😆 ฉันอ่านหนังสือพิมพ์ไทยรัฐ ฉบับวันจันทร์ ที่ ๒๖ สิงหาคม พ.ศ. ๒๕๕๗ หน้า ๘-๙.  คอลัมภ์ข่าวเศรษฐกิจไทยรัฐ
วิเคราะห์วิกฤติ “การบินไทย” “บรรยง พงษ์พานิช” ไขปมร้าวลึกก่อนล่มสลาย
ฉันไม่ได้เคยใช้บริการสายการบินไทย  เลยอธิบายไม่ได้   ว่ามีบริการเป็นอย่างไร? รู้เพียงว่าญาติของฉันซึ่งเป็นเพื่อนรุ่นเดียวกันเป็นแอร์ แต่ก็ไม่ได้มีการติดต่อกัน
บทความกล่าวถึง  การดำเนิงาน … กว่าจะเป็น บริษัทการบินไทย จำกัด (มหาชน)   ตั้งแต่อดีต จนถึงปัจจุบัน แต่สิ่งที่สดุดตา คือ ….
🙄 ตำคมโดนใจ “องค์กรใดก็ตาม ถ้าการให้รางวัลคน การเลือกคน การเลื่อนขั้น การเลื่อนตำแหน่ง ไม่ได้เป็นไปตาม  Merit Base  องค์กรนั้นก็รอเวลาล่มสลายได้เลย  คนดี คนเก่ง  ใครเขาจะมาทน  นอกจากพวกทีได้ประโยชน์จากระบบแบบนี้  คนดีที่เขามีที่ไป  เขาก็เผ่นหมด”
:oops:ถ้าไม่แก้ปัญหาที่รากฐาน (fundamental problems) ในที่สุด ต้องกลับมามีปัญหาอีกครั้ง แต่ก็มักจะไม่มีใครสนใจปัญหาอนาคต ขอเพียงผลักให้พ้น ระยะเวลาที่ตนต้องรับผิดชอบเป็นพอ  อย่างที่มาร์กาเร็ต  แทตเชอร์ พูดไว้   “When State Owns, Nobody  Owns, When  Nobody  Owns, Nobody  Cares”
หอสมุดพระราชวังสนามจันทร์ “”We love library”
คุณรู้หรือไม่
๑.  ระยะทางจากกรุงเทพฯ ไป ภูเก็ต  ใช้ระยะทางบิน ๗๐๐ กิโลเมตร  การบินไทยมีต้นทุนเก้าอี้  @ ๒๕๙๐ บาท
ไทยแอร์เอเชีย @ ๑๑๑๕ บาท  ถ้าคิด Load Factor (อัตราการบรรทุกโดยสาร)  ๘๐ %  การบินไทยต้องขายที่ ๓๒๔๐ บาท (ไปและกลับ ๖๔๘๐  บาท)
ขณะที่ไทยแอร์เอเชียขายเพียง  @ ๑๔๐๐ บาท  (ไปและกลับ  ๒๘๐๐ บาท)  ก็คุ้มทุนแล้ว
๒.  ระยะทางจากกรุงเทพฯ -ญี่ปุ่น ? พี่ปองกี่บาท?
คิดราคาเหมือนค่าไฟฟ้าเลยแฮะ  ดีนะที่เป็นคนประหยัด