะวิทย์ฯ มีวิทยานิพนธ์ของนักศึกษารายนี้  แต่ที่ต้องมาเอาที่นี่ (snc) เพราะเล่มที่คณะวิทย์ฯ มีคนยืมใช้อยู่ อาจารย์แจ้งให้มาที่นี่ ดิฉันจึงนำชื่อ-สกุลไปตรวจสอบใน www.reg.su.ac.th อีกครั้ง จึงพบว่า มีชื่อเป็นนักศึกษาคณะวิทย์ฯ มศก. จริง รหัส 55………….  และจบปีการศึกษา 2557  จึงนำชื่อ-สกุลไปตรวจสอบใน Google เพื่อหาชื่อวิทยานิพนธ์ จนพบชื่อวิทยานิพนธ์  และจึงโทรศัพท์ประสานสอบถามไปยังฝ่ายวิเคราะห์ฯ ในขณะที่น้องๆ ฝ่ายวิเคราะห์ฯ กำลังช่วยหาตัวเล่ม จึงมาแจ้งนักศึกษา+สอบถามความประสงค์  นักศึกษาแจ้งความประสงค์ว่าจะขอยืมอ่าน+ขอถ่ายเอกสาร จึงแจ้งว่าขณะนี้กำลังค้นหาตัวเล่ม + แจ้งกำหนดเวลาคร่าวๆ  นักศึกษาเกรงใจบอกว่าไม่เป็นรัยไม่รีบ จะมาขอรับพรุ่งนี้ ดิฉันจึงขอหมายเลขโทรศัพท์ติดต่อกลับไว้ด้วย  หลังจากนี้ ดิฉันจึงรีบโทรศัพท์ไปแจ้งน้องๆฝ่ายวิเคราะห์ฯ ว่าผุู้ใช้จะขอมารับในวันพรุ่งนี้ ปรากฎว่าเจอตัวเล่มพอดี จึงรีบวิ่งตามนักศึกษาไปชั้น 1 เนื่องจากนักศึกษาเพิ่งจะเดินลงไป ปรากฎว่า “ไม่พบ” จึงรีบโทรศัพท์หาประมาณ 5 สาย นักศึกษา “ไม่รับสาย” จึงเดินกลับขึ้นมางานบริการสารนิเทศ ปรากฎว่า พี่พัชรีรับตัวเล่มในลิฟท์จากน้อง  ๆ วางไว้บนโต๊ะดิฉันแล้ว ดิฉันจึงเขียนโน๊ตรายละเอียดติดไว้
หลังจากนี้ประมาณ 2-3 ชั่วโมง นักศึกษาโทรกลับ แล้วสอบถามว่า พี่โทรหาหนูเหรอคะ ดิฉันบอกว่าใช่ค่ะ จะให้มารับวิทยานิพนธ์ แต่หนูไม่รับสาย ถามกลับว่าตอนนี้อยู่ที่ไหนแล้วคะ นักศึกษาแจ้งว่า ถึงบ้านแล้วค่ะ ดิฉันจึงหัวเราะ นักศึกษากล่าวขอบคุณมาก แล้วแจ้งว่าไม่เป็นรัยค่ะพรุ่งนี้ไปรับตัวเล่มนะคะ ดิฉันตกลง ก่อนวางสายนักศึกษากล่าวว่า พี่คะ หนูจะรบกวนให้พี่นำวิทยานิพนธ์ไปสั่งถ่ายเอกสารให้หนูก่อนจะได้หรือไม่ หนูเข้ามารับจะได้ไม่ต้องรอถ่าย จะรบกวนไปไหม ดิฉันคิดว่ามีชื่อ-สกุล และเบอร์ติดต่อกลับนักศึกษาแล้ว + จำนวนหน้าไม่มากนัก จึงค่อนข้างวางใจว่านักศึกษาจะมารับเอกสารและสามารถติดต่อกลับได้แน่นอน จึงตกลง แล้วรีบนำไปสั่งถ่ายให้ และแจ้งร้านถ่ายเอกสารว่าถ่ายเสร็จขอเอกสารพร้อมต้นฉบับคืนทันที เน่ื่องจากเอกสารยังดำเนินการไม่แล้วเสร็จ และเมื่อนักศึกษามารับในวันพรุ่งนี้จะเก็บค่าใช้จ่ายไปให้ต่อไป
วันรุ่งขึ้นนักศึกษามาติดต่อรับเอกสาร ดิฉันไปรับประทานอาหารกลางวัน  หลังจากกลับมาจากรับประทานอาหาร พี่พัชรีแจ้งว่านักศึกษามารับเอกสารไปแล้ว และได้เก็บเงินค่าถ่ายเอกสารไว้ให้จำนวน 42 บาท ดิฉันจึงรีบนำไปชำระให้ร้านถ่ายเอกสารทันที ต่อมาในตอนเย็นจึงเห็นว่านักศึกษาได้ส่ง message มาขอบคุณ พร้อมแจ้งว่า ตอนเที่ยง ๆ ได้เข้ามารับเอกสาร แต่ไม่เจอพี่ หนูตั้งใจซื้อกล้วยทอดมาฝาก ก่อนเดินเข้าห้องสมุดฯ มองเห็นป้ายด้านหน้าทางเข้าติดไว้ว่า “ห้ามนำอาหารและเครื่องดื่มเข้ามา” จึงกลัวๆ กล้าๆ แต่ก็แอบใส่กระเป๋าเข้ามาจนสำเร็จ แต่ก็ไม่เจอพี่ วันหลังจะมาใหม่นะคะ  ดิฉันจึงตอบกลับไปว่าม่ายเป็นรัยค่ะ ไม่่ต้องยอมผิดระเบียบ  เจ้าหน้าที่บริการด้วยหน้าที่และความเต็มใจจร้าา