ช่วงนี้ก็อินเทรนด์ไปกับเค้าบ้างดีกว่า เดินไปตรงไหนในหอสมุดฯ ก็จะได้ยินคนพูดภาษาอังกฤษ โดยเฉพาะป้าตาของเรา หลังจากเข้าคอร์สอบรมภาษาอังกฤษกับคุณครูตุ้ม (อาจารย์ชนินทร์ อมรบุตร) ในรุ่นลายครามมาแล้ว ก็มาฟุตฟิตฟอไฟทุกวัน
แต่ที่อยากเล่าวันนี้ไม่ใช่เรื่องฟุตฟิตฟอไฟที่ตัวเองแสนจะไม่ถนัด… แต่เป็นเรื่องเกี่ยวกับตัวอักษรภาษาอังกฤษ ที่ตอนอบรมคุณครูตุ้มถามรุ่นลายครามอย่างพวกเราว่า เขียนตัวแบบนี้คุ้นมั้ย อ่านได้มั้ย พวกเราก็พร้อมใจกันบอกว่าอ่านได้ เพราะคุ้นเคยสมกับเป็นรุ่นลายคราม
ตัวอักษรภาษาอังกฤษที่ว่า เรามักจะคุ้นเคยกับการเขียนที่เป็นตัวพิมพ์ใหญ่ ตัวพิมพ์เล็ก แม้แต่การพิมพ์ด้วยไมโครซอฟต์เวิร์ด เราก็จะเห็นว่าตัวอักษรภาษาอังกฤษนั้นเป็นตัวพิมพ์
Aa   Bb   Cc    Dd   Ee   Ff   Gg   Hh   Ii   Jj   Kk   Ll   Mm   Nn   Oo   Pp   Qq   Rr   Ss   Tt   Uu   Vv   Ww   Xx   Yy   Zz
ส่วนตัวอักษรที่คุณครูตุ้มเขียน เป็นภาอังกฤษตัวเขียน ซึ่งเราแทบจะไม่ได้เขียนกันแล้ว ภาษาอังกฤษตัวเขียนจะเป็นตัวอักษรที่เขียนเชื่อมติดกันเป็นคำ ทำให้คำหนึ่ง ๆ ถูกเขียนด้วยเส้นเดียวแต่ซับซ้อน ต่างจากตัวพิมพ์ที่เขียนทีละตัว
จำได้ว่าตอนเด็กๆ จนถึงเรียนมัธยม เขียนตัวอักษรตัวเขียนเป็นประจำ หน้าตาที่เคยเขียนจะเป็นแบบนี้

* จาก http://ieng4u-grammar.blogspot.com/2011/12/blog-post_27.html
แต่ช่วงที่เรียนภาษาอังกฤษกับครูตุ้มอยู่ ลูกโอ๊ตเขียนภาษาอังกฤษตัวเขียนมาให้ดู หน้าตาแปลกๆ บางตัวก็ดูไม่ออกว่าคือตัวอะไร เช่น ตัวไอใหญ่ …

ถามหลายๆ คนเค้าบอกว่า เป็นตัวเขียนแบบใหม่ แต่ไม่รู้ว่าใหม่ตั้งแต่เมื่อไหร่นะ …พอเอาฝีมือลูกชายไปให้อาจารย์ที่อยู่ข้างบ้านดู เค้าบอกว่าลูกชายเขียนผิด … แสดงว่าเป็นรุ่นลายครามเหมือนเรา เพราะพอไปลองเปิดดูใน Google ก็เห็นมีตัวเขียนแบบที่ลูกชายเขียนเป๊ะ…แสดงว่ามันมีหลายรูปแบบ เพียงแต่ว่าเราไม่เคยเห็น แล้วเราก็ไม่ค่ยได้เขียนด้วย

*จาก http://www.rakenglish.com/ตัวเขียนภาษาอังกฤษ-english-cursive/
ยังไงๆ ภาษาอังกฤษกรุบกริบ ก็ยังคงมีอะไรอะไรให้ค้นหาอีกมากมาย …จริงจริง   💡