หากพูดถึงเรื่องการทำงานคนส่วนใหญ่มักจะคิดถึงคำยอดฮิตว่า “งานคือเงิน เงินคืองาน บันดาลสุข” ซึ่งเป็นคำขวัญในสมัยรัฐบาลจอมพลสฤษดิ์ ธนะรัชต์
คำว่า งาน แปลว่า สิ่งหรือกิจกรรมที่ทํา (พจนานุกรมไทย ฉบับราชบัณฑิตยสถาน พ.ศ. 2542)
งาน งาน งาน เงิน เงิน เงิน เฮ้อ! เรามักจะได้ยินเสียงบ่นกันเสมอเรื่องงาน งานที่ทำก็เยอะเสียเหลือเกิน ทำไม่ค่อยทันจะทำอย่างไรดีน้า
ชีวิตกับการทำงานเป็นสิ่งที่ต้องควบคู่ไปด้วยกันเสมอ ขณะเป็นนักเรียน นักศึกษา ก็ถือว่าการเรียนเป็นงานอย่างหนึ่งโดยผลงานที่ชี้วัดได้คือการสำเร็จการศึกษาในระดับนั้นๆ นั่นเอง และเมื่อสำเร็จการศึกษาแล้วต่อไปคือการหางานทำ หากไม่มีงานทำชีวิตก็คงลำบาก ไม่มีความสุขด้วยไม่มีเงินมาเลี้ยงปากเลี้ยงท้องตนเองและบุคคลในรับผิดชอบ
การทำงานทำให้ได้เงินใช้ แต่ถ้าเราคิดให้ดีนั่นคือผลพลอยได้เพราะผลโดยตรงของการทำงานคือผลงาน เราอาจเข้าใจว่าเงื่อนไขการทำงานนายจ้างต้องให้เงินเดือนเราเท่านั้นเท่านี้ซึ่งแท้จริงแล้วนายจ้างต้องการผลงานที่เราผลิตให้หน่วยงานนั่นเอง
แต่เรื่องของการทำงานอาจมีทั้งที่พอใจในงานที่ทำและไม่ถูกใจกับงานที่ได้รับมอบหมาย จะทำอย่างไรให้บรรลุผลก็อดไม่ได้ที่จะคิดถึงหลักธรรมที่พระพุทธองค์ได้ทรงสอนไว้เรื่องของ “อิทธิบาทสี่” กล่าวคือ
ฉันทะ หมายถึงความพอใจเกิดความรักในงานที่ทำ หากไม่รักไม่ชอบก็ต้องปรับตัวปรับใจให้ชอบ
วิริยะ หมายถึงความเพียรพยายามในการประกอบการงานนั้น
จิตตะ หมายถึง ความฝักใฝ่ในงานไม่ทอดทิ้งธุระ ติดตามเอาใจใส่กระทำในสิ่งนั้นอย่างสม่ำเสมอ ต่อเนื่อง จนกระทั่งสำเร็จลุล่วงไปด้วยดี
วิมังสา หมายถึงความหมั่นตริตรองพิจารณาหาเหตุผลในงานที่ทำ
สุดท้ายก็เป็นเรื่องของใจที่ควรคิดว่า “ทำงานให้สนุก เป็นสุขเมื่อทำงาน” และเดินสายกลางทำแต่พอดี แม้บางครั้งอาจต้องทำนอกเหนือเวลางานบ้างก็คงต้องทำ เลือกทำตามที่เหมาะที่ควร
ทั้งนี้บางงานอาจทำแล้วไม่ได้เงินแต่ได้รับเกียรติ ได้รับความสุขทางใจ ความนับถือ ซึ่งถือว่าเป็นสุขในการทำงานอีกแบบหนึ่งนอกจากเงิน