เพราะเลข 5 ตัวเดียว ทำให้ป้าแมวเสียความมั่นใจในตนเอง หรือภาษาพูด “เสียเซลฟ์ (เสีย Self)”
คุณยายซึ่งป้าแมวคาดว่าอายุกว่า 70 ปี ที่ร่วมขบวนการครั้งนี้บอกว่า กดเลข 5 หน่อย ไม่มีใครตอบเลย ป้าแมวก็เลยตอบว่า กดแล้วค่ะ คุณยายบอกว่า ไม่เห็นมีเลข 5 ยังไม่ทันตอบซ้ำ เสียง ผู้ชายอีกคนหนึ่งแทรกขึ้นมา (น่าจะอายุน้อยกว่าป้าแมวที่ร่วมขบวนการครั้งนี้) ว่า หรือเขาไม่จอดชั้น 5 (เอาละซิในใจป้าแมวคิดตาม อาจเป็นไปได้เหมือนหอสมุดของเรา เปิดตัวเดียว สลับกัน หรือเป็นไปไม่ได้คนใช้บริการมากมาย ต้องเปิดทั้ง 2 ตัว)
คุณยายหันมามองหน้าป้าแมว แล้วถามย้ำว่า หนูเคยขึ้นแล้วใช่ไหม ป้าแมวก็ต้องตอบว่า เคยต่ะ ต่ในใจก็ไม่แน่ใจก็เคยขึ้นปลายปี 2555 ผ่านมาปีกว่าแล้ว อาจมีการเปลี่ยนแปลง โชคดี ลิฟท์จอดชั้น 5 ป้าแมวรีบออกจากลิฟท์ทันที ไม่รอดูผล และรอช่วยคุณยาย ก็คุณยายยังแข็งแรง ผมดำสนิท แต่หง่อม ไหล่ไม่ตรงเท่านั้นเอง
การณ์ดังกล่าวข้างต้น ป้าแมวคาดว่า เลข 5 น่าจะหายนานแล้วหรือเพิ่งหาย เข้าใจเอาเองว่า ผู้ที่ใช้ลิฟต์เป็นประจำก็คนทำงานในนั้น ไม่เห็นเป็นปัญหา เลข 5 จะมีหรือไม่ หรือธุระไม่ใช่ ฉันกดขึ้นได้ก็แล้วกัน อยากฝากทุกคนถึงสิ่งเล็ก ๆ น้อย ๆ อย่าคิดว่าไม่สำคัญ “การบริการที่เป็นเลิศ” จากที่เคยได้ระดับ 10 อาจเหลือระดับ 4 แถมพูดกันต่อๆไป อีกทั้งผู้ร่วมชะตากรรมต้องช่วยสร้างความมั่นใจให้ผู้ร่วมชะตากรรมด้วยกัน ทั้งๆที่ก็ไม่มั่นใจ (5555)