วันสุนทรภู่
” ถึงโรงเหล้า เตากลั่นควันโขมง มีคันโพงผูกสายไว้ปลายเสา
โอ้บาปกรรมน้ำนรกเจียวอกเรา ให้มัวเมาเหมือนหนึ่งบ้าเป็นน่าอาย”
คงไม่มีใครจะปฎิเสธได้ว่าไม่เคยได้ยินกลอนบทนี้ของท่านสุนทรภู่นะ เป็นส่วนหนึ่งในนิราศภูเขาทอง ท่านแต่งเมื่อครั้งเดินทางไปนมัสการเจดีย์ภูเขาทอง ที่จังหวัดพระนครศรีอยุธยา จึงได้ชื่อว่า “นิราศภูเขาทอง” เมื่อวานนี้ ( วันที่ 26 มิถุนายน ของทุกปี) เป็นวันสุนทรภู่ ซึ่งใครๆอาจจะลืมหรือไม่ได้จดจำไว้ แต่ที่นำมาเสนอก็เห็นว่า เป็นวันที่น่าจดจำ สำหรับกวีไทยที่มีชื่อเสียงในรัชสมัยพระบาทสมเด็จพระพุทธเลิศหล้านภาลัย มีผลงานหลายเรื่องที่เรารู้จักกันดี เช่น พระอภัยมณี นิราศภูเขาทอง นิราศพระบาท ขณะเด็กเล็กๆอย่างน้องเต็มยังคิดถึงวันสำคัญนี้ เมื่อวานเอากระดาษแผ่นหนึ่งมาให้ดู ในกระดาษแผ่นนั้น เขียนว่า” 26 มิถุนายน วันสุนทรภู่” และวาดรูปไว้นิดหน่อย ขณะเด็กเล็กๆอย่างน้องเต็ม ยังจดจำและคิดถึง เราผู้ใหญ่ก็น่าจะคิดถึงและให้ความสำคัญจะได้ไม่ลืมเลื่อน ส่วนประวัติของท่านสุนทรภู่ถ้าใครต้องการก็สามารถหาได้ตามหนังสือและสื่ออื่นๆ
4 thoughts on “วันสุนทรภู่”
Leave a Reply
You must be logged in to post a comment.
เมื่อคืนน้องเต็มเอามาให้ดูยังนึกว่าเด็กสมัยนี้เรียนบางอย่างมากกว่าเรานะ อุตสาห์เอากระดาษแผ่นนั้นกลับไปวาดที่บ้านต่อ ส่วนใหญ่เป็นตัวละครเรื่องพระอภัยมณี เสียดายที่บอร์ดเรื่องสุนทรภู่เก็บเราไปหน่อยน้องเต็มเลยไม่ได้อ่าน และน่าเสียดายหลายอย่างเพราะี่เป็นเรื่องราวของบุคคลของไทยและเป็นกวีของโลก
และอีกแล้วก็กลับมาเรื่องงานคือ คิดว่าการบ้านของทีม Reference ที่กำหนดให้ไปหาธีมว่าแต่ละเดือนจะหาหนังสืออะไรมานำเสนอ ต่อไปคงต้องเพิ่มว่าแต่ละวันในหนึ่งปีมีวันอะไรที่สำคัญและแต่ละวันเกิดเหตุการณ์อะไร เช่น วันชาวนาไทย วันยาเสพติด หรือกระทั่งวันที่ไมเคิล แจ๊คสันเสียชีวิต ซึ่งได้ลองใส่หนังสือที่เกี่ยวกับเขาลงใน Shelfari ข้างบนในหน้า blog ของเรา อย่างนี้เป็นต้น แต่นี่เป็นเรื่องของออนไลน์ ส่วนที่ไม่ใช่ออนไลน์์ก็คือดูว่าเป็นวันอะไร ก็ไปหาหนังสือ แล้วก็เอาไปโชว์ ไม่ซับซ้อนอะไร คิดชิวๆ เรื่อยๆ ก็สนุกดี
ถ้าอย่างนั้นblog เรื่องวันสำคัญของอ้อคงเป็นประโยชน์นำไปใช้ต่อไปได้ใช่ไหมค่ะ
รับทราบค่ะ และจะถือปฎิบัติ ขอบคุณค่ะ
ใช่ได้ค่ะ ทุกบล๊อกมีเรื่องราวระหว่างบรรทัดมากมาย พี่อาจจะถนัดกับเรื่องแบบนี้ แต่ก็ไม่สามารถคิดได้ครอบคลุมหรอก ถึงจะอ่านอะไรมากแค่ไหนแต่มันก็จะจำกัด การที่พวกเราที่เข้ามาให้ แบ่งปัน แลกเปลี่ยนและเรียนรู้ ด้วยส่งเรื่องราวขึ้นมาทำให้มีมุมมอง ฝึกสมอง ฝึกความคิดให้่แตกแขนงออกไปและออกไปอย่างไม่มีที่สิ้นสุดและย่นเวลาไปได้มาก…ถ้าไม่บ้าไปก่อน 55555